EPRS: Παρακολούθηση στο χώρο εργασίας στην εποχή της τεχνητής νοημοσύνης

Ο ψηφιακός μετασχηματισμός, ο «πειραματισμός» στο σχεδιασμό της εργασίας και οι νέες τεχνολογίες είναι, πράγματι, καταλυτικές μέθοδοι, που δημιουργούν υπόβαθρο για μία πιθανή επεξεργασία προσωπικών δεδομένων στο χώρο εργασίας. Νέα ζητήματα αναδύονται, τα οποία σχετίζονται με την ιδιοκτησία των δεδομένων, τη δυναμική ισχύος της παρακολούθησης που σχετίζεται με την εργασία, τη χρήση δεδομένων, τις πρακτικές ανθρώπινου δυναμικού και τις πιέσεις στο χώρο εργασίας με τρόπους, που καλύπτουν όλες τις κοινωνικοοικονομικές τάξεις.

Η τρέχουσα πανδημία έχει επεκτείνει τη χρήση συστημάτων παρακολούθησης χώρων εργασίας σε πραγματικό χρόνο με τεχνολογία Τεχνητής Νοημοσύνης (AI) και λογισμικού ανάλυσης εργατικού δυναμικού που «ποσοτικοποιεί» τους προηγουμένως μη μετρήσιμους παράγοντες για την επιτυχία της ομάδας, όπως η συνεργασία και η επικοινωνία που είναι απαραίτητες για την παραγωγικότητα και την απόδοση.

Τους τελευταίους μήνες, η παρακολούθηση στο χώρο εργασίας φαίνεται να προκαλεί σειρά συνεπειών και επιπτώσεων, με τα όρια μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού να τείνουν να γίνουν δυσδιάκριτα. Παρόμοιες τεχνολογικές πρακτικές απειλούν να αλλάξουν ριζικά τους χώρους εργασίας και να υπονομεύσουν την εμπιστοσύνη μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων.

Ποια η ανταπόκριση σ΄ αυτήν την ευρεία χρήση νέων τεχνολογιών παρακολούθησης στους χώρους εργασίας, από το γραφείο μέχρι το εργοστάσιο; Ποιες είναι οι παράμετροι για την προστασία της ιδιωτικής ζωής και άλλων δικαιωμάτων των εργαζομένων, δεδομένης της άνευ προηγουμένου και συνεχώς διαδεδομένης λειτουργίας των τεχνολογιών παρακολούθησης;

Περιορισμοί: © Το υλικό ενδέχεται να μην επιδέχεται επεξεργασίας και πρέπει να εμφανίζεται πλήρως

Πηγή: EPRS (European Parliament)