ξεδυψασα απτο δακρυ, αν και χορτασα απτον πονο
(?) ξεφυγε, και τωρα μονος λιωνω
σαν παγος εφαπτωμενος σε μια θερμη επιφανεια
απο το χρονο φθειρομαι, δεν μενω στην αδρανεια
θελει κουραγιο λενε, βουνο για να ξεχασεις
τεραστια προσπαθεια τη μοιρα σου ν' αλλαξεις
μα ρωταω, που βρισκεται η δυναμη που τοσο αναζηταω
αλλοι λενε στην αγαπη, που θα βρω ομως καρδια ευρυχωρη για να χωραω
στη λυπη βαλθηκα να υποταχτω
κρατω λεπιδα στις παλαμες μου
απειλητικα προς τον εαυτο μου
και γι αυτο φοβαμαι τοσο ν' αφεθω
στην θαλπωρη μιας αγκαλιας
σ' αυτο τον τροπο που κοιτας
στη χαραγη ενος χαμογελου
στον χτυπο της καρδιας
(?) ψυχρο αποηχο σκιας
αφου συνειθησα την πορτα πισω σου να μου χτυπας
Διαολε σε γνωρισα
περα απ'την αληθοφανη ανθρωπινη μασκα σου που σε καθε επισκεψη σου φορας
που 'μαι χαμενος
που βρισκομαι και νιωθω μπερδεμενος
εχω τα ποδια μου στη γη
μα τα φτερα μου θελουν σθενος
την υπαρξη μου να ανυψωσουν
οπως υπταται ο νους
επι του ανεμου τη ρηπη να πεταξουν
και ρηπη οφθαλμου του στοχασμου ν' αποφυγουν (?)
και ρηπη οφθαλμου του στοχασμου ν' αποφυγουν (?)
0:02:27
0:02:48
0:02:15