filmov
tv
ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ - ΤΟΥΤΗ Η ΠΟΛΗ Vinyl

Показать описание
ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ ΕΔΩ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΜΕ POLYDOR / POLYGRAM 1983
ΜΟΥΣΙΚΗ, ΕΝΟΡΧΗΣΤΡΩΣΗ, ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ : ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΑΓΙΟΣ
ΣΤΙΧΟΙ : ΦΩΝΤΑΣ ΛΑΔΗΣ
(Ο δίσκος δεν έχει κυκλοφορήσει σε cd, μόνο σε συλλογές τα κομμάτια "Τι κι αν δεν ξέρω πώς σε λένε" , "Τα μάτια σου που κλαίνε", "Ηλιοχαράματα"
A1 Τούτη Η Πόλη
A2 Τι Κι' Αν Δεν Ξέρω Πως Σε Λένε
A3 Έγινε Η Ζωή Μας...
A4 Το Γράμμα
A5 Τα Μάτια Σου Που Κλαίνε
A6 Εδώ Που Γεννηθήκαμε
B1 Ηλιοχαράματα
B2 Και Κάθε Νύχτα
B3 Μέρα Μπαίνει Μέρα Βγαίνει
B4 Τρεις Γιοι
B5 Γενιά Με Τα Φτερά Σου Τ' Ανοιχτά
Στίχοι: Φώντας Λάδης
Μουσική: Δημήτρης Λάγιος
1. Αντώνης Καλογιάννης
Τούτ’ η πόλη μοιάζει ξένη
στα δυο μάτια μου εμπρός,
τσιμεντένια αγαπημένη
που την άλλαξε ο καιρός.
Τούτ’ η πόλη πού πηγαίνει
μέρα νύχτα βιαστική,
με θωριά αλαφιασμένη
και πνιγμένη τη φωνή;
Σαν γριά σαντέζα που ’ χει
μια χαμένη ομορφιά,
σαν εικόνα του Τσαρούχη
που `χουν μείνει τα καρφιά.
Τούτ’ η πόλη αλήθεια μοιάζει
φάντασμα τρελό του νου
την θωρώ καθώς χαράζει
μες στα πέπλα του καπνού.
Ζωντανεύει κάπου κάπου,
όνειρο αληθινό,
σαν περνώ στου Φιλοπάππου
και κοιτώ το δειλινό
ΜΟΥΣΙΚΗ, ΕΝΟΡΧΗΣΤΡΩΣΗ, ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ : ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΑΓΙΟΣ
ΣΤΙΧΟΙ : ΦΩΝΤΑΣ ΛΑΔΗΣ
(Ο δίσκος δεν έχει κυκλοφορήσει σε cd, μόνο σε συλλογές τα κομμάτια "Τι κι αν δεν ξέρω πώς σε λένε" , "Τα μάτια σου που κλαίνε", "Ηλιοχαράματα"
A1 Τούτη Η Πόλη
A2 Τι Κι' Αν Δεν Ξέρω Πως Σε Λένε
A3 Έγινε Η Ζωή Μας...
A4 Το Γράμμα
A5 Τα Μάτια Σου Που Κλαίνε
A6 Εδώ Που Γεννηθήκαμε
B1 Ηλιοχαράματα
B2 Και Κάθε Νύχτα
B3 Μέρα Μπαίνει Μέρα Βγαίνει
B4 Τρεις Γιοι
B5 Γενιά Με Τα Φτερά Σου Τ' Ανοιχτά
Στίχοι: Φώντας Λάδης
Μουσική: Δημήτρης Λάγιος
1. Αντώνης Καλογιάννης
Τούτ’ η πόλη μοιάζει ξένη
στα δυο μάτια μου εμπρός,
τσιμεντένια αγαπημένη
που την άλλαξε ο καιρός.
Τούτ’ η πόλη πού πηγαίνει
μέρα νύχτα βιαστική,
με θωριά αλαφιασμένη
και πνιγμένη τη φωνή;
Σαν γριά σαντέζα που ’ χει
μια χαμένη ομορφιά,
σαν εικόνα του Τσαρούχη
που `χουν μείνει τα καρφιά.
Τούτ’ η πόλη αλήθεια μοιάζει
φάντασμα τρελό του νου
την θωρώ καθώς χαράζει
μες στα πέπλα του καπνού.
Ζωντανεύει κάπου κάπου,
όνειρο αληθινό,
σαν περνώ στου Φιλοπάππου
και κοιτώ το δειλινό