filmov
tv
Κτίρια τη νύχτα - Εμπορικό κέντρο

Показать описание
Από το άλμπουμ "ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΑ" (2016)
Στο εμπορικό κέντρο όλοι γνωρίζονται.
Στον κινηματογράφο όλοι γνωρίζονται.
Έχουν τα ίδια μάτια, λένε τις ίδιες λέξεις.
Δεν ξέρω κανέναν, δε με ξέρει κανείς.
Είναι σαν πάρτυ που σ’ έχουν καλέσει
από τυχαίες διευθύνσεις, απλώς για να ’χει κόσμο.
Κι αν και το ξέρεις, εσύ πηγαίνεις χωρίς να το θες
ούτε εσύ, ούτε αυτοί.
Νιώθω άβολα, δε θέλω να είμαι εδώ.
Κανένας σε τίποτα δε δίνει σημασία.
Όμως αν φύγω, όλοι θα γυρίσουν
να δούνε ποιος κάνει κάτι άλλο από αυτούς.
Στο εμπορικό κέντρο όλοι γνωρίζονται.
Στο εμπορικό κέντρο όλοι γνωρίζονται.
Μ’ αγγίζεις και βρίσκομαι σε μια άγνωστη πόλη.
Δε θέλω να σε ξέρω γαμημένε καριόλη.
Γιατί σήμερα η γυναίκα που είδα στον δρόμο
είχε αντί για μάτια δύο πληγές
που δείχνουν τα φτωχά χέρια των παιδιών της
που δείχνουν τα φτωχά χέρια των παιδιών της.
Διαλέγω στην τύχη αυτόν το δρόμο.
Αν ήταν ο άλλος, απλώς δε θα ζούσες.
Γυρίζεις στο σπίτι. Είστε όλοι ασφαλείς,
σαν φωτοτυπίες μιας άχρωμης μέρας.
Αύριο πάλι όσα δεν έκανες,
αύριο πάλι όσα δεν είπες.
Στις ίδιες κινήσεις η κλεψύδρα θανάτου.
Το σήμερα ήμερο το αύριο άγριο.
Το σήμερα ήμερο το αύριο άγριο.
Στο εμπορικό κέντρο όλοι γνωρίζονται.
Στον κινηματογράφο όλοι γνωρίζονται.
Έχουν τα ίδια μάτια, λένε τις ίδιες λέξεις.
Δεν ξέρω κανέναν, δε με ξέρει κανείς.
Είναι σαν πάρτυ που σ’ έχουν καλέσει
από τυχαίες διευθύνσεις, απλώς για να ’χει κόσμο.
Κι αν και το ξέρεις, εσύ πηγαίνεις χωρίς να το θες
ούτε εσύ, ούτε αυτοί.
Νιώθω άβολα, δε θέλω να είμαι εδώ.
Κανένας σε τίποτα δε δίνει σημασία.
Όμως αν φύγω, όλοι θα γυρίσουν
να δούνε ποιος κάνει κάτι άλλο από αυτούς.
Στο εμπορικό κέντρο όλοι γνωρίζονται.
Στο εμπορικό κέντρο όλοι γνωρίζονται.
Μ’ αγγίζεις και βρίσκομαι σε μια άγνωστη πόλη.
Δε θέλω να σε ξέρω γαμημένε καριόλη.
Γιατί σήμερα η γυναίκα που είδα στον δρόμο
είχε αντί για μάτια δύο πληγές
που δείχνουν τα φτωχά χέρια των παιδιών της
που δείχνουν τα φτωχά χέρια των παιδιών της.
Διαλέγω στην τύχη αυτόν το δρόμο.
Αν ήταν ο άλλος, απλώς δε θα ζούσες.
Γυρίζεις στο σπίτι. Είστε όλοι ασφαλείς,
σαν φωτοτυπίες μιας άχρωμης μέρας.
Αύριο πάλι όσα δεν έκανες,
αύριο πάλι όσα δεν είπες.
Στις ίδιες κινήσεις η κλεψύδρα θανάτου.
Το σήμερα ήμερο το αύριο άγριο.
Το σήμερα ήμερο το αύριο άγριο.