lia shine - aden p2

Показать описание

tek başınayız aden
bu caddelerde kimse yok
dostlarım var, hepsi kof
tanrılar hayıflanıyor sen yoksan

tek başınayız aden
hiç kimsemiz yok aden
paramparçayız aden
öldüm aden

bir de, kayboluyoruz bir de
iyiyim ben, iyi de
bari daha da gitme
kafamın içindeki sanrı gibi
kayıbım, bulamadım kendimi
bana inanmayı denemedin hiç
beraber başarabiliriz
ediyor nefret
hepsi geride, bi' bok değiller
başka seçenek yok bizden
bu kez kazanıyoruz, tut elimden
şehrin ışıkları yanıyo' yeniden

onlar savaş istemiyo'lar
bi' an önce son hamleni yap
izin veriyorum oyun oynamana
bakıyorum hâla
bu caddelerde kimse yok
dostlarım var, hepsi kof
tanrılar hayıflanıyor sen yoksan

tek başınayız aden
hiç kimsemiz yok aden
paramparçayız aden
öldüm aden

düşmem için dua et
yok olduk yok yere
var mı içinde kalp? bana gerçeği söyle
kızım düşüyoruz biz, tutun bi' yerlere
bunun için savaş ver, ateş et benimle
anılarımın içinde çok fazla acı var
var gücümle savaştım kalmak için yanında
kaygı dolu adamlara git şovunu yap
inancım, tanrının bana inandığı kadar
düşüyorum en dibe geceleri
kime ağladığın hiç umrumda bile değil
galiba başaramayabiliriz
bir olmayı becerdik, "biz" olmayı beceremedik

onlar savaş istemiyo'lar
bi' an önce son hamleni yap
izin veriyorum oyun oynamana
bakıyorum hâla
bu caddelerde kimse yok
dostlarım var, hepsi kof
tanrılar hayıflanıyor sen yoksan

tek başınayız aden
hiç kimsemiz yok aden
paramparçayız aden
öldüm aden

Biz iki yalancıyız. Verdiği hiçbir sözde durmayı beceremeyen iki yalancıyız. Birbirimizin canını yakıyoruz sürekli, isteyerek ve ya istemeyerek. İhanetler, kırgınlıklar, yalanlar ve acılardan oluşan bir ilişkiydi. Bitti gitti. Kadın başkasına sarıldı, adam umursamadı, defter kapandı ve gitti. Sonra kadın pişman oldu, adam bilmedi bunu. Göremedi hiçbir zaman kadını, belki de görmek istemedi. Haklıydı da bir açıdan. Kadının da kendince haklı sebepleri vardı aslında. Fakat önemi kalmış mıydı o saatten sonra? Sanmam. Çöpe gitmişti tüm anılar, tüm sevgiler, tüm sözler ve tüm yalanlar. Kadın değildi aslında çöpe atan, ama nedense kadın çekiyordu adamdan çok bunun pişmanlığını. Halbuki adam gitmeseydi, bırakmasaydı kadınını, kadın adamın yokluğunu başka kollarda bulmayacaktı. İkisinde de gurur vardı şu saatten sonra. Ve onlar kaybetmişti bu aşkı. Gurur kazanmıştı. Kocaman boşluğa düşmüşlerdi. Kadın dudaklarının arasından çıkan titrek nefesle "tek başınayız" dedi. Adam sigarasından nefes çekerken gökyüzüne baktı hissetmiş gibi. Göz göze geldiler ve aşklarının sonunda olduklarının farkına vardılar. Ne adam kadını affedip de güvenebilirdi bir daha, ne kadın adama gidebilirdi her şeyi yok sayarak. Sondu bu.