Ευπρόσδεκτοι τουρίστες - ανεπιθύμητοι κάτοικοι _ Δράσεις ενάντια στο τουριστικής απεύθυνσης εμπόριο

Χανιά
Σε ποιόν απευθύνεται τελικά η πόλη;

Το χειμώνα, είναι μια πόλη σε προετοιμασία της τουριστικής της παράστασης. Προετοιμάζεται για τη σεζόν, επιδιορθώνει και κατασκευάζει τα σκηνικά της, αναζητά εποχιακούς ηθοποιούς – υπαλλήλους μιας χρήσης, ανακαινίζει την εικόνα της και το μήνυμά της. Μια πόλη που ανέχεται και χρησιμοποιεί τους ίδιους της τους κατοίκους, για να επιβιώσει το χειμώνα. Και όσους δεν είναι διατεθειμένοι, ή σε θέση να αναλάβουν κάποιο ρόλο στην παράσταση της τουριστικής της φαντασμαγορίας, είναι έτοιμη να τους εκτοπίσει, να τους αποκλείσει ή να τους κρύψει, με τις πρώτες μέρες του καλοκαιριού, όπου ανοίγει τις αυλαίες της και υποδέχεται το κοινό της.
Ενάντια σε αυτήν την κατάσταση, και με αφορμή τις προβληματικές που τόσο εμείς όσο και άνθρωποι δίπλα μας βιώνουμε, συγκροτήθηκε μια ομάδα προβληματισμού, η οποία στα πλαίσια της διπλωματικής εργασίας με τίτλο "Ευπρόσδεκτοι τουρίστες - ανεπιθύμητοι κάτοικοι: Συλλογικές δράσεις διαμαρτυρίας στα Χανιά, χρησιμοποιώντας τις επανακωδικοποιήσεις του Brecht και του Artaud στο δημόσιο χώρο", πραγματοποίησε δράσεις τοποθετημένες σε δημόσιους χώρους – σύμβολα της τουριστικοποίησης. Οι δράσεις αυτές, υιοθετώντας θεατρικά στοιχεία επανακωδικοποιημένα στην πόλη, προσπάθησαν είτε να σχολιάσουν και να καυτηριάσουν τη δεδομένη προβληματική κατάσταση, είτε να αναδείξουν αόρατες πτυχές της.

Βάσει των παρατηρήσεων της ομάδας, αλλά και των βιντεοσκοπημένων συζητήσεων με μέλη της και κατοίκους της πόλης, το Σάββατο 2 Ιουνίου, πραγματοποιήθηκαν στα Χανιά δράσεις ενάντια στο τουριστικής απεύθυνσης εμπόριο.

13.30 _ Σκρυδλώφ _ “Αυτό με το traditional shop”
Από την μεριά της Χάληδων αρχίζει να κινείται στη Σκρυδλώφ, ένα “Traditional καμία σημασία δεν έχει shop”. Διασχίζει τον δρόμο, με τους πωλητές να καλούν τον κόσμο να αγοράσει προϊόντα όπως “παραδοσιακό αέρα από τα Λευκά Όρη” και “Άγιο θαυματουργό ελαιόλαδο”, όπως αναγράφονται σε χάρτινες ταμπέλες αναρτημένες με μανταλάκια, σε κρεμάστρες σε έναν αυτοσχέδιο καλόγερο. Στο τέλος του δρόμου η πραμάτεια απλώνεται στο μοναδικό παγκάκι του σημείου, και η αγοραπωλησία συνεχίζεται. Η δράση διήρκησε λίγα λεπτά, ξεσήκωσε αντιδράσεις από τους ιδιοκτήτες των καταστημάτων και διακόπηκε. Τα flyer που μοιράστηκαν στους περαστικούς, έγραφαν “όχι στην εμπορευματική ασφυξία”.

20.00 _ Παλιά Πόλη _ “Αυτό με το σεμινάριο”
Σε ένα σκοινί με 15 κόμπους, κάθε άνθρωπος κρατά από έναν. Και στην κορυφή αυτής της γραμμής, ο υπεύθυνος του σεμιναρίου. Ανάμεσα στα στενά της Παλιάς Πόλης, οι συμμετέχοντες του σεμιναρίου, έχουν την μοναδική ευκαιρία να μάθουν τους κανόνες συμπεριφοράς, όπως αυτοί υποδυκνείονται από τα τραπεζοκαθίσματα, τα stand των εμπορευμάτων, την πολυκοσμία. Χοπ,χοπ, χοπ στη Σκουφών, στο μισό μέτρο “ελεύθερου” χώρου ανάμεσα στα μαγαζιά. Σλάλομ στη Θεοτοκοπούλου, όπου πρέπει να αποφύγεις τους περαστικούς. Σκυφτοί στα σκαλάκια της Ζαμπελίου, για να μην ενοχλούνται όσοι βγάζουν τις νέες φωτογραφίες προφίλ τους. Τοίχο – τοίχο στην Πόρτου, άλλωστε από την άλλη έχει τραπέζια. Τα flyer που μοιράστηκαν στους περαστικούς έγραφαν: “Δε θέλουμε κανόνες τουριστικής συμπεριφοράς”.

21.00 _ Παλιά Πόλη _ “Αυτό που όλα αυξήθηκαν, όλα!”
Δυο ξεχωριστά stand. Στο ένα πουλιέται greek traditional water, στο άλλο απλά νερό! Αμέσως οι ρόλοι μοιράζονται, κι ο καθένας επιλέγει το stand που του απευθύνεται. Με την έλευση του τρίτου stand που απευθύνεται σε όλους, οι τιμές αρχίζουν να ανεβαίνουν. Οι “μαγαζάτορες” κερνάν σφηνάκια νερό, προσπαθούν να προσελκύσουν πελατεία, κι όποτε τα καταφέρνουν, ανεβάζουν κι άλλο τις τιμές. Το νερό κοστίζει 2, 3, 15, 143 ευρώ. Το water ακόμα πιο ακριβό, 5, 7, 19, 230 ευρώ. Μέχρι που μένει να πουλιέται μόνο αυτό. Κανείς δεν πουλά νερό πια. Και τότε, τα flyer που πετιούνται, γράφουν: “Δε θέλουμε εξωφρενικές τιμές και άνιση αντιμετώπιση”.
22.00 _ Χάληδων _ “Αυτό με το στίβο μάχης”
Ακούσατε ακούσατε! Μεγάλος στίβος μάχης “επιβίωσης στην πόλη” πραγματοποιήθηκε στην οδό Χάληδων και στην Πλατεία της Μητρόπολης! Οι διαγωνιζόμενοι; Ο πρωτοετής φοιτητής, ο αδιόριστος δάσκαλος, ο χαμηλόμισθος, ο ποδηλάτης, κάποιος που θέλει απλα λίγο χώρο και πολλοί ακόμα. Το επάθλο; Μα φυσικά η επιβίωσή τους με αξιοπρεπείς όρους στην πόλη των Χανίων. Μέσα στον λαβύρινθο που έπρεπε να διασχίσουν, τα εμπόδια και οι αντιπερισπασμοί ήταν πολλά. Οι διαγωνιζόμενοι ξεχνούσαν τον στόχο τους και επέλεγαν να φάνε ένα παγωτό, να αγοράσουν ένα ζευγάρι σανδάλια ή γυαλιά ηλίου, να ξεκουράσουν για λίγο τα πόδια τους σε μία λεκάνη fish spa. Και όποιος κατάφερνε να βγει από τον λαβύρινθο των προϊόντων, θα έπρεπε φυσικά να κάνει μια βόλτα με την άμαξα για να περάσει στον επόμενη φάση. Νικητής; Μα φυσικά κανείς, αφού με όλη αυτή την αποδιοργάνωση, τους πρόλαβε η καλοκαιρινή σεζόν. Τα flyer των ηττημένων συμμετεχόντων έγραφαν “Όχι στην εμπορευματική ασφυξία”.