filmov
tv
EGO - co robić, by było zdrowe, a nie przerośnięte? Freud, Jung i duchowość
Показать описание
#psychologia #rozwój #samorozwój #ego
Czym jest ego? Jak wpływa na nasze życie, decyzje i relacje? W tym odcinku zgłębiam pojęcie ego z trzech perspektyw: psychoanalizy Freuda, psychologii analitycznej Junga oraz duchowości. Dowiesz się, czym różni się ego według Freuda i Junga, jakie pełni funkcje i jakie wyzwania może generować w codziennym życiu. Rozważam też, jak ego postrzegane jest z punktu widzenia duchowego i jakie pułapki może wprowadzać na drodze do samorozwoju. Zapraszam na podróż w głąb siebie!
Skąd wzięła się definicja ego?
Freud zaczął dostrzegać, że ludzie kierują się nie tylko podstawowymi popędami i impulsami, ale też jakimś regulatorem, który pozwala im funkcjonować w społeczeństwie, kontrolując zachowania i reagując na otoczenie. Zauważył też, że istnieje część psychiki odpowiedzialna za podejmowanie decyzji w zgodzie z rzeczywistością – tak powstało pojęcie ego. Samo słowo „ego” pochodzi od łacińskiego „ja”, co doskonale oddaje jego funkcję pośredniczącą między popędami a światem zewnętrznym.
Jak ego wpływa na psychikę?
Ego pełni funkcję „rzeczywistości” w psychice i balansuje pomiędzy pragnieniami id (instynktownymi popędami, takimi jak potrzeba przyjemności i bezpieczeństwa) a normami superego (zbioru moralnych i społecznych standardów). Ego ma ogromny wpływ na psychikę, ponieważ to właśnie ono kontroluje impulsy, pozwala na podejmowanie decyzji i planowanie działań w sposób zrównoważony. Ego działa na zasadzie zasady rzeczywistości, co oznacza, że stara się zaspokajać potrzeby id w sposób akceptowalny społecznie i realny.
Kiedy równowaga między id, ego i superego jest zachwiana, mogą pojawiać się problemy psychiczne, takie jak nerwice czy lęki, ponieważ ego ma problem z przetwarzaniem konfliktów wewnętrznych między pragnieniami a rzeczywistością.
Funkcje ego wymieniam poniżej.
Przystosowanie do rzeczywistości – ego ocenia, co jest możliwe i realne, starając się w sposób racjonalny podejmować decyzje.
Kontrola impulsów – ego moderuje potrzeby i impulsy id, hamując impulsywne reakcje i dostosowując zachowanie do kontekstu.
Obrona psychiczna – ego stosuje mechanizmy obronne, takie jak wyparcie, zaprzeczenie czy racjonalizacja, aby radzić sobie z wewnętrznymi konfliktami i trudnymi emocjami.
Rozwiązywanie problemów – ego jest w stanie oceniać skutki potencjalnych działań i planować z wyprzedzeniem, co zwiększa adaptacyjność i zdolność do osiągania długoterminowych celów.
Ego odpowiada więc za spójne i adaptacyjne funkcjonowanie jednostki w społeczeństwie, balansując pomiędzy pragnieniami, normami i rzeczywistością.
Ego, choć niezbędne do funkcjonowania w społeczeństwie, może również generować problemy, zwłaszcza gdy jest zbyt silne lub zbyt słabe, albo kiedy zachwiana zostaje równowaga między nim a id i superego.
Kruche, ale wielkie ego to ciekawa dynamika, szczególnie zauważalna u niektórych mężczyzn, którzy prezentują pewność siebie, dominację, a nawet arogancję, ale reagują wyjątkowo defensywnie, gdy ich poczucie wartości jest zagrożone. To połączenie może wynikać z wielu czynników psychologicznych, społecznych i kulturowych.
Rozwinięcie samoświadomości jest kluczem do zdrowego ego. Regularne refleksje, praca nad akceptacją siebie i rozwijanie empatii pomagają w elastycznym podejściu do swoich przekonań i potrzeb. Integracja ego z id i superego w zdrowy sposób może znacznie poprawić jakość życia, redukując wewnętrzne konflikty i zwiększając satysfakcję w relacjach oraz samoocenę.
W duchowości ego to przekonanie, że jesteśmy odrębną, indywidualną jednostką odciętą od reszty rzeczywistości – to „ja”, które skupia się na tożsamości osobowej, pragnieniach, ambicjach i opiniach. Ego nie tylko identyfikuje się z ciałem i osobowością, ale też z rolami, które pełnimy w społeczeństwie, naszymi historiami, emocjami i przekonaniami. To „ja” nieustannie dąży do potwierdzania swojej ważności i wyjątkowości, często poprzez porównywanie się z innymi, dążenie do kontroli oraz uznanie zewnętrzne.
📸Znajdziesz mnie na Instagramie:
🧠Możesz poczytać moje refleksje na blogu
☕A jeśli chcesz mnie wesprzeć, postaw mi kawkę, bym mogła się rozwijać:
Subskrybuj mój kanał, bym mogła dotrzeć z wiedzą do potrzebujących odbiorców, z góry wielkie DZIĘKUJĘ!
#rozwójosobisty #wiedza #sukces #duchowość #rodzina #rodzicielstwo #świadomość #uważność #terapia #depresja #szczęście
Czym jest ego? Jak wpływa na nasze życie, decyzje i relacje? W tym odcinku zgłębiam pojęcie ego z trzech perspektyw: psychoanalizy Freuda, psychologii analitycznej Junga oraz duchowości. Dowiesz się, czym różni się ego według Freuda i Junga, jakie pełni funkcje i jakie wyzwania może generować w codziennym życiu. Rozważam też, jak ego postrzegane jest z punktu widzenia duchowego i jakie pułapki może wprowadzać na drodze do samorozwoju. Zapraszam na podróż w głąb siebie!
Skąd wzięła się definicja ego?
Freud zaczął dostrzegać, że ludzie kierują się nie tylko podstawowymi popędami i impulsami, ale też jakimś regulatorem, który pozwala im funkcjonować w społeczeństwie, kontrolując zachowania i reagując na otoczenie. Zauważył też, że istnieje część psychiki odpowiedzialna za podejmowanie decyzji w zgodzie z rzeczywistością – tak powstało pojęcie ego. Samo słowo „ego” pochodzi od łacińskiego „ja”, co doskonale oddaje jego funkcję pośredniczącą między popędami a światem zewnętrznym.
Jak ego wpływa na psychikę?
Ego pełni funkcję „rzeczywistości” w psychice i balansuje pomiędzy pragnieniami id (instynktownymi popędami, takimi jak potrzeba przyjemności i bezpieczeństwa) a normami superego (zbioru moralnych i społecznych standardów). Ego ma ogromny wpływ na psychikę, ponieważ to właśnie ono kontroluje impulsy, pozwala na podejmowanie decyzji i planowanie działań w sposób zrównoważony. Ego działa na zasadzie zasady rzeczywistości, co oznacza, że stara się zaspokajać potrzeby id w sposób akceptowalny społecznie i realny.
Kiedy równowaga między id, ego i superego jest zachwiana, mogą pojawiać się problemy psychiczne, takie jak nerwice czy lęki, ponieważ ego ma problem z przetwarzaniem konfliktów wewnętrznych między pragnieniami a rzeczywistością.
Funkcje ego wymieniam poniżej.
Przystosowanie do rzeczywistości – ego ocenia, co jest możliwe i realne, starając się w sposób racjonalny podejmować decyzje.
Kontrola impulsów – ego moderuje potrzeby i impulsy id, hamując impulsywne reakcje i dostosowując zachowanie do kontekstu.
Obrona psychiczna – ego stosuje mechanizmy obronne, takie jak wyparcie, zaprzeczenie czy racjonalizacja, aby radzić sobie z wewnętrznymi konfliktami i trudnymi emocjami.
Rozwiązywanie problemów – ego jest w stanie oceniać skutki potencjalnych działań i planować z wyprzedzeniem, co zwiększa adaptacyjność i zdolność do osiągania długoterminowych celów.
Ego odpowiada więc za spójne i adaptacyjne funkcjonowanie jednostki w społeczeństwie, balansując pomiędzy pragnieniami, normami i rzeczywistością.
Ego, choć niezbędne do funkcjonowania w społeczeństwie, może również generować problemy, zwłaszcza gdy jest zbyt silne lub zbyt słabe, albo kiedy zachwiana zostaje równowaga między nim a id i superego.
Kruche, ale wielkie ego to ciekawa dynamika, szczególnie zauważalna u niektórych mężczyzn, którzy prezentują pewność siebie, dominację, a nawet arogancję, ale reagują wyjątkowo defensywnie, gdy ich poczucie wartości jest zagrożone. To połączenie może wynikać z wielu czynników psychologicznych, społecznych i kulturowych.
Rozwinięcie samoświadomości jest kluczem do zdrowego ego. Regularne refleksje, praca nad akceptacją siebie i rozwijanie empatii pomagają w elastycznym podejściu do swoich przekonań i potrzeb. Integracja ego z id i superego w zdrowy sposób może znacznie poprawić jakość życia, redukując wewnętrzne konflikty i zwiększając satysfakcję w relacjach oraz samoocenę.
W duchowości ego to przekonanie, że jesteśmy odrębną, indywidualną jednostką odciętą od reszty rzeczywistości – to „ja”, które skupia się na tożsamości osobowej, pragnieniach, ambicjach i opiniach. Ego nie tylko identyfikuje się z ciałem i osobowością, ale też z rolami, które pełnimy w społeczeństwie, naszymi historiami, emocjami i przekonaniami. To „ja” nieustannie dąży do potwierdzania swojej ważności i wyjątkowości, często poprzez porównywanie się z innymi, dążenie do kontroli oraz uznanie zewnętrzne.
📸Znajdziesz mnie na Instagramie:
🧠Możesz poczytać moje refleksje na blogu
☕A jeśli chcesz mnie wesprzeć, postaw mi kawkę, bym mogła się rozwijać:
Subskrybuj mój kanał, bym mogła dotrzeć z wiedzą do potrzebujących odbiorców, z góry wielkie DZIĘKUJĘ!
#rozwójosobisty #wiedza #sukces #duchowość #rodzina #rodzicielstwo #świadomość #uważność #terapia #depresja #szczęście
Комментарии