filmov
tv
Niemcy Polską gardzą, gdy jest słaba. Prof. Grzegorz Kucharczyk: Niemcy Polaków 'wychowują' i grabią
Показать описание
Stosunki polsko-niemieckie od XIV wieku były naznaczone licznymi konfliktami, rywalizacją oraz wzajemną nieufnością, ale bywały też okresy, kiedy Niemcy z zazdrością spoglądały w stronę Polski jako kraju, w którym panują wolność i prawo. W sposób niezwykle wciągający i przystępny mówi o tym na kanale wydawnictwa Biały Kruk prof. Grzegorz Kucharczyk, specjalista od stosunków polsko-niemieckich i autor książki „III Rzesza Niemiecka. Nowoczesność i nienawiść” wydawnictwa Biały Kruk.
#polskaniemcy #grzegorzkucharczyk #białykruk
W tym długim procesie stosunków polsko-niemieckich kształtowały się napięcia, które w dużej mierze wynikały z dążeń hegemonicznych niemieckich podmiotów politycznych, takich jak Zakon Krzyżacki, Prusy, a później Niemcy. Szczególną uwagę w tym kontekście zwraca rola pogardy, jaką niemieccy sąsiedzi od wieków żywili wobec Polski, zwłaszcza w okresach jej osłabienia.
Jednym z kluczowych momentów konfliktu polsko-niemieckiego była wojna trzynastoletnia (1454–1466) między Polską a Zakonem Krzyżackim. Jej tłem było wypowiedzenie przez Prusy Królewskie posłuszeństwa zakonowi i prośba o włączenie ich ziem do Korony Królestwa Polskiego. Wojna zakończyła się zwycięstwem Polski, co przypieczętował drugi pokój toruński w 1466 roku. W jego wyniku Polska odzyskała Pomorze Gdańskie, ziemię chełmińską i michałowską oraz uzyskała zwierzchność nad Prusami Zakonnymi. Jednakże, jak zauważa prof. Grzegorz Kucharczyk, już w tym okresie pojawiały się tendencje w kręgu niemieckiej kultury politycznej, by nie uznawać Polski za równoprawnego partnera, traktując ją jako kraj niższej kategorii, niezdolny do samodzielnego rządzenia.
Traktat welawsko-bydgoski z 1657 roku był kolejnym momentem, który uwidocznił słabnącą pozycję Polski wobec Prus. Rzeczpospolita, osłabiona potopem szwedzkim i wojnami z Moskwą, musiała zrezygnować z lenna pruskiego na rzecz Hohenzollernów. W efekcie Prusy Książęce zyskały pełną suwerenność, co otworzyło drogę do ich późniejszej ekspansji i wzrostu potęgi. Prusy stały się głównym rozgrywającym na arenie międzynarodowej, systematycznie marginalizując Polskę.
W XIX wieku stosunki polsko-niemieckie zostały zdominowane przez pruski imperializm i politykę germanizacji. Po upadku Napoleona i likwidacji Księstwa Warszawskiego Prusy przejęły kontrolę nad ziemiami polskimi. W tym czasie Polska była traktowana nie jako partner, ale jako problem do rozwiązania. Germanizacja ziem polskich, rugi pruskie, Kulturkampf – wszystko to było wyrazem pogardy i próbą podporządkowania Polaków niemieckiemu porządkowi. Prof. Kucharczyk wskazuje, że niemiecka polityka wobec Polski w XIX wieku opierała się na przekonaniu, iż „niepodległa Polska” jest sprzeczna z interesem niemieckiego państwa narodowego.
Historia stosunków polsko-niemieckich od XIV wieku to opowieść o nieustannej rywalizacji, w której Polska, zwłaszcza w okresach słabości, była traktowana z wyższością i pogardą. Wojna trzynastoletnia, traktat welawsko-bydgoski, rozbiory oraz germanizacja w XIX wieku są świadectwem tej dynamicznej i trudnej relacji. Jak zauważa prof. Grzegorz Kucharczyk, niemiecka pogarda wobec Polski nie była jedynie przejawem politycznych kalkulacji, ale głęboko zakorzenionym elementem niemieckiej kultury politycznej i filozofii, który kształtował stosunki między oboma narodami przez wieki.
#polskaniemcy #grzegorzkucharczyk #białykruk
W tym długim procesie stosunków polsko-niemieckich kształtowały się napięcia, które w dużej mierze wynikały z dążeń hegemonicznych niemieckich podmiotów politycznych, takich jak Zakon Krzyżacki, Prusy, a później Niemcy. Szczególną uwagę w tym kontekście zwraca rola pogardy, jaką niemieccy sąsiedzi od wieków żywili wobec Polski, zwłaszcza w okresach jej osłabienia.
Jednym z kluczowych momentów konfliktu polsko-niemieckiego była wojna trzynastoletnia (1454–1466) między Polską a Zakonem Krzyżackim. Jej tłem było wypowiedzenie przez Prusy Królewskie posłuszeństwa zakonowi i prośba o włączenie ich ziem do Korony Królestwa Polskiego. Wojna zakończyła się zwycięstwem Polski, co przypieczętował drugi pokój toruński w 1466 roku. W jego wyniku Polska odzyskała Pomorze Gdańskie, ziemię chełmińską i michałowską oraz uzyskała zwierzchność nad Prusami Zakonnymi. Jednakże, jak zauważa prof. Grzegorz Kucharczyk, już w tym okresie pojawiały się tendencje w kręgu niemieckiej kultury politycznej, by nie uznawać Polski za równoprawnego partnera, traktując ją jako kraj niższej kategorii, niezdolny do samodzielnego rządzenia.
Traktat welawsko-bydgoski z 1657 roku był kolejnym momentem, który uwidocznił słabnącą pozycję Polski wobec Prus. Rzeczpospolita, osłabiona potopem szwedzkim i wojnami z Moskwą, musiała zrezygnować z lenna pruskiego na rzecz Hohenzollernów. W efekcie Prusy Książęce zyskały pełną suwerenność, co otworzyło drogę do ich późniejszej ekspansji i wzrostu potęgi. Prusy stały się głównym rozgrywającym na arenie międzynarodowej, systematycznie marginalizując Polskę.
W XIX wieku stosunki polsko-niemieckie zostały zdominowane przez pruski imperializm i politykę germanizacji. Po upadku Napoleona i likwidacji Księstwa Warszawskiego Prusy przejęły kontrolę nad ziemiami polskimi. W tym czasie Polska była traktowana nie jako partner, ale jako problem do rozwiązania. Germanizacja ziem polskich, rugi pruskie, Kulturkampf – wszystko to było wyrazem pogardy i próbą podporządkowania Polaków niemieckiemu porządkowi. Prof. Kucharczyk wskazuje, że niemiecka polityka wobec Polski w XIX wieku opierała się na przekonaniu, iż „niepodległa Polska” jest sprzeczna z interesem niemieckiego państwa narodowego.
Historia stosunków polsko-niemieckich od XIV wieku to opowieść o nieustannej rywalizacji, w której Polska, zwłaszcza w okresach słabości, była traktowana z wyższością i pogardą. Wojna trzynastoletnia, traktat welawsko-bydgoski, rozbiory oraz germanizacja w XIX wieku są świadectwem tej dynamicznej i trudnej relacji. Jak zauważa prof. Grzegorz Kucharczyk, niemiecka pogarda wobec Polski nie była jedynie przejawem politycznych kalkulacji, ale głęboko zakorzenionym elementem niemieckiej kultury politycznej i filozofii, który kształtował stosunki między oboma narodami przez wieki.
Комментарии