filmov
tv
ίσως κάτι να βρεθεί και να με θυμηθεί

Показать описание
"Αυτά είναι όλα παλαιές ιστορίες, παλαιές αναμνήσεις
και θα πήγαινα ξανά.
μα ένα δεν ξέρω
ένα δεν ξέρω."
Οι άνθρωποι περνάνε και έρχονται,
πηγαίνουν στις σημαντικές δουλειές τους
και εγώ νιώθω σα να μαι το πανδοχείο, που ξενογαμάν και φεύγουνε
και φέγγουνε τα αστέρια για τα μάτια της κοπέλας που ερωτεύομαι
ή απλά έχω σκαλώσει από τις λάμπες του πάρκου και από τα ναρκωτικά πάλι μπερδεύομαι.
Έχω γράψει, έχω χάσει από αίμα ένα ποτάμι, το οποίο τώρα διασχίζει Αχέροντες
Αγέρωχες καρδιές, ορκισμένες να μείνουν έφηβες
αν θέλεις θέλω κι άμα θέλω θες.
Με δελεάζουν μούσες με δαντελωτές υφές.
Α-φέθηκα στα χέρια της πιο ύπουλης μου ψεύτρας
κι όλο αυτό το έκανα συνειδητά.
Δεν με έπλασε ο θεός αλλά τα τραύματα
κι όταν μου λέει ψέματα, καυλώνω γάματα,
πέφτει βροχή στα βράχια, όπως δάκρυα από τα μάτια,
αν αγαπά κοιτώντας δεν είχα ούτε μια ματιά.
ελέγχει την ανάσα μου με ανεμοδάμασμα όταν με φιλά,
έχει τα βλέφαρα κλειστά και ήρεμα ξεφυσσά
και απλώνει φως στη φλέβα μας.
φίλοι μου δε μου λένε να γράψουμε μαζί πια
και χώνω τόσο άνετος γιατί ξέρω πως ούτε που θα ακούσουν αυτό που είπα.
Με αγνοούν σα να μουν οι ευχές μου
και αυτοί να τανε το σύμπαν
και γύρω μου τοσοι μα...
ποιοι μου δόθηκαν ?
και ποιοι σε δόσεις ήρθαν,
σαν αυτές που μόλις ήπια ?
Έχω πιάσει τη μέδουσα από τα φίδια
και την βάζω να κοιτάξει κοπέλες που βιαστήκαν
να μην απορεί πως είχα ήδη πετρώσει με όσα είδα.
Μες στη σιχαμένη φάση, όλοι ξέρετε μουνόπανα, ποιος απειλεί και ποιος έχει βιάσει,
αλλά στήνεται κώλο να ρθουν σε λάιβ
χαίρεστε που κάποιος που υποφέρει δεν μιλάει.
Θα σου σπάσω ότι μούρη πουλάς.
Τα πάντα αναπάντεχα ανέσυρα μέσα απ τα κύματα
κρυμμένα κείμενα κι είμαι ένα βήμα απ το τέλος απόσταση σίγουρα
Στήνω ραπ πύρινα, κάνω τον ουρανό πίνακα
δίνη με πυροτεχνήματα
Μ όλα τα πρόσωπα που μου χουν λείψει
Μου πήρες το βλέμμα, σα να σουν η θέα της λίμνης
Σα να μου γαμήσαν συλλήβδην όλοι μου οι έρωτες
δεν θα με πείσει κανέναν μαλακάς να μείνω κοντά του από ενοχές.
Εσύ που είσαι ρε ? Είναι που θα στελνες.
Ξεκίνα να αγαπάς, μετά αντικατάστησε.
Δεν ψάχνω ειλικρίνεια γιατί κατάσχεται
και μπήκα τίγκα άσχετος εκεί που είσαστε όλοι μαθημένοι.
Μιλούσα για τον έρωτα σε μια μαργαρίτα
και μου χώθηκαν 2 βλάκες που φύγανε μαδημένοι.
Μα δε μένει, απλά σημαίνει κάτι.
Δεν θέλω ούτε να σε βλέπω, μα συμβαίνει πάλι,
είτε στον ύπνο μου, είτε στο καρναβάλι,
στην πίσω όψη κάποιου περαστικού το κεφάλι.
Έχω τον φόβο πως άμα γυρίσει ίσως και να είσαι εσύ.
Η μοίρα μου κόβει το νήμα, δεν θα λυπηθεί κλωστή.
Γαμιέσαι, δεν μπορώ να ακούσω ούτε μουσική,
κάποια γαμημένη νότα θα βρεθεί να σε θυμίσει
και μένα ίσως κάτι να βρεθεί και να με θυμηθεί.
και θα πήγαινα ξανά.
μα ένα δεν ξέρω
ένα δεν ξέρω."
Οι άνθρωποι περνάνε και έρχονται,
πηγαίνουν στις σημαντικές δουλειές τους
και εγώ νιώθω σα να μαι το πανδοχείο, που ξενογαμάν και φεύγουνε
και φέγγουνε τα αστέρια για τα μάτια της κοπέλας που ερωτεύομαι
ή απλά έχω σκαλώσει από τις λάμπες του πάρκου και από τα ναρκωτικά πάλι μπερδεύομαι.
Έχω γράψει, έχω χάσει από αίμα ένα ποτάμι, το οποίο τώρα διασχίζει Αχέροντες
Αγέρωχες καρδιές, ορκισμένες να μείνουν έφηβες
αν θέλεις θέλω κι άμα θέλω θες.
Με δελεάζουν μούσες με δαντελωτές υφές.
Α-φέθηκα στα χέρια της πιο ύπουλης μου ψεύτρας
κι όλο αυτό το έκανα συνειδητά.
Δεν με έπλασε ο θεός αλλά τα τραύματα
κι όταν μου λέει ψέματα, καυλώνω γάματα,
πέφτει βροχή στα βράχια, όπως δάκρυα από τα μάτια,
αν αγαπά κοιτώντας δεν είχα ούτε μια ματιά.
ελέγχει την ανάσα μου με ανεμοδάμασμα όταν με φιλά,
έχει τα βλέφαρα κλειστά και ήρεμα ξεφυσσά
και απλώνει φως στη φλέβα μας.
φίλοι μου δε μου λένε να γράψουμε μαζί πια
και χώνω τόσο άνετος γιατί ξέρω πως ούτε που θα ακούσουν αυτό που είπα.
Με αγνοούν σα να μουν οι ευχές μου
και αυτοί να τανε το σύμπαν
και γύρω μου τοσοι μα...
ποιοι μου δόθηκαν ?
και ποιοι σε δόσεις ήρθαν,
σαν αυτές που μόλις ήπια ?
Έχω πιάσει τη μέδουσα από τα φίδια
και την βάζω να κοιτάξει κοπέλες που βιαστήκαν
να μην απορεί πως είχα ήδη πετρώσει με όσα είδα.
Μες στη σιχαμένη φάση, όλοι ξέρετε μουνόπανα, ποιος απειλεί και ποιος έχει βιάσει,
αλλά στήνεται κώλο να ρθουν σε λάιβ
χαίρεστε που κάποιος που υποφέρει δεν μιλάει.
Θα σου σπάσω ότι μούρη πουλάς.
Τα πάντα αναπάντεχα ανέσυρα μέσα απ τα κύματα
κρυμμένα κείμενα κι είμαι ένα βήμα απ το τέλος απόσταση σίγουρα
Στήνω ραπ πύρινα, κάνω τον ουρανό πίνακα
δίνη με πυροτεχνήματα
Μ όλα τα πρόσωπα που μου χουν λείψει
Μου πήρες το βλέμμα, σα να σουν η θέα της λίμνης
Σα να μου γαμήσαν συλλήβδην όλοι μου οι έρωτες
δεν θα με πείσει κανέναν μαλακάς να μείνω κοντά του από ενοχές.
Εσύ που είσαι ρε ? Είναι που θα στελνες.
Ξεκίνα να αγαπάς, μετά αντικατάστησε.
Δεν ψάχνω ειλικρίνεια γιατί κατάσχεται
και μπήκα τίγκα άσχετος εκεί που είσαστε όλοι μαθημένοι.
Μιλούσα για τον έρωτα σε μια μαργαρίτα
και μου χώθηκαν 2 βλάκες που φύγανε μαδημένοι.
Μα δε μένει, απλά σημαίνει κάτι.
Δεν θέλω ούτε να σε βλέπω, μα συμβαίνει πάλι,
είτε στον ύπνο μου, είτε στο καρναβάλι,
στην πίσω όψη κάποιου περαστικού το κεφάλι.
Έχω τον φόβο πως άμα γυρίσει ίσως και να είσαι εσύ.
Η μοίρα μου κόβει το νήμα, δεν θα λυπηθεί κλωστή.
Γαμιέσαι, δεν μπορώ να ακούσω ούτε μουσική,
κάποια γαμημένη νότα θα βρεθεί να σε θυμίσει
και μένα ίσως κάτι να βρεθεί και να με θυμηθεί.
Комментарии