Αρχαιολογικός χώρος Μεσσήνης

Το 1986, ο Πέτρος Θέμελης και η ομάδα του ξεκίνησαν την ανασκαφή στη Μεσσήνη, ένα σημείο όπου οι πρώτες ανασκαφές είχαν αρχίσει στα τέλη του 19ου αιώνα. Ο ίδιος έχει δηλώσει σε παλαιότερη συνέντευξη του στο Βήμα (2016):
«Ηταν μια περιοχή με λιόδεντρα και αμπέλια. Ο Ορλάνδος (σ.σ. Αναστάσιος Ορλάνδος, γραμματέας της Εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας που είχε ανασκάψει στη Μεσσήνη) είχε αγοράσει μόνο ένα μικρό κομμάτι γης και είχε φέρει στο φως ένα μέρος του Ασκληπιείου, αλλά για να φτάσεις εκεί έπρεπε να περπατήσεις μέσα από δρομάκια ιδιωτικά.
Ο ίδιος ερχόταν με ένα γαϊδουράκι

από τον σταθμό του τρένου της Βαλύρας. Έφερνε μαζί του το φαΐ που του έφτιαχνε η αδελφή του, και έσκαβε δυο-τρεις εβδομάδες τον χρόνο. Εμείς δουλεύουμε δέκα μήνες τον χρόνο, γι’ αυτό και απέδωσε το έργο μας».
Ο Πέτρος Θέμελης παθιασμένος με το ανασκαφικό του έργο στη Μεσσήνη, ανέδειξε τον αρχαιολογικό χώρο ως πρότυπο ανασκαφικών εργασιών, αναστήλωσης και συντήρησης.
Σε αυτόν ακριβώς τον χώρο και η τελευταία του κατοικία ως φόρος τιμής στον σπουδαίο αρχαιολόγο. Ο τάφος του Πέτρου Θέμελη στην Μεσσηνιακή Γη, βρίσκεται μέσα στον αρχαιολογικό χώρο, πλάι σε μία ελιά όπως ήταν η επιθυμία του.