' ΦΩΤΑΚΙΑ ' - Ποίημα και απαγγελία : Δημήτρης Βίκτωρ

Φωτάκια

Από μακριά της πόλης τα φωτάκια μοιάζουν με μικρά κεράκια
που τα ανάβουν οι νεκροί, κι ας είναι ακόμη ζωντανοί.

Τρέμουν, παίζουν στα σιωπηλά, πλημμυρισμένα από χαρά,
όλα τα χρώματα τρεμουλιαστά, σαν ν’ ανασαίνουν ξωτικά.

Φαντάζουν κίνηση ψυχών στους κρύους κόσμους των νεκρών.
Κλείνω τα μάτια μου σφιχτά, τα ξανανοίγω ξαφνικά.

Όλα μου φαίνονται απλά, σκέφτομαι πια μ’ ανεμελιά
τ’ αυριανό το πρωινό με το μεγάλο ουρανό.

Θα φύγω γρήγορα απ’ εδώ, δε θα γυρίσω για να δω
φώτα που μοιάζουν με κεράκια.
Φρίκης παιχνίδια για μικρά παιδάκια…

Δημήτρης Βίκτωρ
Σεπτέμβριος – 2013