ΠΟΘΕΝ ΠΡΟΗΛΘΕΝ Η ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΕΙΑ

Ἀπόσπασμα ὁμιλίας τοῦ π. Βασιλείου Βολουδάκη ἀπὸ ἐδῶ:

«Πέραν τοῦ ὅτι ὅλοι αὐτοὶ ποὺ ἠσχολοῦντο μὲ τὰς τότε θεότητας, μὲ τὰς κατασκευασμένας θεότητας, ἦσαν ἄνθρωποι ὑπὸ τὴν ἐπήρειαν τῶν δαιμόνων· καὶ μόνον ποὺ λατρεύεις, εἶσαι Ἱέρεια ἢ Ἱερεὺς ἑνὸς κατασκευασμένου θεοῦ, εἶσαι ὄργανον δαιμονικόν.
Ἀπὸ ποῦ ἔλαβαν αὐτὴν τὴν λατρείαν, πῶς ἀπεδείχθη, πῶς ἀπεκαλύφθη, ποῖοι ἦσαν αὐτοὶ οἱ θεοί, ποῖος τοὺς εἶδεν;
Οἱ θεοὶ αὐτοὶ κατεσκευάσθησαν ἀπὸ τὴν παραχάραξιν τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Διότι ὁ διάβολος δὲν μπορεῖ νὰ εἰσηγηθῇ κάτι καινούριον, ἔστω καὶ ψεύτικον, παρὰ παραχαράσσει τὸ ὑπάρχον. (Αὐτὸ πρέπει νὰ τὸ κρατήσωμε πολὺ γερὰ εἰς τὸ μυαλόν μας). Ὁ διάβολος δὲν μπορεῖ νὰ δημιουργήσῃ κάτι. Δὲν μπορεῖ νὰ συνθέσῃ κάτι τὸ ὁποῖον δὲν τὸ ἔχει ἀκούση, δὲν τὸ ἔχει ἰδῆ κάπου. Δὲν μπορεῖ νὰ δημιουργήσῃ μίαν αἴσθησιν εἰς τοὺς ἀνθρώπους ἢ νὰ δημιουργήσῃ ἕνα διαφορετικὸν χαρακτήρα ἀπὸ αὐτὸν ποὺ ὁ Θεὸς ὅρισε νὰ ἔχωμεν. Τί μπορεῖ νὰ κάνῃ ὅμως; Νὰ διαστρέφῃ τὸν χαρακτήρα ποὺ μᾶς ἔδωσεν ὁ Θεός. Συνεχῶς λοιπὸν διαστρέφει. Ἄρα, ἡ Ἑλληνικὴ Μυθολογία ὅλη δὲν εἶνε ἐφεύρημα οὔτε ἀνθρώπων οὔτε Θεοῦ. Εἶνε παραχάραξις τῶν πράξεων καὶ τῶν ἀποκαλύψεων τοῦ Θεοῦ, τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ.......

Ἀπὸ τὴν ἀρχαιότητα, ἐνέπνεεν (ὁ διάβολος) εἰς τὴν Πυθίαν αὐτὰ ποὺ θὰ καλλιεργοῦσαν τὸ μῖσος καὶ τὴν ἔχθραν, καὶ ταὐτοχρόνως, μαζὺ μὲ τὴν πανουργίαν τῶν Ἱερέων, ποὺ καθόριζαν τὴν πολιτικὴν καὶ τὴν πορείαν τῶν τότε κρατῶν-πόλεων, ..., καθόριζε καὶ τὴν εὑρυτέραν πολιτικήν. Δὲν παρουσιάσθη ὁ διάβολος καὶ νὰ εἰπῇ "ἐγὼ εἶμαι ὁ διάβολος"! Δημιουργεῖ ἕνα σύστημα, ὅπως ὁ Θεὸς ποὺ εἶχε τοὺς Ἱερεῖς Του, τοὺς Προφήτας, εἰς τὴν Παλαιὰν Διαθήκην, ἔτσι καὶ ἐκεῖνος παίρνει αὐτὸ τὸ μοντέλον, παίρνει τὴν ἀποκάλυψιν τοῦ Θεοῦ, τὴν ἀνακατεύει ὅπως νομίζει, νὰ νοθευθῇ, δημιουργεῖ εἰς τοὺς ἀνθρώπους, κυρίως εἰς τοὺς μεταγενεστέρους (μετὰ τὸν 19ον αἰῶνα) ποὺ ἔβλεπαν μὲ καχυποψίαν τὴν Πίστιν, λόγῳ τῆς παραφθορᾶς ποὺ εἶχεν ὑποστῆ ὁ Χριστιανισμὸς ἀπὸ τὰς αἱρέσεις τοῦ Παπισμοῦ καὶ τοῦ Προτεσταντισμοῦ, καὶ ἄρχισαν νὰ βλέπουν μέσα εἰς τὴν ἀρχαίαν φιλοσοφίαν ὁμοιότητας μὲ τὴν Παλαιὰν Διαθήκην καὶ ἔπλεξαν τὸν μῦθον ὅτι, ξέρετε, δὲν ὑπάρχει ἀτόφια παράδοσις διότι καὶ ἡ Παλαιὰ Διαθήκη ἔλαβεν ἀπὸ τὴν Μυθολογίαν, χωρὶς νὰ καθίσουν νὰ κοιτάξουν χρονολογικῶς ποία εἶνε ἡ ἀρχαιοτέρα. Ἐμεῖς τώρα ὡς Ἕλληνες, ἠκούσαμεν ὅτι εἴμεθα ἀρχαιότεροι ἀπὸ τὴν Παλαιὰν Διαθήκην καὶ τὸ ἐπήραμεν ἐπάνω μας! Αὐτὸ δὲν μποροῦμε νὰ τὸ πετάξωμεν εὐκόλως. Καὶ ἐκτίσθη ὁλόκληρον τὸ ψέμα αὐτό, ὁ λεγόμενος " Ἑλληνο-Χριστιανικὸς Πολιτισμός"...»