ΑΝΤΑΛΛΑΓΗ ΑΝΑΜΝΗΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΑΞΥ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΚΑΙ ΧΟΡΟΣ ΚΟΣΜΟΥ ΣΤΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΔΑΜΑΣΙΟΥ 2019

Όταν οι Έλληνες ενώνονται και αφήνουν πίσω όσα δήθεν τους χωρίζουν, τότε είναι που γράφουν ιστορία και μεγαλουργούν. Αυτό έγινε στις 5 Οκτωβρίου του 1912 όταν ο ελληνικός στρατός ξεκίνησε από τη Λάρισα και με τη σειρά άρχισε να απελευθερώνει το Δαμάσι, το Μεγάλο Ελευθεροχώρι όλα τα χωριά της επαρχίας Ελασσόνας για να καταφέρει στις 26 Οκτωβρίου να του Αγίου Δημητρίου κατάφερε και πρόσθεσε στον ελληνικό χάρτη και την Θεσσαλονίκη.Δυστυχώς η Μικρά Ασία με Ιωνία και Πόντο παραμένουν σκλαβωμένα ακόμα. Το Σάββατο 5/10/2019 γιορτάστηκαν με λαμπρότητα τα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΔΑΜΑΣΙΟΥ - στις 9.45 το πρωί τελέστηκε η επίσημη δοξολογία στον Ι. Ν. Αγίου Νικολάου Δαμασίου. Μετά τη δοξολογία έγινε επιμνημόσυνη δέηση και κατάθεση στεφάνων στο Ηρώο του προαυλίου του Ιερού Ναού του Αγ. Νικολάου. Αμέσως μετά έγινε η εκφώνηση του πανηγυρικού της ημέρας και ακολούθησε ενός λεπτού σιγή και ο Εθνικός Ύμνος. - Στις 6.30 το απόγευμα, στην πλατεία του Δαμασίου έλαβε μέρος το πολιτιστικό μέρος με χορευτικές εκδηλώσεις σε συνεργασία του Δήμου Τυρνάβου με τον Εκπολιτιστικό Μορφωτικό Σύλλογο του χωριού. Ο Γιώργος Μουσιάρης και η Δήμητρα Λούτσου ήταν οι άψογοι παρουσιαστές - αφηγητές της εκδήλωσης , ενώ στο βήμα ανέβηκαν ο Δήμαρχος Τυρνάβου κ. Γ. Κόκουρας που απηύθυνε χαιρετισμό, όπως και ο πρόεδρος του χωριού κ. Γ.Τσανάκας. Τα χορευτικά συγκροτήματα που εντυπωσίασαν ήταν από τον Άγιο Θωμά Πρέβεζας, την Δεσκάτη Γρεβενών, τη Ματαράγκα Καρδίτσας και φυσικά ο Εκπολιτιστικός Μορφωτικός Σύλλογος Δαμασίου. Το Δαμάσι μέχρι στις 5 Οκτωβρίου 1912 ήταν σκλαβωμένο στους Τούρκους. Τα σύνορα που χώριζαν το Δαμάσι μαζί με τη Βόρεια Ελλάδα από τη νότια Ελλάδα το 1881 ήταν: Μελούνα – Τρυπημένη – Λουτόμι – Γέφυρα τούρκικη (στον Πηνειό), απέναντι στο Γουντσιώτικο βουνό, γέφυρα Κουτσοχείρου.Σημάδια των συνόρων αυτών είναι τα μέχρι σήμερα σωζόμενα τουρκικά φυλάκια (καζάρμες).Τρία φυλάκια υπάρχουν στο βουνό «Λουσφάκι» πάνω από τον Προφήτη Ηλία μέχρι τον Τιταρήσιο ποταμό σε απόσταση ενός χιλιομέτρου περίπου η μία από την άλλη. Απέναντι από τον Τιταρήσιο ποταμό (μετά το Μπουγάζι), επάνω στο βουνό Λουτόμι υπάρχουν τρία φυλάκια κι ένα στην τουρκογέφυρα στον Πηνειό.Όλο το χωριό ήταν τσιφλίκι Τούρκων Μπέηδων. Το τσιφλίκι του Δαμασίου ήταν πολύ μεγάλο. Συνορευόταν με τα χωριά Ζάρκο, Κουτσόχειρο, Αμυγδαλέα (Γούνιτσα), Πλατανούλια, Τύρναβο, Γκουρτζιόβαλη (Βοτανοχώρι), Λεύκη (Σκόμπα), Δομένικο –Μυλόγουστα (Μεσοχώρι), Μεγάλο Ελευθεροχώρι. Το Δαμάσι στα 1881 έμεινε σκλαβωμένο και αυτό ήταν μεγάλο κακό για τους Δαμασιώτες. Καταδικάστηκαν να μείνουν σκλάβοι άλλα 31 χρόνια. Από το 1881 μέχρι το 1912 που ελευθερώθηκε. Στις 5 Οκτωβρίου του 1912 ο ελληνικός στρατός καταλαμβάνοντας σε λίγες ώρες τα συνοριακά φυλάκια εισέβαλε και στο Δαμάσι χωρίς αντίσταση.