Windbag of Aeolus Ασκός του Αιόλου

Sometimes you have to open the windbag of Aeolus and unleash everything hidden inside.
In short..
You cannot conceive the beauty or the ugliness of this world when you are observing it from a distance. You have to approach, dive into its depths and explore…it is only then that awareness and objectiveness are acquired.
Green growth was introduced to Greece round the early ‘80s, when E.U. directives applied to Greek Government energy policy led to the installation of the first wind farm. Since then the number of wind farms has been increasing at an immense rate. The incentive for this investigation was the observation of wind turbines being inconsiderately dispersed across invaluable regions of the mainland and the islands of Greece, in the name of clean, “green energy”.
The main objective of this documentary is to shed light on the environmental, financial and social consequences of this policy and the aftermath of the so-called “high priority” investments supported by huge subsidies.
Why?
While following this objective numerous questions were raised.
Is this energy policy the essence of green growth and if so, could this be considered a truly sustainable form development?
When examining the environmental aspects, one could wonder about the following: Which are the spatial criteria for selection of areas of installation? Under what kind of environmental assessment sites like forests, conservation areas, sites near traditional settlements or historic sites are approved as suitable? Why are those environmental assessments carried out mostly by private companies and not by scientists, and how are their results validated? Which are, if there are any, the obligations of the wind farm owners considering the removal of the turbines and the restoration of the environment and who sees that it is actually carried out? In other words, is this really a strategy or a predatory way of harnessing renewable energy sources? Could green energy under these circumstances ever be actually “green”?
Such an obvious lack of strategic planning raises more questions considering the financial aspects of the matter. Whom do these “strategic investments” really serve? Under what legislation is the constitutionally defined meaning of sustainability being annulled, when permits are being issued inconsiderately and subsidies are given out to one-person companies and affiliates of the same key companies in the energy field? Why isn’t there any consideration whatsoever of the actual energy needs of the country? Why aren’t those companies fined when they are not meeting their dept to land owners? Or, why is the ownership status scouted?
Risks & Challenges
Τhe strength, support and motivation for this 16-month journey of searching, filming and visiting the farthest corners of Greece came from the people of this land, people who have been conveniently silenced. This raises the biggest question of all: Why are all the above taking place while communities around Greece are provided with no official information at all? Why are the views of Municipalities totally disregarded in decision making? Why are their arguments, protests, petitions passed by? Is this really where the birthplace of Democracy ended up to?
As a production team we decided 16 months ago to open the windbag of green growth in Greece and separate the lies from the truth. We did so being fully aware of the risks involved and while knowing well enough the power of the key players in the energy field in Greece…
Why we need your support
In our effort to carry out an objective and independent research we decide to refuse financing from private companies, state funds and the Greek Media due to their intertwining relations. As a result we were obliged to find other means of covering the cost of this large-scale research that has been in progress for the last 16 months. Part of the cost of the journalistic missions in numerous regions of Greece was covered by Groups, Societies and citizens involved in the struggle for the protection and conservation of the environment. The production team consists of 6 journalists and researchers, 6 cameramen, 1 editor and 1 translator. Most us are unemployed or have part-time jobs and have offered our services and time to this project without receiving any payment. Your support is therefore invaluable for the completion of our research and the post production of the film. We firmly believe that citizens of this country have the right to be heard. We want the truth to come forward. That is what this documentary is for.

[alexsyrros]

Παρόλη την μικρή διάρκεια, είναι αρκετά εμπεριστατωμένο και καλογυρισμένο.

[faisalelmasri]

συγχαρητηρια για το ντοκιμαντερ...με προβληματησε γιατι πιστευα οτι τα Αιολικα παρκα ειναι μια απο τις καλυτερες πηγες καθαρης και πρασσινης ενεργειας.Βλεποντας το ντοκιμαντερ  αλλαξαν τα δεδομενα...θα ηθελα να το δω ολοκληρομενο για  να εχω σφαιρικη αποψη

[jordapen]

A cat is no match for an eagle. When did a car ever hit an eagle? An eagle scooped up a live poodle and took it away to it's nest once in Whitehorse, Yukon.

[gunterbartsch]

Wind power
In addition to what we see, we should always have in FOCUS what we do not see.

[aisiodoksi]

Μετά από αυτό το βίντεο δείτε και κάποια άλλα για τα ΑΗΣ εργοστάσια παραγωγής ρεύματος. Ρυπαίνουν το περιβάλλον, αποψιλώνονται τεράστιες εκτάσεις για την εγκατάστασή τους, άνθρωποι ξεσπιτώνονται και "μεταφέρονται" σε άλλα χωριά γιατί κάτω από το δικό τους βρέθηκαν κοιτάσματα λιγνίτη, καταστρέφεται η υγεία η δική τους, των παιδιών, των εγγονιών, των οικόσιτων και άγριων ζώων της περιοχής και τα ποσοστά εμφάνισης του καρκίνου αυξάνονται ραγδαία. Όσο για το πόσες χιλιάδες χρόνια θα υπάρχουν, σκεφτείτε όλα τα υπόλοιπα: εργοστάσια, λιγνιτορυχεία, φράγματα, σταθμοί και υποσταθμοί της ΔΕΗ, πυρηνικά εργοστάσια παραγωγής ενέργειας (που ευτυχώς δεν έχουμε στην Ελλάδα), αλλά όλη η Ευρώπη αντιμετώπισε τις επιπτώσεις της καταστροφής του Τσερνόμπιλ της Ρωσίας και του Κοζλοντούι της Βουλγαρίας. Αυτά και η ραδιενέργεια δεν πρόκειται, δυστυχώς, να εξαφανιστούν όχι σε δύο χιλιάδες, αλλά ούτε σε δέκα εκατομμύρια χρόνια. Οι ανεμογεννήτριες εγκαθίστανται σε περιοχές που είναι "φαλακρές", δεν κόβουν δάση για να τις εγκαταστήσουν, βρίσκονται σε κορυφογραμμές που είναι πετρώδεις και με σκληρό χώμα. Αν μπορεί γεωργός να καλλιεργήσει σε αυτά τα εδάφη, (αφού σκάψει με εσκαφείς, οργώσει με τρακτέρ, στήσει κολώνες ρεύματος και βάλει πιεστικά και σωλήνες άρδευσης -όλα αυτά και οι εταιρείες παραγωγής τους μολύνουν απίστευτα το περιβάλλον-), ας με φωνάξει να το δω. Δεν ανήκω σε κόμματα, οργανώσεις, συμφέροντα ή οτιδήποτε άλλο. Είμαι Ελληνίδα και λατρεύω το περιβάλλον, τη χλωρίδα και την πανίδα της χώρας μας, την οικολογία και το μέλλον του πλανήτη. Αλλά έχω -είχα- συγγενείς στην Κοζάνη που δούλευαν στις γεωτρήσεις λιγνίτη και πέθαναν από καρκίνο του πνεύμονα. Το να είμαστε κατά των συμφερόντων κάποιων, όντως, αεριτζήδων, καιροσκόπων και κυνηγών του χρήματος είναι μια εντελώς διαφορετική υπόθεση...

[nasimalatrash]

Ο Ασκός του Αιόλου
Εν συντομία..
Δεν μπορείς να συλλάβεις την ομορφιά ή την ασχήμια αυτού του κόσμου όταν τον παρατηρείς από μακριά. Πρέπει να τον πλησιάσεις, να βουτήξεις μέσα και να τον εξερευνήσεις… μόνο τότε αποκτάς πλήρη συναίσθηση και αντικειμενικότητα.
Ο όρος και η πρακτική εφαρμογή της πράσινης ανάπτυξης εμφανίστηκαν στην Ελλάδα τη δεκαετία του ’80, όταν η ενεργειακή πολιτική των Ελληνικών κυβερνήσεων, καθοδηγούμενη από τις Ευρωπαϊκές οδηγίες, συναίνεσε στη δημιουργία του πρώτου αιολικό πάρκου. Από τότε ο αριθμός τους αυξάνεται με φρενήρη ρυθμό. Η παρουσία πολυάριθμων ανεμογεννητριών που αλόγιστα φυτεύονται στο όνομα της «πράσινης ενέργειας» σε ανεκτίμητες περιοχές της ηπειρωτικής και νησιωτικής Ελλάδας, αποτέλεσε το έναυσμα της έρευνάς μας.
Ο κύριος στόχος του ντοκιμαντέρ είναι να φέρει στην επιφάνεια τις πραγματικές περιβαλλοντικές, οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες της εφαρμογής αυτής της πολιτικής και τις «παρενέργειες» τον αποκαλούμενων «στρατηγικών επενδύσεων» που επιδοτούνται αδρά.
Γιατί;
Ακολουθώντας το στόχο αυτό γεννήθηκαν πολυάριθμα ερωτήματα. Αυτή είναι τελικά η ουσία της πράσινης ανάπτυξης και αν ναι, υπό ποία έννοια χαρακτηρίζονται βιώσιμες οι εφαρμογές τέτοιων πρακτικών;  
Σε ότι αφορά το περιβάλλον ορισμένα μόνο από τα βασικά ερωτήματα  που προκύπτουν είναι τα εξής: Ποια είναι επιτέλους τα χωροταξικά κριτήρια επιλογής των περιοχών εγκατάστασης; Τι είδους και πόσης αξιοπιστίας περιβαλλοντικές μελέτες «επιστημονικά» συναινούν στην επιλογή δασών, προστατευόμενων περιοχών NATURA, σημείων σε απόσταση αναπνοής από παραδοσιακούς οικισμούς και κατοικημένες περιοχές ή ιστορικούς χώρους, ως περιοχών κατάλληλων για εγκατάσταση; Γιατί αυτές οι περιβαλλοντικές μελέτες, που συνοδεύουν τις αιτήσεις αδειοδότησης, πραγματοποιούνται κυρίως από ιδιωτικές εταιρείες και όχι από το άρτια καταρτισμένο επιστημονικό προσωπικό των Πανεπιστημίων της χώρας και με ποιον τρόπο ή από ποιο φορέα ελέγχεται η αξιοπιστία των αποτελεσμάτων τους; Ποιες είναι οι υποχρεώσεις των ιδιοκτητών αιολικών πάρκων σε σχέση με την απομάκρυνση των ανεμογεννητριών μετά το τέλος της λειτουργικής περιόδου τους και την αποκατάσταση του περιβάλλοντος; Ποιος ελέγχει ότι εργασίες αποκατάστασης όντως πραγματοποιούνται;  Με άλλα λόγια, είναι αυτό στρατηγική και σχέδιο ανάπτυξης, ή απλά ένας ληστρικός τρόπος εκμετάλλευση κοινωνικών αγαθών όπως ο αέρας, το νερό και ο ήλιος; Πως θα μπορούσε ποτέ η “πράσινη ενέργεια” να είναι υπό αυτές τις συνθήκες πραγματικά «πράσινη»;
Η προφανέστατη έλλειψη στρατηγικού σχεδιασμού λοιπόν, δεν μπορούσε παρά να γεννήσει ακόμα περισσότερα ερωτήματα, ειδικά σε σχέση με το οικονομικό καθεστώς που επικρατεί στις «επενδύσεις» αυτές. Ποιόν εξυπηρετούν στην πραγματικότητα αυτές οι «στρατηγικές επενδύσει»; Υπό ποια νομοθεσία καταργείται στην ουσία η συνταγματικά κατοχυρωμένη έννοια της βιωσιμότητας με την αδιάκριτη έγκριση αδειών και την συνεχή παροχή επιδοτήσεων σε εταιρείες του ενός ατόμου, ή σε θυγατρικές των ίδιων βασικών παικτών στον τομέα της ενέργειας, εγχώριων και ξένων; Γιατί παραβλέπονται και αποτελούν δευτερεύον κριτήριο οι πραγματικές ενεργειακές ανάγκες της χώρας; Υπάρχει κάποιος μηχανισμός προστασίας των ιδιοκτητών γης όταν δεν λαμβάνουν τα συμφωνηθέντα από τις εταιρείες για την ενοικίαση της γης τους; ‘Η, για ποιόν ακριβώς λόγο το ιδιοκτησιακό καθεστώς περιοχών απαξιώνεται και αλλάζει εν μια νυκτί;
Προκλήσεις
Η  δύναμη για αυτό το 16μηνο ταξίδι μας προήλθε από τους ανθρώπους της χώρας αυτής που αποτέλεσαν και το ισχυρότερο κίνητρο, γιατί έχουν πολύ βολικά και επιμελέστατα αποσιωπηθεί. Και αυτή ακριβώς η παράμετρος γεννά το μεγαλύτερο ερώτημα από όλα: Γιατί όλα τα παραπάνω συμβαίνουν ενώ οι Δήμοι και οι τοπικές κοινωνίες δεν λαμβάνουν απολύτως κανενός είδους επίσημη πληροφόρηση; Γιατί οι απόψεις των Δημοτικών Συμβουλίων απαξιώνονται και παραβλέπονται κατά την λήψη των αποφάσεων; Γιατί οι διαμαρτυρίες, οι φωνές των ανθρώπων αυτών αποσιωπούνται; Εδώ κατέληξε τελικά η γενέτειρα της Δημοκρατίας;  
Ως ομάδα παραγωγής αποφασίσαμε πριν 16 μήνες να ανοίξουμε τον Ασκό της πράσινης ανάπτυξης στην Ελλάδα και να ξεχωρίσουμε τα ψέματα από την αλήθεια. Το κάναμε έχοντας πλήρη συναίσθηση των κινδύνων που ελλοχεύουν και γνωρίζοντας πολύ καλά τη δύναμη των μεγάλων παικτών στον τομέα της ενέργειας στη χώρα…
Ποίοι είμαστε
Είμαστε μια ομάδα παραγωγής ντοκιμαντέρ, αποτελούμενη από έμπειρους τεχνικούς και δημοσιογράφους με χρόνια εμπειρίας στο εγχώριο και διεθνές ρεπορτάζ, καθώς και στην οργάνωση, εκτέλεση και παραγωγή ντοκιμαντέρ. Με ξεχωριστές διαδρομές ο καθένας, είχαμε την ευκαιρία να συναντηθούμε στη βάση της παραγωγής του ντοκιμαντέρ.
Νασίμ Αλάτρας
Γεννήθηκε το 1965 στο Αμμάν της Ιορδανίας, παλαιστινιακής καταγωγής. Το 1983 ήρθε στην Ελλάδα για σπουδές στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας-πρώην βιομηχανικής της Θεσσαλονίκης. Μετακόμισε στην Αθήνα το 1993. Εργάστηκε σε εταιρία διοργάνωσης εμπορικών εκθέσεων και αργότερα ως μεταφραστής αραβικών λογοτεχνικών έργων.
Το 1998 εντάχθηκε στην Ελευθεροτυπία ως δημοσιογράφος και αρθρογράφος, στο τμήμα διεθνών ειδήσεων.
Το 2009 έγραψε το βιβλίο “Παλαιστίνη-αιτίες και μύθοι” εκδόσεις ΚΨΜ Παραγωγός το ντοκιμαντέρ “Γάζα ερχόμαστε” για λογαριασμό του αραβικού τηλεοπτικού καναλιού Αλ-Τζαζίρα, το οποίο απέσπασε το 2010 το πρώτο βραβείο στο 12ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ της Θεσσαλονίκης.
Κώστας Πλιάκος
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1969. Σπούδασε δημοσιογραφία, οικονομικά και κινηματογράφο σε Αθήνα, Πάτρα και Βαρκελώνη και από το 1998 εργάζεται σε εφημερίδες, περιοδικά με ειδικότητα στα διεθνή θέματα και ως περιστασιακός ανταποκριτής ξένων ραδιοφωνικών σταθμών. Έχει καλύψει ρεπορτάζ σε Ευρώπη, Ασία, Μέση Ανατολή, Αφρική και Λατινική Αμερική τόσο για τους κατά καιρούς εργοδότες του όσο και για την τις προσωπικές φωτογραφικές και κινηματογραφικές του δουλειές.
Από το 2011 είναι ανεξάρτητος κινηματογραφιστής. Έχει κάνει δύο ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, «Welcome to the show, Η μουσική κληρονομιά του Παύλου Σιδηρόπουλου», 2013 (δύο διεθνή βραβεία), με συνδημιουργό τον Αλέξη Πόνσε και Yusef’s Song, 2014 (Ένα διεθνές βραβείο και μια ειδική μνεία).
Αχιλλέας Κουρεμένος
Έχει αποφοιτήσει από το τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών το 2005. Έκτοτε εργάστηκε σε τοπικές και συνδρομητικές εφημερίδες, στην “Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία”, καθώς και για πολλά χρόνια στο ντοκιμαντέρ “Εξάντας”, στο πλαίσιο του οποίου έχει ταξιδέψει σε δημοσιογραφικές αποστολές για αντίστοιχα ντοκιμαντέρ στην Ιρλανδία, την Ισλανδία, τη Λιβύη και τη Γκάνα. Όνειρό του και πίστη του ενάντια στις κακεντρεχείς προβλέψεις η κατάκτηση πρωταθλήματος από τον ιστορικό σύλλογο του Άρεως Θεσσαλονίκης.
Γιάννης Ανδρουλιδάκης
Γεννήθηκε το 1976 στο Παρίσι. Σπούδασε Οικονομικές Επιστήμες στο πανεπιστήμιο PARIS-XIII και Ιστορία στην EcoledesHautesEtudes, με ειδίκευση την ιστορία του εργατικού κινήματος κατά το Μεσοπόλεμο.
Επέστρεψε στην Ελλάδα το 2006 και εργάστηκε ως δημοσιογράφος στις εφημερίδες «Ο Κόσμος του Επενδυτή» και «Το Βήμα» και το περιοδικό «Αντί» και ως μεταφραστής. Από το 2007 εργάζεται στον ραδιοφωνικό σταθμό 105.5 στο Κόκκινο με καθημερινή εκπομπή.
Δήμητρα Αιγινίτη
Γεννήθηκε το 1978 στη Ζιμπάμπουε και ήρθε στην Ελλάδα το 1983. Αποφοίτησε από το Εργαστήρι Επαγγελματικής Δημοσιογραφίας το 2003. Στη συνέχεια εργάστηκε για ένα διάστημα ως ρεπόρτερ στον «Ελεύθερο Τύπο». Το 2004 και για ένα χρόνο δούλεψε στο ένθετο περιοδικό της εφημερίδας «ΤΟ ΒΗΜΑ», «BHΜagazino» (ελεύθερο ρεπορτάζ, διεθνές και συνεντεύξεις), ενώ από το Μάρτη του 2005 έως το Γενάρη του 2014 εργάστηκε για την εφημερίδα «ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ» και το site protothema.gr (ελεύθερο ρεπορτάζ, συνεντεύξεις.
Kατερίνα Θεοφιλοπούλου
Γεννήθηκε το 1977στη Μεσσήνη, όπου και μεγάλωσε. Σπούδασε Βιοχημεία (B.Sc. in Biochemistry) και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Βιοτεχνολογία (M.Res in Biotechnology) στο πανεπιστήμιο του Essex στην Αγγλία (Essex University, UK). Από το 2001 εργάζεται στην Ιατρική Σχολή Αθηνών. Μιλάει Αγγλικά, Γαλλικά και Αραβικά.
Κωνσταντίνος Σταθιάς
Ο Κωνσταντίνος Σταθιάς γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα, σπούδασε στο ΤΕΙ Φωτογραφίας και Οπτικοακουστικών Τεχνών και έχει παρακολουθήσει σεμινάρια φωτορεπορτάζ και διεύθυνσης φωτογραφίας. Από το 2004 εργάζεται ως freelancer στο χώρο της φωτογραφίας και της εικονοληψίας. Ενδεικτικά έχει συνεργαστεί με τα: doc4life multimedia press agency, Xinhua News Agency και το CCTV.
Ξενοφώντας Βαρδαρός
Ο Ξενοφώντας Βαρδαρός έχει σπουδάσει ΜΑ Screen Arts στο Northern Media School στο Sheffield Hallam University (SHU). Έχει εργαστεί ως οπερατέρ και διευθυντής φωτογραφίας σε ντοκιμαντέρ στην ΕΡΤ και σε ανεξάρτητες παραγωγές, καθώς και σε τηλεοπτικές σειρές.
Γιατί χρειαζόμαστε την υποστήριξή σας
Πιστοί στην προσπάθεια μας να διεξάγουμε μια αντικειμενική και ανεξάρτητη έρευνα αποφασίσαμε να μην αποζητήσουμε και να αρνηθούμε χρηματοδότηση από ιδιωτικές εταιρείες, δημόσιους φορείς ή τα Ελληνικά ΜΜΕ, λόγω των διαπλεκόμενων σχέσεών τους. Κατά συνέπεια ήμασταν υποχρεωμένοι να αναζητήσουμε άλλους τρόπους κάλυψης του κόστους του ντοκιμαντέρ. Ένα μέρος των εξόδων των δημοσιογραφικών αποστολών καλύφθηκε από Συλλόγους, τοπικές οργανώσεις και απλούς πολίτες που αγωνίζονται επί δεκαετίες για την προστασία και τη διατήρηση του περιβάλλοντος μας. Τα περισσότερα μέλη της ομάδας που αποτελείται από 6 δημοσιογράφους-ερευνητές,   6 καμεραμάν, 1 μοντέρ και 1 μεταφραστή είναι άνεργα ή ημι-απασχολούμενα με αποτέλεσμα να μην υπάρχει η δυνατότητα κάλυψης εξολοκλήρου από μας του συνολικού κόστους της ολοκλήρωσης του ντοκιμαντέρ. Συνεχίζουμε να παρέχουμε το χρόνο και τις υπηρεσίας μας στην έρευνα αυτή, που πλέον χρειάζεται και τη δική σας υποστήριξη για την ολοκλήρωση της. Πιστεύουμε ότι οι φωνές των ανθρώπων τις χώρας αυτής πρέπει επιτελούς να ακουστούν γιατί αυτό αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμα τους. Πρέπει να ενημερωθεί το ευρύ κοινό για την αλήθεια. Αυτός είναι ο λόγος που το ντοκιμαντέρ αυτό πρέπει να ολοκληρωθεί και η βοήθειά σας σε αυτό είναι απαραίτητη και ανεκτίμητη.
Η σελίδα της ομάδας Ασκός του Αιόλου στο indiegogo για όποιον ενδιαφέρεται να στηρίξει οικονομικά είναι παρακάτω   

[ALdapn]

καλή προσπάθεια για το ντοκυμαντέρ αλλά από το βιντεάκι δεν διακρίνω κανένα σοβαρό επιχείρημα !! Το γεγονός ότι θα πρέπει να γίνουν εγκαταστάσεις στα βουνά ή ότι ενδεχομένως χτυπάνε κάποια πουλιά και πεθαίνουν δεν σημαίνει ότι οι ανεμογεννήτριες δεν αποτελούν πράσινη ενέργεια !!

Είναι πράσινη ενέργεια ακριβώς γιατί το καύσιμο τους δεν παράγει ρύπους και είναι άφθονο στη φύση !! Αν θέλετε ενέργεια πρέπει να γίνουν και κάποιες "θυσίες".
Αιολική & Ηλιακή ενέργεια είναι οι πιο πολλά υποσχόμενες ΑΠΕ με τη δεύτερη να υπερτερεί ειδικά στην Ελλάδα !!
Μην τα δαιμονοποιούμε όλα παρακαλώ !!

[ΛαμπροςΜεραντζης]

θεωρω το ολιγολεπτο ντοκυμαντερ αψογο...και για τα συμμετεχοντα προσωπα που αρθρωνουν - χρονια τωρα - σοβαρη περιβαλλοντικη αποψη....

[CHAOS-omvz]

Συνχαρητηρια Νασιμ.Μπας και ανοιξουμε τα ματια μας

[GeorgeMantjoros]

Μία καλή προσπάθεια που θα προβληματίσει τους αδαείς και ίσως αφελείς που εχουν γίνει τα αθώα θύματα της μεγαλύτερης καλοστημένης απάτης της εποχής μας .