59 ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ - ΑΓΙΟΙ ΚΑΛΛΙΣΤΟΣ ΚΑΙ ΙΓΝΑΤΙΟΣ ΟΙ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΙ 21

Οι πρώτες Ομιλίες ήταν στο αρχικό στάδιο, όταν πρωτοξεκινήσαμε, και παρεμβάλλονται αρκετά σχόλια, συζητήσεις κ.λπ. Όταν το αντιληφθήκαμε αυτό..., μετά, αφίναμε τα σχόλια στο τέλος. (Πατήστε, SHOW MORE, για να δείτε την Περίληψη)

ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Αν θέλετε να προσπεράσετε (skip) κάποιες παρενθἐσεις ή σχόλια του ακροατηρίου:
Όταν φτάσετε στα 29:38........σταματήστε εκεί.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ
1. Τα λόγια της ιεράς και θεοποιού προσευχής (της ευχής) έχουν μυσταγωγηθεί όχι μόνον από τους θεοφόρους Πατέρες, αλλά και προηγουμένως, από τους κορυφαίους των Αποστόλων:

2. Ο Παύλος λέγει: “Ουδείς δύναται ειπείν Κύριον Ιησούν ει μη εν Πνεύματι Αγίω.” Ο Ιωάννης: “Παν πνεύμα ό ομολογεί Ιησούν Χριστόν εν σαρκί εληλυθότα, εκ του Θεού εστι.” Και

3. ο Πέτρος (εν Πνεύματι): “Συ ει ο Χριστός ο υιός του Θεού του ζώντος.” Γι’ αυτό και οι άγιοι Πατέρες τις προαναγγελθείσες αυτές φράσεις τις πήραν ως θεϊκά λόγια του Αγίου Πνεύματος και,

4. με τον φωτισμόν του Αγίου Πνεύματος, τα συνήρμοσαν εις μίαν φράση, ως μνημείον προσευχής, μαρτυρημένον από τους τρεις κορυφαίους αποστόλους και έτσι τα παρέδωσαν εις τους μεταγενεστέρους.

5. Ας προσέξομε και την ουράνια και σοφή διάταξη των λέξεων, πως δηλ. το τέλος της φράσης του ενός αποτελεί την πρώτη λέξη της φράσης του επόμενου. Το ίδιο συμβαίνει και με την λέξη “πνεύμα”.

6. Έτσι, το τρίπλοκο και αχώριστο σχοινί της θεοποιού αυτής προσευχής έφτασε μέχρι σε μας και χρησιμοποιείται με τον ίδιο τρόπο. Το “ελέησόν με” ετέθη αργότερα για εμάς τους αρχαρίους...

7. Γιατί, οι τέλειοι εν Χριστώ αρκούνταν και με μια μόνο λέξη της ευχής, για να γεμίσουν από ανέκφραστη ηδονή και γλυκύτητα και με κλειστές τις αισθήσεις τους αρπάζονταν σε υψηλές θεωρίες!