filmov
tv
Θοδωρής Κοτονιάς - Της αρνησιάς το αγκάθι

Показать описание
Της αρνησιάς το αγκάθι
Μουσική Θοδωρή Κοτονιάς
Στίχοι Μάκης Ψαραδέλλης
Τάμα σε αψιλή κορφή ψυχή όπου δε ζυγώνει
κάνω για να μερέψουνε της αρνησιάς σου οι πόνοι
Θα τους χαράξω σε σπηλιά σε πέτρινη καμάρα
να τους σκεπάζει η καταχνιά και η πυκνή αντάρα
Κρυμμένα εκεί να μείνουνε τ' αλόγιστά σου λάθη
και τις πληγές που μ' άνοιξες κανένας να μη μάθει.
Δε λησμονώ που άφησες να λιώνω σαν κεράκι
κι αντί για δροσερό νερό με κέρναγες φαρμάκι
Κι όταν το έρμο μου κορμί χώμα ξανά θα γίνεται
φωνή θα βγαίνει απο τη γη και το βουνό θα σείεται
Ενορχήστρωση μαντολίνα κοντραμπάσο κιθάρα Θεόδωρος Κουέλης Λαούτο Νίκος Βενετάκης Κρουστά Βαγγέλης Καρύπης
Το λευκό άσβεστο κερί της μνήμης στο εξώφυλλο του δίσκου φωτίζει τη μορφή της προγιαγιάς μου Χαρίκλειας Γιαννάκη από το Ατζανόζ της Μικράς Ασίας.
Σημείωμα του Ερευνητή τη ελληνικής μουσικής και Ραδιοφωνικού παραγωγού Θανάση Γιώγλου
Όταν ανθίζουνε τραγούδια…
Αν κι έχουν περάσει εκατό ολόκληρα χρόνια, το δράμα της Μικρασιατικής Καταστροφής και ο ξεριζωμός των Ελλήνων από τη Γη της Ιωνίας συνεχίζουν να εμπνέουν μέχρι σήμερα τους δημιουργούς, που καταθέτουν το «απόσταγμα» της ψυχής τους, μέσα σε ξεχωριστές μελωδίες και δυνατά λόγια…
Ο Μάκης Ψαραδέλλης γεννήθηκε στη Λέσβο, με καταγωγή από τη Μικρά Ασία. Η προγιαγιά του ήρθε το ’22 από το Ατζανός, ένα μικρό χωριό απέναντι από τη Λέσβο, κοντά στην Πέργαμο. Έτσι, έχοντας εισπράξει από μικρό παιδί την ευλογία των αφηγήσεών της, έμαθε, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά στο σημείωμα του προηγούμενου δίσκου του, τι θα πει «δεν ξεχνώ», «δεν θέλω» ή «δεν μπορώ να ξεχάσω» και πως ο άνθρωπος κρύβει μέσα του το πιο ‘μοβόρο αγρίμι της πλάσης, που, αν δοκιμάσει μια φορά αίμα, το συνηθίζει και μετά τ’ αποζητά. Αυτός ήταν κι ο μεγαλύτερος φόβος της γιαγιάς: μην ξυπνήσει ξανά το αγρίμι.
Έχοντας ακούσει παρόμοιες ιστορίες από το στόμα της δικής μου γιαγιάς και του παππού που ήρθαν το ’22 από την Κίο της Μικράς Ασίας, δεν μπορώ παρά να μη σταθώ με τη δέουσα προσοχή κι ευλάβεια σε μια δουλειά σαν κι αυτή, πολύ περισσότερο από τη στιγμή που οι στίχοι του Ψαραδέλλη μελοποιήθηκαν από ξεχωριστούς τραγουδοποιούς και συνθέτες και τραγουδήθηκαν από ερμηνευτές εγνωσμένης αξίας. Κοινό χαρακτηριστικό των στίχων του τα λουλούδια, οι ρίζες, οι ανθοί, τα αγκάθια κλπ.
Φίλε Μάκη, εύχομαι ολόψυχα καλή στράτα στα καινούργια σου «ανθοτράγουδα»…
Θανάσης Γιώγλου
Μουσική Θοδωρή Κοτονιάς
Στίχοι Μάκης Ψαραδέλλης
Τάμα σε αψιλή κορφή ψυχή όπου δε ζυγώνει
κάνω για να μερέψουνε της αρνησιάς σου οι πόνοι
Θα τους χαράξω σε σπηλιά σε πέτρινη καμάρα
να τους σκεπάζει η καταχνιά και η πυκνή αντάρα
Κρυμμένα εκεί να μείνουνε τ' αλόγιστά σου λάθη
και τις πληγές που μ' άνοιξες κανένας να μη μάθει.
Δε λησμονώ που άφησες να λιώνω σαν κεράκι
κι αντί για δροσερό νερό με κέρναγες φαρμάκι
Κι όταν το έρμο μου κορμί χώμα ξανά θα γίνεται
φωνή θα βγαίνει απο τη γη και το βουνό θα σείεται
Ενορχήστρωση μαντολίνα κοντραμπάσο κιθάρα Θεόδωρος Κουέλης Λαούτο Νίκος Βενετάκης Κρουστά Βαγγέλης Καρύπης
Το λευκό άσβεστο κερί της μνήμης στο εξώφυλλο του δίσκου φωτίζει τη μορφή της προγιαγιάς μου Χαρίκλειας Γιαννάκη από το Ατζανόζ της Μικράς Ασίας.
Σημείωμα του Ερευνητή τη ελληνικής μουσικής και Ραδιοφωνικού παραγωγού Θανάση Γιώγλου
Όταν ανθίζουνε τραγούδια…
Αν κι έχουν περάσει εκατό ολόκληρα χρόνια, το δράμα της Μικρασιατικής Καταστροφής και ο ξεριζωμός των Ελλήνων από τη Γη της Ιωνίας συνεχίζουν να εμπνέουν μέχρι σήμερα τους δημιουργούς, που καταθέτουν το «απόσταγμα» της ψυχής τους, μέσα σε ξεχωριστές μελωδίες και δυνατά λόγια…
Ο Μάκης Ψαραδέλλης γεννήθηκε στη Λέσβο, με καταγωγή από τη Μικρά Ασία. Η προγιαγιά του ήρθε το ’22 από το Ατζανός, ένα μικρό χωριό απέναντι από τη Λέσβο, κοντά στην Πέργαμο. Έτσι, έχοντας εισπράξει από μικρό παιδί την ευλογία των αφηγήσεών της, έμαθε, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά στο σημείωμα του προηγούμενου δίσκου του, τι θα πει «δεν ξεχνώ», «δεν θέλω» ή «δεν μπορώ να ξεχάσω» και πως ο άνθρωπος κρύβει μέσα του το πιο ‘μοβόρο αγρίμι της πλάσης, που, αν δοκιμάσει μια φορά αίμα, το συνηθίζει και μετά τ’ αποζητά. Αυτός ήταν κι ο μεγαλύτερος φόβος της γιαγιάς: μην ξυπνήσει ξανά το αγρίμι.
Έχοντας ακούσει παρόμοιες ιστορίες από το στόμα της δικής μου γιαγιάς και του παππού που ήρθαν το ’22 από την Κίο της Μικράς Ασίας, δεν μπορώ παρά να μη σταθώ με τη δέουσα προσοχή κι ευλάβεια σε μια δουλειά σαν κι αυτή, πολύ περισσότερο από τη στιγμή που οι στίχοι του Ψαραδέλλη μελοποιήθηκαν από ξεχωριστούς τραγουδοποιούς και συνθέτες και τραγουδήθηκαν από ερμηνευτές εγνωσμένης αξίας. Κοινό χαρακτηριστικό των στίχων του τα λουλούδια, οι ρίζες, οι ανθοί, τα αγκάθια κλπ.
Φίλε Μάκη, εύχομαι ολόψυχα καλή στράτα στα καινούργια σου «ανθοτράγουδα»…
Θανάσης Γιώγλου
Комментарии