filmov
tv
Νικος Καρούζος - Νύχτα Ωμή για Τελετουργία (Cloud Mix)

Показать описание
Νικος Καρούζος - Νύχτα Ωμή για Τελετουργία (Cloud Mix)
Tamasaburo Yamanba - Heron Maiden
Αιφνίδιες αντλίες πυροσβεστικές με τρίλιες στη λεωφόρο
σφαδάζει πάλι η γραμματική στο προσκήνιο
καθώς μέσα στον ύπνο μου απάγγελνα χθες διακοπτόμενες
εκατοντάδες ενεστώτες για το ανατρίχιασμα
σε εφτάωρη κοίμηση ρουθουνίζοντας – Ασύλληφτο –
ή – Απαίσιο –
στριφνές συστάδες από ονειρόεντα
της ερημιάς η φλεβίτιδα: τα στερνά μονοπάτια.
Προσπεράστηκα απ' το ζώο που περιέχω
βρυχήθηκα στο βρόντο τα 'κανα όλα γυαλιά-καρφιά
τα βιώματα οπού έχτισα για να φτάνω
ώς απάνω στην Υψιπέτεια
για να διαβάζω δυνατά το θάνατο στα αναλόγια της αγάπης
ναν τον ταυτίζω βραδυάζοντας με το ρόδινο ξεφλούδισμα
σε όμορφα και αστραφτερά μπαρμπούνια σχάρας
ναν τον προσμένω σχεδόν ατάραχος ωσάν χελώνα οπού τρέχει
βιαστική ν' αποφυλακίσει κάποτε
κείθε πέρα τα κόκαλά μου.
Λεπτοδείχτες από γάργαρο μέταλλο συγκεντρώνουν τώρα
τα πυρά τους απάνω μου
βάλε την ηχώ μου σε κορνίζα δεν ξέρεις αύριο αν θα υπάρχω
στη νεκρόκασα η φωνή επεξεργάζεται τη βουβαμάρα
κι όταν χηρεύουμε από τρέλα η λογική σού τ' ορκίζομαι
καταρρέει μ' έναν τρόπο που ναν τη λυπάσαι.
Μπήγοντας ύστερα τα νύχια μου στη γρια Βεβαιότητα
ολομόναχος
ένα ολάξαφνο σχίσιμο του μαύρου:
φτερουγώντας εφύγαν τα νυχτοπούλια.
Ο ανοιχτόκαρδος θεός ο ορεξάτος διάβολος.
Tamasaburo Yamanba - Heron Maiden
Αιφνίδιες αντλίες πυροσβεστικές με τρίλιες στη λεωφόρο
σφαδάζει πάλι η γραμματική στο προσκήνιο
καθώς μέσα στον ύπνο μου απάγγελνα χθες διακοπτόμενες
εκατοντάδες ενεστώτες για το ανατρίχιασμα
σε εφτάωρη κοίμηση ρουθουνίζοντας – Ασύλληφτο –
ή – Απαίσιο –
στριφνές συστάδες από ονειρόεντα
της ερημιάς η φλεβίτιδα: τα στερνά μονοπάτια.
Προσπεράστηκα απ' το ζώο που περιέχω
βρυχήθηκα στο βρόντο τα 'κανα όλα γυαλιά-καρφιά
τα βιώματα οπού έχτισα για να φτάνω
ώς απάνω στην Υψιπέτεια
για να διαβάζω δυνατά το θάνατο στα αναλόγια της αγάπης
ναν τον ταυτίζω βραδυάζοντας με το ρόδινο ξεφλούδισμα
σε όμορφα και αστραφτερά μπαρμπούνια σχάρας
ναν τον προσμένω σχεδόν ατάραχος ωσάν χελώνα οπού τρέχει
βιαστική ν' αποφυλακίσει κάποτε
κείθε πέρα τα κόκαλά μου.
Λεπτοδείχτες από γάργαρο μέταλλο συγκεντρώνουν τώρα
τα πυρά τους απάνω μου
βάλε την ηχώ μου σε κορνίζα δεν ξέρεις αύριο αν θα υπάρχω
στη νεκρόκασα η φωνή επεξεργάζεται τη βουβαμάρα
κι όταν χηρεύουμε από τρέλα η λογική σού τ' ορκίζομαι
καταρρέει μ' έναν τρόπο που ναν τη λυπάσαι.
Μπήγοντας ύστερα τα νύχια μου στη γρια Βεβαιότητα
ολομόναχος
ένα ολάξαφνο σχίσιμο του μαύρου:
φτερουγώντας εφύγαν τα νυχτοπούλια.
Ο ανοιχτόκαρδος θεός ο ορεξάτος διάβολος.
Комментарии