Αχ, Κορματζίτη, χώμαν μου!

Αχ, Κορματζίτη, χώμαν μου!

Χωρκόν μου τζαι στον ύπνον μου...
στες στράτες σου γυρίζω,
στην Κούρκαν τζαι στον Βόθινον,
τες θυμαρκές μυρίζω.
Αγρέγια, μανιτάρκα μου,
συνάω τζαι καππάριν,
ο κάμπος εν κατάσπαρτος
σιτάρκα τζαι κριθάριν.
Τα δάση, τα περβόγια σου,
των θαλασσών το τζύμαν,
μιαν ομορφκιάν αθάνατην
σκορπίζουσιν με πείσμαν.
Αντάν μες στην αγκάλην τους,
ξαπλώνω τζαι τζοιμούμαι,
πως είμαι στον Παράεισον,
με τον Χριστόν θαρκούμαι.

Αχ, Κορματζίτη, χώμαν μου....
με ξακουστήν τη φήμην,
χαρά τζαι λύπη στην καρκιάν
τζαι γιασουμίν στη μνήμην.........
χαρά τζαι λύπη στην καρκιάν
τζαι γιασουμίν στη μνήμην.........

Στου πατρικού μου την αυλήν,
ψυσσής αλφαβητάριν,
βασιλιτζιάς κόφκω ψιντρής
ευωθκιαστόν κλωνάριν.
Στη βρύσην πάω για νερόν
να πκιω να ξεδιψάσω,
μαράζια, πόνους τζαι καμούς,
αχ, πέρκει μου ξηάσω.
Τον Αϊ-Γιώρκην προσσυνώ,
ξωκλήσιν τζ' εκκλησίαν
τζ' ανάφκω, κάμνοντας ευτζήν,
τζερίν στην Παναγίαν.
Οι προσευτζές μου -ίσσαλλα-
μιαν μέραν ν' ακουστούσιν
τζαι πριν τα μάθκια μου κλείσουσιν
τη λευτερκάν να δούσιν.

(Τζαι να στραφούμεν έσσω μας,
στης Γης τον ομφαλόν μας,
στον τόπον των προγόνων μας,
στους τάφους των γονιών μας.) (δις)

(Ρεφρέν)

Μουσική/Ερμηνεία: Αλέξανδρος Σ.
Στίχοι: Κουμέττος Κατσιολούδης