AYI İLE DOST OLAN ADAM | Hikayeler

Büyük bir ejderha, bir ayıya saldırmıştı. Bir köşeye sıkışıp kalan ayı, bir yandan ejderhanın elinden kurtulmaya çalışıyor, diğer yandan da can havliyle bağırıyordu. O sırada ormanda dolaşmakta olan genç bir adam, ayının feryadını duyup yardımına koştu. Cesur delikanlı, ejderha ile baş ederek ayıyı onun pençesinden kurtardı.
Ayı, bu cesur ve yiğit delikanlıdan iyilik gördüğü için bir köpek gibi onun peşine takıldı. Adamın yanından ayrılmaz oldu. O nereye gitse ayı da sadık bir köpek gibi peşinden gidiyordu. Canını kurtaran bu adama âdeta böyle teşekkür ediyordu. Ayının bu bağlılığı adamın da hoşuna gitmişti.
Böylelikle ayı ile birlikte bir süre ormanda gezinen adam çok yorulmuştu. Biraz dinlenmek için bir ağacın altına uzandı. Ayı da onun başında bekçi gibi beklemeye başladı. O esnada oradan geçen bir adam onları gördü. Bir insanla bir ayının dost olmasına çok şaşırmıştı. Şaşırmakta haksız da sayılmazdı. Bu nasıl olabilirdi? Ayılar vahşi hayvanlardı ve insanlara zarar verebilirlerdi.
Yoldan geçen adam, ağacın altında uzanmakta olan delikanlıya selam vererek; “Bu ne hâl kardeş? Bu ayıyla ne işin var?” dedi.
Ayı ile dost olan adam, ejderhanın ayıya saldırmasından başlayıp bütün olanları anlattı.
Bunun üzerine yoldan geçen adam, “Ayı, sana minnet duyuyor ama ayı ile bir arada bulunmak tehlikeli olabilir. Aptalların dostluğuna güven olmaz. Ayının dostluğu düşmanlıktan beterdir. Nasıl olursa olsun ondan kurtulmaya bak!” diye karşılık verdi.
Bu öğüt adama hiç etki etmedi. İçinden, “Beni kıskanıyor. Böyle bir sevgi tabii ki kıskanılır.” diye düşündü ve şöyle dedi: “Vallahi bunu kıskançlığından söyledin. Yoksa sen ayıya ne bakıyorsun? Hele onun sevgisini bir gör!”
Diğer adam onu ayıdan ayırmak için dil döktü durdu: “Ben senin iyiliğini düşünüyorum. Sen insansın, ben de insanım. Ben bir ayıdan daha aşağı değilim ya. Onu bırak da eşin dostun ben olayım. Başına bir şey gelecek diye yüreğim titriyor. İnsan, insanla dost olmalı, ayı ile değil. Ayıların sevgisi aldatıcı bir sevgidir; benim kıskançlığım onun sevgisinden iyidir. Be adam, gel, benimle bir ol da o ayıdan kurtulmaya çalış!”
Genç adam: “Senin öğütlerine ihtiyacım yok. Hadi ordan, sen kendi işine bak, var git yoluna. Zaten çok uykum var.” diyerek ağacın gölgesinde yatmaya devam etti.
Yoldan geçen adam, “Benim ona ciddiyetle öğüt vermemden, üstüne düşmemden, gönlündeki hayaller arttı; büsbütün kuruntu ediyor. Demek ki öğüt yolu kapandı.” dedi ve yoluna gitti.
Ayı ile dost olan adam uyumaya devam etti. Bu sırada ayı ise uyuyan adamın yüzüne konan bir sineği kovalıyordu. Ancak sinek inat edip tekrar geri geliyor ve gencin yüzüne yine konuyordu. Ayı onun suratından sineği kaç kere kovduysa da sinek hemen kalktığı yere gelip konmaktaydı. Ayı sineğe kızıp gitti. Bir müddet sonra dağdan kocaman bir taş yakalayıp getirdi. Geldiğinde sineğin yeniden uyuyan adamın suratına konmuş olduğunu görünce sinirlendi. Anında o koca değirmen taşını alıp sineği ezmek için adamın suratına fırlattı. Taş, uyuyan adamın suratını paramparça etti.
Genç ve cesur adam, iyi adamın verdiği öğütleri dinlememenin ve akılsız ayının dostluğuna güvenmenin cezasını canıyla ödedi.
Mesnevî’den Hikâyeler

AYI İLE DOST OLAN ADAM | Mesnevî'den Hikâyeler | Mevlana Celaleddin Rumi

#hikaye #hikayedinle #hikayeler #hikayesaati #sevgihikayeleri #sevgiöyküleri #engüzelhikayeler #duygusalhikayeler #mesnevi