365 Ποιήματα | Ο ήλιος ανατέλλει από τα μάτια σου - Κώστας Στεργιόπουλος #147

Показать описание

Χαίρετε, αγαπητοί φίλοι του βιβλίου!

Σε αυτήν την σειρά βίντεο, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας την αγάπη μου για την ποίηση. Θα προσπαθήσω για 365 μέρες να σας χαρίζω και ένα ποίημα κάποιου γνωστού ή και άγνωστου ποιητή.

Κώστας Στεργιόπουλος, Ο ήλιος ανατέλλει από τα μάτια σου

Ο ήλιος ανατέλλει από τα μάτια σου πρωινός
-κι είμαι καθώς στη χαραυγή μιας μέρας εαρινής κάτω απ’ το φως του.
Αυτό το πρόσωπο, αυτή η κίνηση, αυτή η γραμμή:
μόλις, σαν άγγιγμα φτερού,
ή σαν αέρι που περνάει σε τόπο απάνεμο και σιγαλό.

(Δεν είναι πάθος πια, δεν είναι πια έρωτας.
Κάτι πιο απλό και κάτι πιο βαθύ.

Είναι αυτό που σπάζει τα σύνορα της μοναξιάς:
να αισθάνομαι, μονάχα να σε αισθάνομαι και να μου αρκεί.)

Τώρα κοντά σου γίνομαι απλός, τώρα μαθαίνω
τι είναι της γης η λύπη κι η χαρά.
Κι είμαι μαζί σου στο καλό μου το άστρο.

Αυτό το πρόσωπο, αυτή η κίνηση, αυτή η γραμμή.
Κι έτσι, βαφτίζομαι ξανά μες στις πηγές της ζωής.

Μουσική: Concerto No.1 In E Major Op. 8 No. 1, Rv269, Spring - Vivaldi

©Δεν έχω πνευματικά δεδομένα επί του έργου. Η αναπαραγωγή γίνεται αυστηρά για εκπαιδευτικούς σκοπούς.

#365ποιήματα #ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ #ΠΟΙΗΣΗ