filmov
tv
Ηλίας Ανδριόπουλος - ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΠΑΛΙΟΥ ΚΑΙΡΟΥ - Νίκος Γκάτσος/Μανώλης Μητσιάς

Показать описание
Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Ηλίας Ανδριόπουλος
Ερμηνεία: Μανώλης Μητσιάς,
Απαγγελία: Γιάννης Φέρτης,
Δίσκος: Αργοναύτες - 2008
Ενορχήστρωση-διεύθυνση Ορχήστρας : Νίκος Πλατύραχος
Παίζουν: Σαντούρι η Αγγελίνα Τκάτσεβα
Μπουζούκι, λαούτο και μπαγλαμά ο Χρηστός Κωνσταντίνου
Κιθάρα ο Βαγγέλης Μπουντούνης
Πιάνο ο Νίκος Πλατύραχος
Άρπα η Μαρία Μπηλντέα
Όμποε η Ελένη Σαβανή
Κοντραμπάσο ο Θόδωρός Λαζάρου
Βιολοντσέλο ο Βαγγέλης Νίνα
Κρουστά ο Φώτης Κόλλιας
Δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στις 25 Νοεμβρίου
1963 στον "Ταχυδρόμο" στα πλαίσια ενός αφιερώ-
ματος στο Σεφέρη. Είχε γραφτεί 2 χρόνια νωρίτερα
για τα 30 χρόνια (1931 -1961) από την έκδοση της πρώτης
ποιητικής συλλογής τον Σεφέρη, της
"Στροφής".
Αλλάζουν οι καιροί περνάν τα χρόνια
του κόσμου το ποτάμι είναι θολό
μα εγώ θα βγω στου ονείρου τα μπαλκόνια
για να σε ιδώ σκυμμένο στον πηλό
καράβια να κεντάς και χελιδόνια.
Το πέλαγο πικρό κι η γη μας λίγη
και το νερό στα σύννεφα ακριβό
το κυπαρίσσι η γύμνια το τυλίγει
το χόρτο καίει τη στάχτη του βουβό
κι ατέλειωτο του ήλιου το κυνήγι.
Κι ήρθες εσύ και σκάλισες μια κρήνη
για τον παλιό του Πόντου ναυαγό
που χάθηκε, μα η μνήμη του έχει μείνει
κοχύλι λαμπερό στην Αμοργό
και βότσαλο αρμυρό στη Σαντορίνη.
Κι απ' τη δροσιά που σάλεψε στη φτέρη
πήρα κι εγώ το δάκρυ μιας ροδιάς
για να μπορώ σε τούτο το δεφτέρι
καημούς να συλλαβίζω της καρδιάς
με του παραμυθιού το πρώτο αστέρι.
Μα τώρα που η Μεγάλη φτάνει Τρίτη
κι Ανάσταση θ' αργήσει να φανεί
θέλω να πας στη Μάνη και στην Κρήτη
με συντροφιά σου εκεί παντοτινή
το λύκο τον αητό και τον αστρίτη.
Κι άμα θα δεις κρυφά στο μέτωπό σου
να λάμπει μια απαλή μαρμαρυγή
τ' αλλοτινό πεφτάστερο, σηκώσου
να ζωντανέψεις πάλι μια πηγή
που καρπερεί στο βράχο το δικό σου.
Αλλάζουν οι καιροί περνάν τα χρόνια
του κόσμου το ποτάμι είναι θολό
μα εγώ θα βγω στου ονείρου τα μπαλκόνια
για να σε ιδώ σκυμμένο στον πηλό
καράβια να κεντάς και χελιδόνια.
Μουσική: Ηλίας Ανδριόπουλος
Ερμηνεία: Μανώλης Μητσιάς,
Απαγγελία: Γιάννης Φέρτης,
Δίσκος: Αργοναύτες - 2008
Ενορχήστρωση-διεύθυνση Ορχήστρας : Νίκος Πλατύραχος
Παίζουν: Σαντούρι η Αγγελίνα Τκάτσεβα
Μπουζούκι, λαούτο και μπαγλαμά ο Χρηστός Κωνσταντίνου
Κιθάρα ο Βαγγέλης Μπουντούνης
Πιάνο ο Νίκος Πλατύραχος
Άρπα η Μαρία Μπηλντέα
Όμποε η Ελένη Σαβανή
Κοντραμπάσο ο Θόδωρός Λαζάρου
Βιολοντσέλο ο Βαγγέλης Νίνα
Κρουστά ο Φώτης Κόλλιας
Δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στις 25 Νοεμβρίου
1963 στον "Ταχυδρόμο" στα πλαίσια ενός αφιερώ-
ματος στο Σεφέρη. Είχε γραφτεί 2 χρόνια νωρίτερα
για τα 30 χρόνια (1931 -1961) από την έκδοση της πρώτης
ποιητικής συλλογής τον Σεφέρη, της
"Στροφής".
Αλλάζουν οι καιροί περνάν τα χρόνια
του κόσμου το ποτάμι είναι θολό
μα εγώ θα βγω στου ονείρου τα μπαλκόνια
για να σε ιδώ σκυμμένο στον πηλό
καράβια να κεντάς και χελιδόνια.
Το πέλαγο πικρό κι η γη μας λίγη
και το νερό στα σύννεφα ακριβό
το κυπαρίσσι η γύμνια το τυλίγει
το χόρτο καίει τη στάχτη του βουβό
κι ατέλειωτο του ήλιου το κυνήγι.
Κι ήρθες εσύ και σκάλισες μια κρήνη
για τον παλιό του Πόντου ναυαγό
που χάθηκε, μα η μνήμη του έχει μείνει
κοχύλι λαμπερό στην Αμοργό
και βότσαλο αρμυρό στη Σαντορίνη.
Κι απ' τη δροσιά που σάλεψε στη φτέρη
πήρα κι εγώ το δάκρυ μιας ροδιάς
για να μπορώ σε τούτο το δεφτέρι
καημούς να συλλαβίζω της καρδιάς
με του παραμυθιού το πρώτο αστέρι.
Μα τώρα που η Μεγάλη φτάνει Τρίτη
κι Ανάσταση θ' αργήσει να φανεί
θέλω να πας στη Μάνη και στην Κρήτη
με συντροφιά σου εκεί παντοτινή
το λύκο τον αητό και τον αστρίτη.
Κι άμα θα δεις κρυφά στο μέτωπό σου
να λάμπει μια απαλή μαρμαρυγή
τ' αλλοτινό πεφτάστερο, σηκώσου
να ζωντανέψεις πάλι μια πηγή
που καρπερεί στο βράχο το δικό σου.
Αλλάζουν οι καιροί περνάν τα χρόνια
του κόσμου το ποτάμι είναι θολό
μα εγώ θα βγω στου ονείρου τα μπαλκόνια
για να σε ιδώ σκυμμένο στον πηλό
καράβια να κεντάς και χελιδόνια.
Комментарии