Θεατρικό Ανθολόγιο | Κώστας Καζάκος

Ο Κώστας Καζάκος ένας από τους πιο αγαπημένους ηθοποιούς του θεάτρου και του κινηματογράφου, ένας ζωντανός μύθος, ένας σπουδαίος ηθοποιός παλιάς κοπής έδωσε μία συγκινητική συνέντευξη στην Τζένη Παντελή, γεμάτη μνήμες, εικόνες και λόγια που τον καθόρισαν.

Με αφοπλιστική ειλικρίνεια περιγράφει τα δύσκολα παιδικά χρόνια, που έζησε στην κατοχής, αλλά και για το μεγάλο του όνειρο να γίνει φιλόλογος αλλά τελικά έγινε ηθοποιός. «Ο πατέρας μου ήταν εξορία και εγώ προστάτευα την οικογένεια.Όταν επέστρεψε το 1952 προετοιμάστηκα να δώσω στο πανεπιστήμιο αλλα επειδή δεν είχα πιστοποιητικο κοινωνικών φρονημάτων, που το έβγαζες στην ασφάλεια έκλεισε αυτή η πόρτα, ήταν από τις πιο άσκημες στιγμές της ζωής μου».
Μας μίλησε με συγκινητικό τόνο για την Τζένη Καρέζη, για την κοινή τους ζωή 26 χρόνια, για τον χαρακτήρα της, για τα πολιτικές της απόψεις, για την σχέση της με την Αλίκη Βουγιουκλάκη.

«Ήταν αγαπημένες φίλες, δεν ήταν κολλητές η ζωή τις είχε χωρίσει, δεν συναντήθηκαν στην δουλειά αλλά διατήρησαν μία καλή σχέση» είπε ο Κώστας Καζάκος και συνέχισε «η Τζένη δεν ήταν συμφιλιωμένη ποτέ με τον θάνατο. Τον τελευταίο καιρό συμφιλιώθηκε και ωρίμασε με το γεγνός ότι μπήκε σ’ αυτή την σκοτεινή τροχιά».

Μιλήσαμε για το υποκριτικό του ταξίδι και για την ποιοτική προσφορά του, που αριθμεί 70 χρόνια στο θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Μίλησε με συγκηνητικό τόνο για τον δάσκαλο του το Κάρολο Κουν «ευγνωμονώ τον δάσκαλό Κουν, μας ενέπνεε πειθαρχία, δεν ήταν ποτέ το αφεντκό, ήταν ευγενικός, φιλικός,
Μιλήσαμε για την πολιτική κατάσταση της χώρας για την εποχή της πανδημίας και την τέχνη. Ο Κώστας Καζάκος είπε χαρακτηριστικά ότι: «δεν έγινε σωστή πολιτική διαχείριση, είδαμε προχειρότητες, δεν ήταν υπέρ του απλού κόσμου και το θέατρο το εξόντωσαν. Τώρα άνοιξαν τα θέατρα με τους εβολασμένους και τις μάσκες αλλά … τι θα γίνει με τους ανεμβολίαστους;»