Τ' αστέρι και η ευχή -Ευανθία Ρεμπούτσικα-Έλλη Πασπαλά

Φιλότης και Νείκος

Τα λόγια μου άκουσε λοιπόν·
γιατί η γνώση κάνει πιο πλούσια τη σκέψη.
Όπως και πριν σου είπα,
δείχνοντας τα όρια των λόγων μου,
λόγο διπλό θα πω·
πότε το ένα προέκυψε απ' τα πολλά
μονάχο,
και πότε σε πολλά χωρίστηκε το ένα:
φωτιά και νερό και γη και του αέρα αμέτρητο ύψος ,
και ξέχωρη απ' αυτά η ολέθρια Διαμάχη (Νείκος),
σε όλα ισοδύναμη με αυτά,
κι ανάμεσά τους η Φιλία (Φιλότης),
ίση στο μήκος και στο πλάτος.
Να την κοιτάξεις με τον νου,
κι όχι με έκπληκτα μάτια,
αυτήν που έμφυτη στα μέλη των θνητών αναγνωρίζεται,
και κάνουν σκέψεις αγαθές κι έργα με σύμπνοια,
το όνομα δίνοντάς της της Χαράς ή και της Αφροδίτης.

(Ἐμπεδοκλῆς, απόσπ. 17)