Δημήτρης Καζάνας - Κοκτέιλ (Τρίτη και 13)

Μουσική: Γιώργος-Γαβριήλ Καζάνας
Στίχοι: Δημήτρης Καζάνας

Ήρθα απ' το σπίτι σου και σε περίμενα πιο 'κει, ήμουν νηφάλιος, δεν τα 'χα πιει. Απόμερα σαν κοίταξα, η νύχτα μου έγινε πικρή, στη μέση πάρκαρε ένα αμάξι με ανοιχτή μουσική. Ξάφνου κατέβηκες κι ενθουσιάστηκες, όταν τον κοίταξες και τον αγκάλιασες. Ήθελα να με δεις, μα τι να σου πω και τι να πεις, ήταν Σεπτέμβριος, Τρίτη και δεκατρείς. Με είδες απέναντι, ξερό και μόνο σαν το κλαρί, το βλέμμα πάγωσεμ η αλήθεια ήταν γυμνή. Δε με περίμενες, μα για τύχη σου κακή, ήρθα απρόσκλητος λάθος στιγμή. Κι όπως σε κοίταξα, χλώμιασες, τρόμαξες, όμως το σφάλμα σου δεν αναγνώρισες. Σαν κύριος έφυγα, στο αμάξι μπήκες, μην κουραστείς, ήταν Σεπτέμβριος, Τρίτη και δεκατρείς. Χρόνια περάσανε και δε σ' είχα ξαναδεί, πέρασα δύσκολα κι έκανα κακή ζωή. Με άλλες έβγαινα, αλλού κοιμόμουνα, εσένα ξέχασα και πορευόμουνα. Μα κάπου σε πέτυχα, πώς το ανέχτηκα, να μου μιλήσεις, να εξηγήσεις. Ήθελες να σκεφτείς, μα τι να πεις και τι να θυμηθείς, ήταν Σεπτέμβριος, Τρίτη και δεκατρείς. Η ζωή ακόμα ρέει κι ας τρέχουνε τα χρέη, ο καθένας τον πόνο του θα λέει, πίνοντας ένα κοκτέιλ. Η ζωή ακόμα ρέει κι ας τρέχουνε τα χρέη, ο καθένας τον πόνο του θα λέει, φίλε πιάσε ένα κοκτέιλ.