HDV 1927 Edited

Καθαρά Δευτέρα 2 Μαρτίου 2020
Μικρό οδοιπορικό στην Ιστορία της τοπικής αυτοδιοίκησης της περιοχής μας , το βασικό κύτταρο διοίκησης από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας , τα πρόσωπα που την υπηρέτησαν εδώ και τα έργα τους .
Τα συμβούλια περιοχής που ιδρύθηκαν μετά τα Νομαρχιακά Συμβούλια με το νόμο 2218/94 που για τα Βάτικα αυτά έφθαναν μέχρι και την κοινότητα της Δαιμονιάς , αποδείχθηκε ότι ήταν ένας θεσμός που βοήθησε πολύ τα Βάτικα .Τα Συμβούλια περιοχής ήταν στην ουσία σύνδεσμοι μεταξύ κοινοτήτων και η φιλοδοξία όταν αυτά ιδρύθηκαν ήταν μια προσπάθεια , ένα δέλεαρ για συνενώσεις πέστο , ώστε να συμβάλουν στην δημιουργία ισχυρών δήμων , αλλά εθελοντικά τότε Τα συμβούλια περιοχής δεν είχαν δικούς τους πόρους ώστε να τους παρέχουν οικονομική στήριξη και αυτονομία και σιγά – σιγά οι αρμοδιότητες τους άρχισαν να αποψιλώνονται και τελικά καταργήθηκαν στην συνέχεια .
Το έργο της διάνοιξης και ασφαλτόστρωσης του δρόμου των Βελανιδίων από το σημείο που βλέπουμε εδώ ξεκίνησε το έτος 1995 και περατώθηκε τρία χρόνια αργότερα . Πρόεδρος του Συμβουλίου περιοχής στα Βάτικα είχε εκλεγεί από όλους τους προέδρους των Κοινοτήτων ο Ανδρέας Καραντζής πρόεδρος της Κοινότητας των Βελανιδίων και μέλη ήταν ο πρόεδρος της Κοινότητας της Νεάπολης Παναγιώτης Κοκκινάκης , ο πρόεδρος της Κοινότητας του Λαχίου Παναγιώτης Κοντραφούρης και όλοι οι πρόεδροι των άλλων Κοινοτήτων που δεν θυμόμαστε τώρα τα ονόματα τους μέχρι και την Κοινότητα της Δαιμονιάς . Μέχρι τότε ο δρόμος Νεάπολη – Βελανίδια ήταν ένας στενός δρόμος μόνο για να περνούν τα άλογα τα μουλάρια και τα γαϊδούρια , και είχαν καταβληθεί μεγάλες προσπάθειες να διαπλατυνθεί λίγο σε πολλά επικίνδυνα σημεία από τον πρόεδρο τότε των Βελανιδίων Χαράλαμπο Αραπαντζή και τον μετέπειτα πρόεδρο των Βελανιδίων Παναγιώτη Ανδρεσάκη για να πηγαίνουν στα Βελανίδια με ασφάλεια οι γιατροί , με τα ζώα , από την Νεάπολη Με απόφαση βασικά του προέδρου του Συμβουλίου περιοχής Βατίκων Ανδρέα Καραντζή που ήταν τότε νέος πρόεδρος της Κοινότητας των Βελανιδίων αλλά και με την σύμφωνη γνώμη και όλων των προέδρων πρότειναν όπως είχαν το δικαίωμα και ζήτησαν από τον Νομάρχη Λακωνίας Γιάννη Σαβαλάνο την χρηματοδότηση του έργου της τελικής διάνοιξης και της ασφαλτόστρωσης του που το συνολικό κόστος ήταν περισσότερα από 400.000.000,00 εκατομμύρια δραχμές ή σχεδόν 1.200.000,00 εκατομμύρια ευρώ σήμερα , ένα τεράστιο ποσό για τα δεδομένα της εποχής εκείνης . Έτσι αποφασίστηκε , χρηματοδοτήθηκε , ξεκίνησε , και αποπερατώθηκε το μεγάλο αυτό έργο τρία χρόνια αργότερα.
Από τότε πέρασαν 25 χρόνια και καμία παρέμβαση καλυτέρευσης του δρόμου δεν έγινε . Τουλάχιστον για την ασφαλή πρόσβαση στο χωριό χρειάζεται άμεσα μια κατασκευή χαμηλού στηθαίου προστασίας από οπλισμένο σκυρόδεμα τόσο στην εσωτερική πλευρά (βραχοπαγίδα) , όσο και στην εξωτερική πλευρά γιατί στην συνέχεια εκτείνεται γκρεμός . Η προηγούμενη αρχή της περιφέρειας Πελοποννήσου (γράφε Ντια Τζανετέα) κατασκεύασε το νέο και ασφαλές λιμάνι στο γυαλό του χωριού αφού προηγουμένως την μελέτη την είχε πληρώσει ο Βελανιδιώτης Εφοπλιστής φίλος μου Σταύρος Μεϊμέτης , συνολικά …. περίπου 40.000,00 ευρώ στη μνήμη του πατέρα του ναυτικού Γιώργου Μεϊμέτη . Θετική παρέμβαση που βοήθησε πολύ στην διάρκεια της μελέτης του λιμανιού είχε και ο Βελανιδιώτης πολιτευτής με το Κινάλ Μανώλης Αντωνάκος .Ο μεγάλος Δήμος Μονεμβασίας αμέσως μόλις ιδρύθηκε κατάφερε με νέα γεώτρηση μεγάλου βάθους σε σωστή περιοχή που υπέδειξε ο έμπειρος καθηγητής υδρολόγος κύριος Χρήστος Φίλης και έλυσε το πρόβλημα της επάρκειας του ποσίμου ύδατος και έκανε την καθημερινή ζωή στο χωριό υποφερτή . Σήμερα από τον παχυλό των εκατομμυρίων ευρώ των προγραμμάτων των ΕΣΠΑ ή των Δημοσίων επενδύσεων τα Βελανίδια δικαιούνται μετά από είκοσι πέντε χρόνια πιστώσεις από την Νέα Περιφερειακή αρχή του Λαλίστατου Περιφερειάρχη Παναγιώτη Νίκα , που δρόμους στην Καλαμάτα μόνο ξέρει να φτιάχνει από την πρώτη ημέρα της ανάληψης των καθηκόντων του , για ένα δρόμο με ασφαλή πρόσβαση στα Βελανίδια που να διαθέτη στηθαία προστασίας από οπλισμένο σκυρόδεμα και νέο ασφαλτικό τάπητα .

Στις τρεις φωτογραφίες διακρίνονται οι πρόεδροι των τότε Κοινοτήτων , των Βελανιδίων ο Ανδρέας Γλαύκος Καραντζής , της Νεάπολης ο Παναγιώτης Γρηγορίου Κοκκινάκης , και του Λαχίου + ο Παναγιώτης Αναστασίου Κοντραφούρης ή όπως τους έλεγε ο κόσμος της αυτοδιοίκησης τότε τα τρία "Κ"