ΖΟΥΡΛΟΠΑΙΝΕΜΕΝΗΣ ΓΕΝΝΑ, 1934, ΡΙΤΑ ΑΜΠΑΤΖΗ

ZOURLOPENEMENIS GENNA, VANGELIS PAPAZOGLOU, RITA AMBATZI

Ζουρλοπαινεμένης γέννα
έλα στην αγκάλη μου

ζουρλοπαινεμένης γέννα
έλα στην αγκάλη μου

κι ό,τι σού ’χω καμωμένα
κάνε τα χαλάλι μου

κι ό,τι σού ’χω καμωμένα
κάνε τα χαλάλι μου

έλα το σεβντά να σβήσεις
πό ’χω εγώ για σένανε

έλα το σεβντά να σβήσεις
πό ’χω εγώ για σένανε

και για τα παλιά μας ντέρτια
μην ακούς κανένανε

και για τα παλιά μας ντέρτια
μην ακούς κανένανε

ζουρλοπαινεμένης γέννα
ζούρλανες και μένανε

ζουρλοπαινεμένης γέννα
ζούρλανες και μένανε

τη μανούλα μου λυπήσου
όπου μ’ έχει ένανε

τη μανούλα μου λυπήσου
όπου μ’ έχει ένανε

-Γεια σου, ζουρλοπαινεμένης γέννα!