Özel Öğrenme Bozukluğu: Disleksi | Ebru Cündübeyoğlu | TEDxİKÜ

preview_player
Показать описание
Sanatçı Ebru Cündübeyoğlu dezavantajları, sosyal yaşamında ve kariyerinde nasıl avantaja çevirdiğini anlatıyor.

Sanatçı - Oyuncu

Рекомендации по теме
Комментарии
Автор

İzlerken çok duygulandım, hatta ağaladım. Çünkü bende disleksiyim. Çocukluk yıllarımdan itibaren bunun zorluğunu epeyce yaşadım. d ve b yi çok karıştırırdım mesela yada anlama güçlüğü çekerdim, kelimelerin sonunu tamamlayamaz yada farklı ekler getirirdim. Bunu hep çocukken geçirdiğim bi hastalığa bağladım. Ya gerçekten öyledir yada ben kendimi o şekilde avutmuşumdur, bilmiyorum. Çocukken 5 yaşında epilepsi geçirdim 10 yıla aşkın süre tedavi gördüm ilaçlar kullandım ve çok şükür artık iyileştim. Ama ben hala daha bunu, disleksiyi aşamadım. Yıllarca bunun benimle ilgili bi sorun olduğunu düşündüm. Yani o zamanlar bu hastalığın adını bilmiyordum ve sadece ben de, dünyada tek olduğumu düşünürdüm hep. Bununla yaşamak gerçekten çok zor. Hele insanların sana olan tepkisi. Kaç yaşına gelmiş bi yazıyı doğru okuyamıyo gibi tavırları yordu beni en çok. Ben istemez miydim diğer insanlar gibi normal - akıcı bi şekilde okumayı. Tabi ki isterdim ama olmadı. Çocukken hatırlıyorum da 1. sınıfta daha küçücükken öğretmen kitap vermişti okumamız için. Benim ikizim var o normal bi şekilde okudu sonra yattı uyudu. Ben gece 12 ye kadar durdum. (o zamanlar o saate kadar durmak şuan 4-5 e kadar durmak gibi bişey benim için) Annem bana okuyamadığım için kızıp kardeşimi yatırdı ve sonra kendi yattı. Babam geldi yanıma o okuttu biraz sonra yattık tabi. Örneğin el ele kelimesini bi türlü okuyamazdım e - l derdim el diyemezdim. Şimdi düşünüyorum da gerçekten çok üzücü. O durumu yaşamayan bilemez. Yine 1. sınıfta öğretmen 1 dakikada kaç kelime okuduğunuzu ölçmek için yarışma yaptı. Arkadaşlarım 20 - 25 kelime okurken ben sadece 4 - 5 kelime okuyabilmiştim. Tabi öğretmen annemle görüşmüştü sonrasında ve farkı bi okula geçtik. (başka nedenlerden dolayı) O okukun özel eğitim öğretmeni beni haftanın belli günleri yanına çağırırdı birlikte çalışırdık. O zaman derdim sınıfta öğretmen bi yazı okuttuğunda hep d ile b yi karşıtırıyorum diye. O dönemde bi de el yazısından yeni düz yazıya geçiliyordu. Yine diğerleri güzel ve akıcı bi şekilde okurken ben hep geriden geldim. Orta okul ve lise yıllarım da böyle geçti. Bizim orta okul önceden ilkokuldu sonra ortaokula çevrildi o yüzden çoğu öğretmeni tanıyordum. Ortaokulu da bi şekilde bitirdik. Liseye geldi sıra. Kendi kendime diyorum eyvah ben nabcam şimdi lisede kimse kimseyi tanımıyor, bu durumumu da bilmiyorlar yine herkese rezil olcam yine okuyamıcam. Bu yüzden öğretmen sınıfa girince hep derdim içimden Allah'ım inşallah öğretmen bana okutmaz yada Allah'ım illa bana okutcaksa bari en kısa soruyu bana denk getir yarabbim.. çünkü başıma gelecekleri biliyorum.. Sonra 9. sınıfta coğrafya dersinde hoca bi soruyu bana okutcaktı yine dedim bunu içimden. Hoca sınıftakileri susturmaya çalışıyor bi yandan da bana hadi diyordu. Ben diyorum hocam olmaz bana okutmayın başkasına okutun yada hocam bu soru çok uzun ben öbür soruyu okuyim o daha kısa vs. Neyse hoca sınıftakileri susturdu bana dedi ki hadi oku ben de okuamya başladım tabi o heyecandan sitresten nereye okuyon ki düzgün. Sonra bi çocuk dedi okumayı bilmiyon mu - okumayı mı unuttun diye. Çok kötü olmuştum o zaman. Diyorum ki Allah'ım ben niye diğer insanlar gibi normal bi şekilde okuyamıyorum, neden Allah'ım.. Neyse onu da bi şekilde atlattık. Sonra 11. sınıfta okul kursuna gittim. Ders edebiyat soru çözüyoruz. Ben yine diyorum Allah'ım nolur bana oktmasın yada illa okutcaksa ne kısasını okutsun.. sonra işte başladım okumaya. Ağzım dilim birbirine dolandı. Ne dediğimin hiç farkında değilim. Saçma sapan kelimeler söylüyorum. Çok berbat bi gündü benim için. Tabi kardeşim biliyor böyle olduğumu ders çıkışı yanıma geldi üzülme falan diyor. O günde şansıma sınıf çok kalabalıktı. Değeri okudan gelen bi kaç insan daha vardı. Hadi normal sınıftakiler / okuldakiler biliyor da diğerleri. Onlar çok gülmüştür eminim. Ben bu yüzden çocukken kitap okumayı da hiç sevmezdim. Kitap aldırırdım ama çoğunlukla yarıda bırakırdım. Yani anlayacağınız çok zor dönemrden geçtim. Ve en acısı da neydi biliyor musunuz? Bunun bi tek bende olduğunu düşünmek. Dünyada sadece bende olan bi özellik / hastalık diye düşündüm hep. Çok sonra öğrendim yanlız olmadığımı. Şuan eskiye göre baya ilerlettim kendimi ve arık kitap okumayı çok seviyorum. Bu yaz evde olduğumuzdan dolayı birsürü kitap bitirdim. Kim derdi ki Aslı kitap bitirdi diye inanmazdım, inanamazdım. Bu yüzden de biraz özgüven eksikliğim var aslında. Kendime güvenemiyorum. Örneğin okulda bi program yanılıyor anma günü veya bayram. Bende orda çıkıp bi şiir okumak yada sunucu olmak çok isterdim ama olmadım, olamadım hiç. Bu da içimde kaldı hep. Zor bişey değil belki sıradan insanlar için ama benim için dünyanın en zor işi o kalabalığa bi yazı okumak. İnsanın böyle bi zamanda yanında onu destekleyecek insanların olması çok güzel. Benim olduğu zamanlarda oldu olmadığı zamanlarda oldu. En büyük endişem ilerideki hayatımı etkilemesi. Şuan üniversite sınavına hazırlanıyorum. Yarın bi gün üniversiteyi kazanıp gittiğimde eğer ordaki insanlar da çocukluğumdan beri olduğu gibi bu şekilde davranırsa çok kötü olurum. Çünkü bu benim en hassas noktam. İnanlar da birbirinin hassas noktasını bulup ordan vurmayı çok seviyor ya malum. Ben normalde kendimle barışık biriyim. Çoğu insan gibi hiçbi zaman kilomu veya boyumu sorun etmedim. Benim en büyük noktam, aşamadığım sorunum hep bu oldu. Yoksa birinin beni sevip sevememesi yada beğenip beğenmemesi çoğu zaman umrumda olmadı. Keşke diyorum hep keşke şu dudumu aşabilsem. O zaman o kadar güzel şeyler olacak ki hayatımda ama olmuyor. Bilmiyorum. Bunu da yazmak istedim sadece. Zahmet edip okuduysanız çok teşekkür ederim.

lizadof
Автор

Dinleyicilere uyuz oldum kadın harikaydı ama etkileşim sıfırdı

leylaaktas
Автор

Psikiyatrist psikolog anlatsa bu kadar anlatamazdı 👏👏👏EGO’dan arınmış insani değerleri yüksek farkındalığı kavramış bir ünlü ayakta alkışlanmalı

ozgeozer
Автор

Sözün doğrusu:
"Her şeyi olabildiğince sade yapın, ama basit değil."

merdoteles
Автор

bizde oturmadı bir türlü tedx kültürü. bu kültüre sahip izleyiciler konuşanın motivasyonuna destek verirken mesela espride kmtü de olsa kahkaha atarken olay bizde bambaşka; sus pusuz sadece başta sonda ya da duygusal sözde alkışımız var.

ramazanozbay
Автор

Çok güzel sesi var ve çok güzel konuşuyor çok samimi 😊

NN-yrcr
Автор

Bu kadının gerek oynadığı dizilerde gerekse buradaki konuşmasında etkileyen bir şey var. Ses tonunu ve vurgulamayı o kadar iyi kullanıyor ki söylediği ne olursa olsun karşısına geçiyor ve ikna edebiliyor. Harikasın ne diyeyim 😘

firstline
Автор

"Hayat kumdan kale yapmaksa deniz kenarında, dalga hesabı yapmamaktır yaşamak" Bu şiirini çok beğenmiştim Ebru Hanım'ın. Disleksi olduğunu hiç bilmiyordum şaşırdım gerçekten. Çok güzel bir konuşma olmuş, teşekkürler!

wherearetheturtles
Автор

İçtenlikle yazıyorum ilk okulda harfleri okuyamadığım için göz doktoruna götürüldüm harleri görüyordum ama ne olduklarını hatırlayamıyordum kimse anlamadı ve gözlük kullanmaya başladım. Sınıfın en sessiz ve en tembel örencisiydim takma adım bile vardı eşantiyon ve bu ismi bana öğretmenim koymuştu acısıda buydu parmak kaldırdığımda konuşma hakkı verilmezdi bana bi keresinde zorla altıma işediğimi hatırlıyorum. Çarpım tablosu bölme toplama matematiği hiç yapamadım herşeyde en sonuncuydum anlamakta zorluğu bırakın hiç anlayamadım ne kendimi ne de insanları hep yanlızdım tek başıma yanımda ki dost arkadaş vs hep çıkarları doğrultusunda yanımda oldular onları kaybetmemek için çıkarları doğrultusunda hareket ettim ve bu gün geldiğim noktada geçmişi bırakıp sıfırdan bi hayat kurmalıyım

KetenPrens
Автор

Kesinlikle mükemmel bir konu, mükemmel bir konuşma, mükemmel bir konuşmacı..

Sevilgenli
Автор

Konuşmanız sayesinde annemin disleksi olduğunu öğrenmiş olduk... Bende de bazı belirtilerinin olduğunu fark ettim:) Annem yıllardır kendinde ne sorun olduğunu çözmeye çalışan bir insandı dinledikten sonra iyice araştırdık. Bizde bu farkındalığı yarattığınız için teşekkür ederiz...

simgeakkas
Автор

oğlum disleksi öncelikle öğretmenlerimize lütfen bu sıkıntı hakkında eğitim verelim ağlayarak çok okuldan oğlumla birlikte geri döndük anlamak ve anlayışlı olmak için lütfen çocuk larımıza okul yapın

selftrends
Автор

Hayatım boyunca sayıları karıstırdım, carpım tablosunu hala bilmem (üniversitede saglık okuyorum iyi bi matematik netim var) işlemleri hızlı yapamam, hatta yapamam. Özel dersler kurslar olmasına ragmen yok sayılarla barısamıyorum. Yol mesafe bilgisini beceremem birisi bana 100 metre sonra sola dön derse 2 adım sonra baskasına sorarım herkesin 10 dkda buldugu yerleri yarım saatte bulurum. Biri bana yol tarif edecekse parkın sokagından gir marketin solunda diye tarif etmesi lazım... yazarken yavas ve karısık yazarım ama üniversitede türk dili ve edebiyat bölümünü kazandım hatta yazdıgım bir kitabım var :) farklılıkların farkında olmak lazım, işte o zaman basarıyosun ✌🏼

bedibedi
Автор

Rabbim sen oğluma şifa ver hem epilepsi hastası hem disleksi hastası olduğunu nu da bu hün fark ettim ebru cündibey sen bir harikasın yaa kalbimi bırakıyorum bu video na 💞💞💞

zeynepcort
Автор

bir disleksi annesi olarak ağlayarak izledim.

asliates
Автор

Ruhu zedeleniyor insanın en çok, değersiz hissetmek büyük acı veriyor .. Teşekkür ediyorum! Güzel olanı onarmanın zor olmadığını dile getirdiğiniz için.

tubakarakaya
Автор

İki kere sınıfta kalıp okuldan atıldım, . liseyi dışarıdan bitirdim, fakat güzel sanatları çok rahat bir şekilde okudum. Umarım öğretmenlerimiz, ailelerimiz artık daha çabuk farkediyor ve ayrımını yapıyorlardır. Çok fazla sıkıntıyı beraberinde getiriyor.

harunbahtiyarozdemir
Автор

Türk dizilerini hiç izlemem ama Ebru Cündübeyoğlu'nun karakteristik ve güzel yüzü televizyonda hep tanıdıktır. Görünüm olarak da zeki, donanımlı ve ağırbaşlı bir kadın olduğunu belli eden biri, videoyu açarken "Bu konuşma iyidir" diye açmıştım zaten, tahminim doğru çıktı. Çok güzel çalışılmış, araştırılmış bir konu. Müthiş bir sunum ve konuşmayı mekanik olmaktan kurtaran konuşma heyecanı ve duygular. Çok içten ve başarılıydı...

MA-dhxl
Автор

Lütfen Türkçe altyazı hazırlayın... Sağır olduğumdan izleyemiyorum

seydaocak
Автор

Gerçekten size hayrandım, boşa değilmiş.. Hayranlığım kat be kat arttı.. Ve sayenizde bende disleksi olduğumu öğrendim.. Ağzınıza, yüreğinize sağlık.. İyi ki varsınız.. <3

canansargul
visit shbcf.ru