Ο Ιησούς ως περιτμημένος υποτάχτηκε στη παντοδυναμία του θεού των εβραίων Γιαχβέ

Αναλυτικά απο την wikipedia διαβαζουμε οτι περιτομή ονομάζεται ο περιορισμένος ακρωτηριασμός της φυσικής διαμόρφωσης του ανδρικού μορίου, συγκεκριμένα είναι η αποκοπή (αφαίρεση) της πόσθης ή ακροποσθίας (αρχ. ακροβυστίας), της πτύχωσης δηλαδή του δέρματος που καλύπτει τη βάλανο του πέους, του εξωτερικού ανδρικού γεννητικού οργάνου..Ειδικά στην εβραϊκή και στη μουσουλμανική θρησκεία οι γονείς οφείλουν να περιτέμνουν τα άρρενα βρέφη τους (σουνέτι στα τουρκικά), σύμφωνα με τους θρησκευτικούς κανόνες. Η συμβολική αυτή πράξη συνδέεται άμεσα με την κοινωνική σημασία του πέους, κατά το δόγμα των παραπάνω θρησκειών.
Στην Παλαιά Διαθήκη ο Θεός ζητά από τον Αβραάμ να περιτμηθεί και να περιτμήσει τους απογόνους και τους δούλους του ως απόδειξη της συμφωνίας που συνάπτει ο Θεός με τον Ισραήλ:

καὶ περιτμηθήσεσθε τὴν σάρκα τῆς ἀκροβυστίας ὑμῶν, καὶ ἔσται εἰς σημεῖον διαθήκης ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ ὑμῶν [...] καὶ ἀπερίτμητος ἄρσην, ὃς οὐ περιτμηθήσεται τὴν σάρκα τῆς ἀκροβυστίας αὐτοῦ τῇ ἡμέρᾳ τῇ ὀγδόῃ, ἐξολοθρευθήσεται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἐκ τοῦ γένους αὐτῆς, ὅτι τὴν διαθήκην μου διεσκέδασε (Γεν. 17:11, 14, Ο')

Μια εξήγηση αυτής της απαίτησης συνδέεται με τη συμβολική σημασία του πέους. Το πέος είναι η απόδειξη του ανδρισμού, από μία άποψη και η πηγή δύναμης του άνδρα. Με την περιτομή ο άνδρας συμβολικά αποκόπτει ένα τμήμα του υπέρ του Θεού, αναγνωρίζει δηλαδή ότι η ισχύς του είναι πεπερασμένη και ότι υπάρχει κάποιος πιο ισχυρός και πιο τέλειος από αυτόν. Ο άνδρας εφαρμόζει τη διείσδυση ως μέσο υποταγής, ο Θεός την περιτομή. Η διαφορά από τη διείσδυση είναι ότι η περιτομή γίνεται από τον ίδιο τον περιτεμνόμενο (το ανθρώπινο γένος) ως ίδια επιλογή χωρίς συμμετοχή του Θεού.

Στο Χριστιανισμό δε διατηρείται η παράδοση της περιτομής, αφού θεωρείται ότι η αναγκαιότητά της καταργείται με την εκούσια σταυρική θυσία του Ιησού και αντικαθίσταται από το βάπτισμα. Ο θεϊκός νόμος δεν απαιτεί πλέον κατά τους Χριστιανούς τη συμβολική περικοπή του πέους, την αναγνώριση δηλαδή με αυτόν τον τρόπο της παντοδυναμίας του Θεού, αλλά εισάγεται μια πιο ισότιμη σχέση που στηρίζεται στην αγάπη.
Στο οπτικοακουστικό ακουμε τον μακαρίτη χριστιανο θεολογο Νικολαο Σωτηροπουλο να προσπαθει να σωσει την φημη του περιτμημενου Ιησου...

[brockdaniel]

«Μὴ νομίσητε ὅτι ἦλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἢ τοὺς προφήτας. οὐκ ἦλθον καταλῦσαι, ἀλλὰ πληρῶσαι» (Ματθ. 5: 17). Ο, τι είπε ο Χριστός, τούτο και έπραξε. Εξεπλήρωσε τον νόμο και τους προφήτες. Ο Χριστός ως άνθρωπος «ἐγένετο ὑπὸ νόμον» (Γαλ. 4: 4) και έτσι τήρησε την εντολή της περιτομής όπως φαίνεται στο Λουκ. 2: 21. Όσο για το γνωστό σόφισμα ότι «λεει οταν συμπληρωθηκαν οι μερες για να γινει η περιτομη δε λεει οτι εγινε η περιτομη» δεν έχουν παρά να κοιτάξουν στο Λουκ. 1: 59 όπου φαίνεται η σύνδεση περιτομής - ονοματοδοσίας. Γι'αυτό μετά αναφέρει την επόμενη διάταξη του νόμου που τήρησε «Καὶ ὅτε ἐπλήσθησαν αἱ ἡμέραι τοῦ καθαρισμοῦ αὐτῶν
κατὰ τὸν νόμον Μωυσέως»...
Και όπως ψάλλει η εκκλησία που είναι «στῦλος καὶ ἑδραίωμα τῆς ἀληθείας» Α´ Τιμ. 3: 15
«Ο των όλων Κύριος περιτομήν υπομένει,
και βροτών τα πταίσματα ως αγαθός περιτέμνει,
δίδωσι την σωτηρίαν σήμερον κόσμω,
Χαίρει δε εν τοις υψίστοις και ο του Κτίστου Ιεράρχης
και φωσφόρος, ο θείος μύστης, Χριστού Βασίλειος.» (Κοντάκιον "Η Παρθένος σήμερον", ήχος γ')