Ayşegül'ün Ölüm Sahnesi | Poyraz Karayel 82. Bölüm (VEDA)

Poyraz Karayel 82. Bölüm -

Bahri Umman’ı alevlerin arasında gören Ayşegül, canını hiçe sayarak onu kurtarmaya çalıştı. Ölümle burun buruna gelen Bahri, karşısında Ayşegül’ü görünce tedirgin olur ve onun dışarı çıkmasını ister ancak Ayşegül’ün babasını kurtarmadan gitmeye niyeti yoktur. Ayşegül ve Bahri, dumanların arasında mahsur kalır. Savaş’ın oyununu öğrenen Poyraz ve ekibi ise Bahri’nin başına gelecekleri tahmin edip yola düşer. Poyraz, Bahri ve Ayşegül’ü alevlerin arasında görünce deliye döner. Kendini içeri atan Poyraz ilk olarak dumandan bayılmış olan Ayşegül’ü çıkarır. Daha sonra ise Bahri’yi… Ayşegül ve Bahri’nin hayatını kurtaran Poyraz, onlara bunu yapan Savaş’ı bulmayı kafasına koyar. Onları Savaş’a götürecek tek kişi ise Eda’dır.

Çınar’ın ölümüyle akli dengesini yitiren Nevra ise yine hain planlar peşindedir. Ancak bu defa hedefinde Ayşegül vardır. Çınar’ın ölümüne onun sebep olduğunu düşünen Nevra, adamlarına Poyraz’ı öldürüp Ayşegül’ü sağ getirmelerini emreder. Peki Ayşegül’den intikam almak isteyen Nevra ne yapacak?

Poyraz, Nevra’nın intikam planını öğrenerek gelecek olan tehlikelere karşı Sinan ve Ayşegül’ü alarak bir dağ evine yerleşir. Burada huzuru bulan ikili arasında romantik anlar yaşanır. Uzun zamandır huzura ihtiyaç duyan Ayşegül ve Poyraz burada da rahat bırakılmaz. Bir anda etrafları silahlı adamlar tarafından sarılır.

Aşkın ve nefretin, dostluğun ve düşmanlığın, iyiliğin ve kötülüğün en uçlarda yaşandığı bir hikaye...
Poyraz, dibi görmüş bir adam. Hayatta sevdiği, değer verdiği her şeyi ailesini, mesleğini, karısını ve oğlunu kaybetmiş. Bütün bu dertlerle dalga geçerek ayakta kalmış. Canından çok sevdiği oğlunu, kayınpederi Ünsal’dan almak için çaresizlik içinde düşünürken, oğlunu almak için eski amiri Mümtaz, ona bir teklif yapar. Bahri Umman adlı bir mafya babasının yanına girecek ve ona bilgi sağlayacaktır. Çaresiz kalan Poyraz, bu teklifi kabul etmek zorunda kalır. Bu arada Ayşegül diye bir kızla tanışmıştır. Poyraz, kendi başını belaya sokma konusunda uzman olduğundan, Ayşegül’ü de her belanın içine katmayı başarır. İkili, ilk andan itibaren birbirlerinden hoşlanmışlardır. Ne var ki bu iki yaralı, yorgun ve yalnız insan için aşk imkansız gibi görünmektedir. Çünkü Ayşegül, Poyraz’ın patronu Bahri Umman’ın kızıdır ve üstelik Poyraz bu gerçeği Ayşegül’den saklamak zorundadır.

Oyuncu Kadrosu
İlker Kaleli (Poyraz), Burçin Terzioğlu (Ayşegül), Musa Uzunlar (Bahri Umman), İlker Aksum (Çınar), Funda Eryiğit (Eda), İdil Fırat (Despina Petridis), Ali İl (Sadreddin), Celil Nalçakan (Zülfikar), Hare Sürel (Meltem), Ayda Aksel (Nevra), Ece Özdikici (Songül), Cem Cücenoğlu (Taşkafa), Ata Berk Mutlu (Sinan), İsmail Düvenci (Cevher), Emirhan Akbaba (İsa), Gülçin Hatıhan (Ümran), Fatih Dönmez (Yavuz), Ozan Çolak (Halil)

#PoyrazKarayel #PoyrazAyşegül #İlkerKaleli

[rufan]

''Korkmaya başladım bir daha sevdiğim bu adamı göremeyecek miyim ölmek ne zormuş'' ...

[gokyuzum.sennnn]

"Masallar albayım. Bu dünyada sonu mutlu biten tek şey onlar"
- Poyraz Karayel

[ruveydaa_]

4 yıl oldu be albayım...
_"Sanırım her şeyin sonuna geldik. Her bitiş bir başlangıç falan değildir. Her bitiş, bir bitiştir. Tarih yalnızca mutsuzlukları yazar... 'SON' "_

[justsomeonewithnotalent]

Oturup gecenin 2'sinde bunu izlediğime göre deli gibi ağlayasım gelmiş

[hilalkran]

Bunu kendime neden yapıyorum? Neden şu an bunu izliyorum?

[Venomiee]

Bu sahne o kadar mükemmel işlenmiş ki. Ayşegül’ün vedası.. Söylediği kelimeler o kadar güzel ki sanki ben dünyaya veda ediyor gibiyim. Sanki sevdiğim bir insana veda eder gibi hissediyorum. Bu sahne benim için hep özel kalacak.

[irfanemintatli]

9:14 Poyraz'ın o canından can koptuğunu hissettiren bağırışı... Büyük oyuncusun İlker Kaleli.

[starburststream]

Final olalı 4 sene oldu ve bu kadar kalitelisi daha gelmedi...

[busrasakarkaya]

ayşegül:
“onu gördüğüm an anlamıştım öleceğimi. içimden geçen ilk şey kısmet buraya kadarmış demek oldu. tam olarak 19 dakika içerisinde ölmüş olacağım. üçüncü bıçak darbesi atar damarımı kesti. kanım vücudumun içine doluyor. az sonra kalp atışlarım yavaşlamaya başlayacak. ellerimde bir uyuşma başladı bile. üşümeye başlayacağım. kahretsin. nasıl diyeceğim poyraz ben ölüyorum, hem de senin gibi gelmek üzere değil. ben hakkını vererek ölüyorum.

galiba ölmek için dünyanın en saçma yerindeyim. belki de değilim. sevgilim yanımda bi kere.

evet, yaralandığımı şimdi anladı.

şimdi gelip kucaklayacak beni...

şimdi size dünyanın en güzel kelimesini söylüyorum. bi’çare. evet, bayılıyorum bu kelimeye, işte şu an poyraz bu kelimenin nefes alan hali. tamam da, şimdi o kadar da kötü değildir belki. tamam, poyraz’dan ayrılmak çok zor ama kardeşimi göreceğim. tamam, babam da çok üzülecek ama, annemi çok özledim.

hayatım gözümün önünden film şeridi gibi geçmiyor, demek ki gerçekten ölüyorum. korkmaya başladım, bir daha sevdiğim bu adamı göremeyecek miyim? ölmek ne zormuş… “

“baba ne olur kızma. senden önce ölüyorum diye kızma ne olur. güçlü ol tamam mı? alışkınsın sen. sevdiklerini kaybetmeye alışıkız. valla istemeyerek oldu. yoksa hır gür yaşıyorduk bir şekilde. ben de memnundum yaşamaktan.”

poyraz:
“şu manzaraya bir bakın. bu taşıdığım ayşegül mü? hayır, hayır. bu taşıdığım ayşegül değil. sanki kollarımda bütün kâinatın yükü, binlerce mutsuz aşığın cesedini taşıyorum. şimdi kucağımda yatan bu cansız beden, sevgilim, ayşegül’üm. ölürken, ölürken. bende kalan tek akıl kırıntısını da beraberinde götürecek. hayatımın bütün anlamını alıp gidecek. acıdan bir dağ düşünün sanki üstüme devrilmiş. dünyadaki tüm balinalar sanki aynı anda karaya vurmuş. göçmen kuşları düşünün sıcak iklimlere varamadan acımasız bir avcı hepsini vurmuş. yaşamaya verilecek en güzel tepkidir, delirmek. hayatıma bir kız girmiş. nasıl desem. sanki ben çıkmışım kendi hayatımdan o kalmış geriye. ama şimdi o da gidiyor. takside onu ilk gördüğüm günden beri ben sadece onun için nefes almışım. yaptığım her şeyi onun için yapmışım. bütün kavgamı onun için vermişim. kalbim sadece o var diye atmış.

insan neresiyle âşık olur. kalbiyle mi? o zaman neden deliriyorum. aklıyla mı? e, akıl aşka en uzak şey. ya da deliren aklımız değil kalbimiz o zaman. evet, kalbi deliren ilk insan olarak bunda da tarihe geçiyorum. yaz bakalım isa. yaşadığı sonsuz acı sonucu zayıf yüreği kaldıramayarak kalbini çıldıran ahmet poyraz karayel, kapatıldığı akıl hastanesinde aşırı rutubet sonucu verem olarak… isa. yazma be isa… yazma.”

[emirdemir]

Mesele ölmek değilmiş mesele neymiş mesele o en mutlu olduğun gün en güzel hayaller kurduğun gün ölmekmiş mesele (Ramiz KARAESKİ)

[burakstark]

*Bu diziye mutlu son asla yakışmazdı ama keşke Nevra şerefsizinin de öldüğünü görseydik. Yine de her zaman bir efsane olarak kalacaksın Poyrazcım Karayel, izlediğim en özel dizisin.*

[nesrin]

Bir dönemin psikolojisini bozan o sahne

[Blueofwhite]

Yorumlara dikkatlice bakarsanız "adam öldü kadın evlendi, kadın öldü adam delirdi" safsatasını sadece erkekler yazmış. Malum gerçek hayatta bi Poyraz olamadıklarından ve kendilerini aklamak için Poyraz'ı kullanmaktan başka çareleri yok. Siz bir kadının ne çektiğini görmezden gelecek kadar bencilsiniz. Önce Poyraz olun sonra Ayşegül olmaya da razıyız...

[kubraolcay]

Ne demişler "iki insan birbirini seviyorsa onlara mutlu son olmaz."😥😥

[nothingsover]

*Anlamlar Albayım, anlamlar. Bazı kelimelere sığmıyor.*

[irmakakar]

Bunu her izlediğimde hüngür hüngür ağlayan bi ben olamam demi?

Ve geldik sona, her izlediğimde ağladım o sahne. Şimdi birdaha izleyip birdaha ağlayacağım... Sevdiğin kişinin ölmesi ancak bu kadar güzel anlatilabilirdi. Nevranin tarafından öldürülmesi iç burkuyor. "Poyraz dan ayrılmak çok zor ama kardeşimi görücem, tamam babam çok üzülecek ama annemide çok özledim"... Ayşegül'üne sarılmak için açtığı kolda ölü cesedini kucaklayan Poyrazcım Karayel... Bi Çare kalan Poyrazcım Karayel... Kalbinden deliren ilk insan. Tarih Yalnızca Mutsuzları Yazar. Kaç yıl oldu biteli çok özlettin kendini be Poyraz Evladım...

[powerofelessar]

İncinin ölüm sahnesinden geldim. Yine kadın öldü, yine adam delirdi.

[tvydzph]

Son kez Kadın Gitti ADAM Bitti ... böyle seven adamlar lazım bu dünyaya ölümüne seven

[putin]

"Biz hep mutsuzduk Ayşegül"
-Poyrazcım Karayel