Drone Hellas - Φράγμα Μαραθώνα (Marathon Dam)

FOLLOW US ON:

Το Φράγμα του Μαραθώνα είναι φράγμα επί του ποταμού Χαράδρου, στο σημείο που διασταυρώνεται με τον ποταμό Βαρνάβα και απέχει 8 χλμ από την πόλη του Μαραθώνα. Το φράγμα κατασκευάστηκε τα έτη 1926-1929 για να καλύψει τις υδρευτικές ανάγκες της πρωτεύουσας των Αθηνών, ενώ την εποχή του προβλήθηκε κατά κόρον ως μέσο διαφήμισης του εκμοντερνισμού της χώρας.Η κατασκευή του φράγματος οραματίστηκε και σχεδιάστηκε ήδη από το 1918, ωστόσο κρίθηκε παράνομο από τον τότε πρωθυπουργό Δημήτριο Γούναρη, επειδή δεν τελέστηκε ανοιχτός διαγωνισμός για την κατασκευή του. Λίγα χρόνια αργότερα, με την ατυχή για την Ελλάδα έκβαση του πολέμου, ακολούθησε ανταλλαγή πληθυσμών και συνεπώς η Αθήνα δέχτηκε μεγάλο αριθμό προσφύγων. Κατά τη δεκαετία του 1920 υπολογίζεται ότι εισέρευσαν περί το 1.300.000 μετανάστες από τη Μικρά Ασία και συνεπώς οι ανάγκες για νερό πολλαπλασιάστηκαν δραματικά. Εν τω μεταξύ, η πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα ήταν κάθε άλλο παρά ήρεμη, καταγράφοντας την πτώση της μοναρχίας, την ίδρυση της Β΄ Ελληνικής Δημοκρατίας, αλλά και με το ένα πραξικόπημα να ακολουθεί το άλλο. Στη λήξη αυτής της περιόδου οι ανάγκες για νερό είχαν πενταπλασιαστεί και η ιδέα ενός φράγματος στον Μαραθώνα κατέστη εν τέλει η πλέον ιδεώδης λύση στο επικείμενο πρόβλημα.

The Marathon Dam is a gravity dam on the Charadros River, near its junction with the Varnavas Stream, 8 km (5 mi) west of Marathon and 45 km (28 mi) northeast of Athens in Greece. The dam created Lake Marathon for the primary purpose of municipal water supply. Constructed between 1926 and 1929, it was the sole supplier of water to Athens until 1959. The dam is often cited for its role in the modernization of Greece and the first recorded case of seismic activity associated with reservoir inundation. It was also designed to be symbolic of Ancient Greece, particularly Athenians and the Battle of Marathon.The Marathon Dam was originally proposed, designed, funded and tendered in 1918, but was declared illegal by Prime Minister Dimitrios Gounaris, who succeeded Eleftherios Venizelos in late 1920, because there had been no public bidding for the project. With a strong influx of Greek refugees from Asia Minor following the defeat at the Greco-Turkish War of 1919–1922 (the "Asia Minor Disaster") and the 1923 Treaty of Lausanne, which led to the population exchange between Greece and Turkey, Greek officials were searching for a means to supply Athens with more water. An estimated 1.3 million refugees were returning and the population of Athens would end up doubling between 1920 and 1928. At the time, Greece underwent a period of political turmoil that saw the fall of the monarchy and the establishment of a Second Hellenic Republic, as well as several military coups and counter-coups. Near the end of this period, all major water supply projects for Athens were reevaluated and a five-volume report was published. The report described the Marathon Dam as "the optimal solution" and the "last recourse" for Athens.