Τα παιδιά τιμούν την Ημέρα Μνήμης για τη γενοκτονία των Ποντίων

«Έκαεν και το Τσάμπασιν, και επέμναν τα τουβάρε...»: Τα παιδιά τιμούν την Ημέρα Μνήμης για τη γενοκτονία των Ποντίων

Η Ελληνική Βουλή όρισε τη 19η Μαϊου Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων του μικρασιατικού Πόντου.
Ήταν τότε που ο Κεμάλ αποβιβάζεται στη Σαμψούντα και ξεκινά τη β' φάση διωγμού του ελληνικού στοιχείου που διαβιούσε από χιλιετίες στην περιοχή και άκμαζε οικονομικά, κοινωνικά και πολιτιστικά. Ο Κεμάλ οραματιζόταν μία μοντέρνα Τουρκία, εθνικά ομοιογενή. Έτσι, οι Έλληνες του Πόντου έπρεπε να αφανιστούν.
Θύματα της πιο απάνθρωπης πολιτικής πρακτικής περίπου 400.000 Έλληνες ποντιακής καταγωγής άρχισαν να εκδιώκονται συστηματικά από τις εστίες τους για μία δεκαετία, 1912-1923, αφήνοντας τους τόπους που γεννήθηκαν και μεγαλούργησαν. Οι στίχοι του πιο γνώριμου θρηνητικού ποντιακού άσματος «Το Τσάμπασιν» αναφέρεται στην πυρπόληση της όμορφης λουτρόπολης, ύπουλα το 1913.
Από τις 700.000 Ποντίους πάνω από το 50% θανατώθηκαν από τους Νεοτούρκους στις πόλεις, στα χωριά, στις εξορίες, στις φυλακές, στα εξοντωτικά "τάγματα εργασίας", σε πορείες θανάτου μέσα στα χιόνια και τα δύσβατα ορεινά μέρη που τους οδηγούσαν οι κεμαλικοί. Μαζικές εκτελέσεις, ατιμώσεις, κλίμα βίας, τρομοκρατίας, εμπρησμοί συνθέτουν το σκηνικό της Ποντιακής Γενοκτονίας. Μαζί με τους Έλληνες μαρτυρικό θάνατο βρήκαν Αρμένιοι και Ασσύριοι, μειονότητες που ζούσαν στην έυρύτερη περιοχή.
Οι Τούρκοι εθνικιστές πέτυχαν την πολυπόθητη αλλοίωση και εξάλειψη του ελληνικού εθνικού στοιχείου τον Αύγουστο του 1923, παρά τις προσπάθειες των Ποντίων για τη δημιουργία ανεξάρτητου κράτους, πριν το ξέσπασμα της καταστροφής.
Οι περίπου 400.000 Πόντιοι που διασώθηκαν έφτασαν πρόσφυγες στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκαν κυρίως στη Δυτική και κεντρική Μακεδονία ενισχύοντας και μπολιάζοντας το ελληνικό στοιχείο με τον πολιτισμό, την ικμάδα του πνεύματος τους και την αγάπη τους για τη μητέρα-Ελλάδα.
Τα παιδιά θεωρώντας χρέος τους τη διατήρηση της ιστορικής μνήμης ετοίμασαν μία εκδήλωση με αντιπροσωπευτικούς χορούς από τον Πόντο. Μέλη της ομάδας του Θεάτρου πειραματίστηκαν και κατασκεύασαν μία μάσκα ενδεδυμένη με το παραδοσιακό ποντιακό «κεφαλοδέσι».

Πόντος: Γη πολιτισμού, παιδείας, μαρτυρίου και ιστορικής μνήμης