|Γιώργος Νταλάκας| - Equipo

#anagennisiartas #ntalakas #equipo_stories

Βρισκόμαστε στην σεζόν 2005-2006 μια χρονιά μετά τον θάνατο του Μπάμπη Μανιώτη του ανθρώπου που έφερε ξανά την Αναγέννηση Άρτας στις επαγγελματικές κατηγορίες.Μαζί με αυτό, τα όνειρα μιας ολόκληρης πόλης για άνοδο της ομάδας στην Β εθνική,σχεδον μετά από 35 χρόνια.
Τα πράγματα δεν εξελίχτηκαν όμως όπως τα περιμέναμε και φτάνουμε λοιπόν να ήμαστε πάλι κοντά στον υποβιβασμό μας στο τοπικό πρωτάθλημα.
Παίζουμε ένα παιχνίδι στην Κοζάνη που βρίσκεται πιο κάτω βαθμολογικά αλλά με νίκη μας έβαζε για τα καλά σε περιπέτειες.
Την εβδομάδα εκείνη έχω ένα διάστρεμα και πηγαίνοντας προς την τελευταία προπόνηση καταλάβαινα ότι δεν θα μπορέσω να ξεκινήσω.
Στο ξενοδοχείο το βράδυ του Σαββάτου ο Δημήτρης Σπανός περνούσε όπως συνήθιζε από τα δωμάτια για να μας αποφορτίσει κάποιες φορές.
‘’Πως είσαι ρε;;;’’μου λέει…
‘’Δύσκολα του λέω κόουτς.’’
Με κοιτάζει και γελάει σα να λέει μπορείς δεν μπορείς θα παίξεις.
Τελικά δοκιμάζω στο ζέσταμα και καταλάβαινα ότι δεν ήμουν 100% έτοιμος και επειδή το παιχνίδι ήταν κομβικής σημασίας, του λέω δεν μπορώ.
Ξεκινάει το παιχνίδι και χάνουμε από το 5’ με 1-0.
Μπαίνω αλλαγή και στο 70ο λεπτό περίπου,ισοφαρίζουμε σε 1-1.
Στο 85 αν δεν κάνω λάθος ο Παπαποστόλου ο Περικλής βγαίνει από την δεξιά πλευρά και έχοντας ένα φανταστικό αριστερό πόδι δεν περιμένω να κάνει ποτέ σέντρα με το δεξί...
Βγάζει ίσως την πιο ωραία του σέντρα με το κακό του πόδι,κεφάλια δικιά μου στο οριζόντιο δοκάρι γυρίζει πάλι και με δεύτερη γίνεται το 1-2…!
Μπορεί να μην ήταν το πιο ωραίο μου γκολ σε εκτέλεση αλλά δεν θυμάμαι άλλο να το πανηγύρισα τόσο.
Ήταν η στιγμή που μου έχει μείνει χαραγμένη γιατί η πίεση και το άγχος μιας ολόκληρης χρονιάς τελειώνει ευχάριστα με ένα δικό μου γκολ.
Η ατάκα του Σπανού μετά το γκολ…;
Σαπάκι (το έλεγε για σε πεισμώσει κι όχι για να σε μειώσει) τελικά μπορούσες!!!

Γιώργος Νταλάκας