π. Αρσένιος Σιναΐτης - ἄγκυραν ἐλπίδος, κατέχοντες ἀγαλλόμεθα

Ω θείας! ὢ φίλης! ὢ γλυκυτάτης σου φωνῆς! μεθ’ ἡμῶν ἀψευδῶς γάρ, ἐπηγγείλω, ἔσεσθαι, μέχρι τερμάτων αἰῶνος Χριστέ· ἣν οἱ πιστοί, ἄγκυραν ἐλπίδος, κατέχοντες ἀγαλλόμεθα ***(Ερμηνεία Οσίου Νικοδήμου του Αγιορείτου) --- Ταύτην λοιπόν την θείαν και φίλην και γλυκυτάτην φωνήν σου, Ω Δέσποτα, και την αψευδή σου ­υπόσχεσιν ημείς οι Χριστιανοί κρατούμεν ­άγκυραν ασφαλεστάτην ελπίδος· όθεν ο­­ταν πνέωσιν ­εναντίον μας οι ­άνεμοι των πειρασμών, και όταν ­σηκόνωνται κατά του ημετέρου πλοίου τα ­κύματα της του βίου θαλάσσης, ρίπτομεν ως άγκυραν μεγάλην την θείαν ­ταύτην υπόσχεσίν σου, και ευθύς ­ελευθερονόμεθα α­­πο την φουρτούναν, γνωρίζει γαρ την φωνήν σου ταύτην και η αισθητή και η νοητή θάλασσα, διότι ­πολλάκις την επετίμησες, και ησύχασε. Όθεν καν τύραννοι μας φοβερίζουν, ημείς δεν φοβούμεθα, καν πτω­χεία μας ­στενοχωρή, δεν μας ­μέλει· καν ­ασθένειαι μας ενοχλούσιν, ημείς δεν καταπίπτομεν· και απλώς ειπείν, καν ο­­­ποιαιδήποτε θλίψεις και ­δυστυχίαι μας εύρουν, είτε εκ ­δαιμόνων, είτε εξ ανθρώπων, ημείς ταύτην μόνην την γλυκυτάτην σου φωνήν και επαγγελίαν ενθυμούμενοι, ευθύς παρηγορούμεθα, ευθύς ευφραινόμεθα, και ευθύς κάθε μας λύπη εις χαράν μεταβάλλεται· και μας λέγεις εις την καρδίαν · Μη φο­βείσθε· “ἰδοὺ ἐγὼ μεθ᾿ ὑμῶν εἰμι πάσας τὰς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος”