Νίκος Χαρίτος φεγγαρόλουστη! Στίχοι Γιώτα Γιουγλή!

Φεγγαρόλουστη!

Στίχοι Γιώτα Γιουγλή, μουσική ερμηνεία Νίκος Χαρίτος

Με το φεγγάρι έβγαινε, Στην άκρη στο ποτάμι,
Το σώμα της το έλουζε, Ήλιος μη το προκάμει.
Ολόγυμνο το στέγνωνε, Σε βότσαλου νησίδα,
Ποτέ της δεν το έβλεπε, της μέρας ηλιαχτίδα.
Εγώ την παρατήραγα, Πάντα με το φεγγάρι,
Μες’ στην καρδιά μου φύλαγα, Τη νια με τέτοια χάρη.

Ήτανε λυγερόκορμη, Με’ αγαλματένια στήθη,
Τί αμαρτία ανθρώπινη, Να τα ξεχνώ τα ήθη.
Η πυρκαγιά με έφερε, Να φτάσω εκεί σιμά της,
εκείνη που με έθελγε, Μου ‘δωσε τα φιλιά της.
Κατάλαβα ανάστατος, Με έκπληξη στο βλέμμα,
ως τότε αναμάρτητος, Ποιο ήτανε το θέμα.

Ότι για με καιγότανε, την είχα συγκινήσει,
Τις νύχτες που πλενότανε, Με είχε εντοπίσει.
Εκεί στα κελαρύσματα, Οι όρκοι μας ηχούσαν,
Με χίλια ψιθυρίσματα, Πώς τα κορμιά ριγούσαν.
Έτσι τη φεγγαρόλουστη, Την έκανα δική μου,
Σε μια ζωή ηλιόλουστη, Να ‘χω απαντοχή μου.

Γιώτα Γιουγλή