Νίκος Νομικός - Γίνεσαι δάκρυ by Valenty

[qwer]

To 1985 στην ηλικία των 13 άρχισα να παίρνω μία πρώτη δόση της θνητότητας μου και ταυτόχρονα ανακάλυπτα πως η jazz, η μουσική που θα με καθόριζε στο υπόλοιπο της ζωής μου, μπορούσε να υπάρχει και στα πιο αναπάντεχα μέρη.
Μόλις είχα δει ένα μουσικό αφιέρωμα της ΕΡΤ για τον τραγουδιστή Νίκο Νομικό. Στο αφιέρωμα τραγούδησε κάποια τραγούδια τα οποία μου φάνηκαν λίγο αδιάφορα καθώς η jazz ήταν η μουσική που με γοήτευε κι ας ήμουν μόλις δεκατριών. Στο κλείσιμο της εκπομπής, είπε ένα τραγούδι το οποίο με άφησε άλαλο. Το τραγούδι αυτό “φλέρταρε” ενορχηστρωτικά με τη jazz. Τις επόμενες μέρες έτρεξα στα δισκάδικα της περιοχής να βρω σε ποιο δίσκο ήταν. Το τραγούδι αυτό που τζάζευε ήταν το “Θάλασσα-Θάλασσα” και ο δίσκος λεγόταν “Χρώμα και Φως” . Κοίταξα ποιος ήταν ο ενορχηστρωτής του δίσκου και διάβασα το άγνωστο τότε όνομα για μένα: Νίκος Ιγνατιάδης. Μέσα στο δίσκο μόνο δύο τραγούδια ήταν δικά του από τα 12. Το “Θάλασσα-Θάλασσα” και το “Ανάσανα” με στίχους που έγραψε ο ίδιος. Στα υπόλοιπα τραγούδια του δίσκου, οι συνθέτες ήταν πολλοί και διάφοροι καθώς και οι στιχουργοί. ΄Τα τραγούδια δεν ήταν τίποτα το φοβερό από συνθετικής άποψης. Οι στίχοι σε όλα τα τραγούδια ήταν ερωτικοί με στοιχεία εγκατάλειψης και χωρισμού.
Μετά από αλλεπάλληλες ακροάσεις, συνειδητοποίησα ότι ολόκληρος ο δίσκος ήταν ένα διαμάντι από ενορχηστρωτικής πλευράς. Μπορεί τα τραγούδια να ήταν μέτρια, αλλά με την ενορχήστρωση που έκανε ο Ιγνατιάδης γινόντουσαν αριστουργήματα. Και το όχημα στο οποίο πάτησε ο ιδιοφυής συνθέτης και ενορχηστρωτής ήταν αυτό της jazz.
02/07/2023. Μόλις επιστρέψαμε από τις διακοπές με ρώτησε ένας φίλος τη μουσική άκουγα. Για πρώτη φορά στα χρονικά δεν άκουγα απολύτως τίποτα. Μόνο ότι άκουγε και η σύζυγος: Τα τζιτζίκια, τους Γρύλους και τη θάλασσα. Και κάνα δύο φορές ένα τραγούδι από το δίσκο “Χρώμα και Φως” με τον τίτλο: Γίνεσαι Δάκρυ.