Σκαραμαγκάς των Ι. Αλεξιάδη και Νάσου Φακίδη 1950

Показать описание

Ο έγκλειστος στο Δρομοκαΐτειο ποιητής Ρώμος Φιλύρας, παραδίδει το 1938 στον ποιητή Κώστα Βάρναλη το ποίημα “Σκαραμαγκάς”, στο οποίο παρομοιάζει ολόκληρη την περιοχή σαν “θρίαμβο των τοπίων”:
Σαν κέντημα γύρω οι
βράχοι και οι λόφοι του Κορυδαλλού
Στο λιμανάκι, ονειρεμένο,
του γραφικού Σκαραμαγκά
Κι οι βάρκες στην
ακρογιαλιά, που βάζουν πλώρη αργά για
αλλού
Τα παραγάδια και τ’
αγκίστρια κι οι πετονιές αραδαριά.

Όλος γαλήνιο αραξοβόλι
ο κόλπος του Σκαραμαγκά
Κι αντίκρυ θρυλική
Ελευσίνα, Κούντουρα, Μέγαρα, Μάντρα και
τα Βίλια
Κότερα μάγια, καραβάκια,
τράτες, που σέρνονται αργά,
Κι άλλα πλεούμενα που
φεύγουν γοργά και παίρνουν φόρα μίλια.

Γλυκόχρωμα γαλάζια
ως πέρα τα τρεμοσάλευτα νερά
Τα κύματα μ’ αφρόν
ολάσπρο, κάπου στο βάθος των κατάρτια
Και τα βουνάκια και
τα βράχια, τα δανταλλένια στη θωριά
Και κάποτε και κάπου
– κάπου πανάκια ολόλευκα και ξάρτια.

Κι από όλα από τις
αχιβάδες, και τα πετράδια στ’ ακρογιάλι
Ως τα βουνάκια και τα
ψάρια, που τ’ αγκιστρώνουν πετονιές
Λάμπει μια υγεία και
μιαν αύρα φυσάει σα νίκη ή σαν μαϊστράλι
Πνέει από τα βάθη κι
ένα ρέμα, παίρνει και ρέει από τις ρονιές.

Κι από το Δαφνί, τη
Σαλαμίνα, το Ναύσταθμο κι ακόμα πέρα
Ο θρίαμβος των τοπίων
παίρνει και βασιλεύει γραφικά
Σμίγουν το χώμα, το
χαλίκι, οι γλάροι στο γλαυκό του αιθέρα
Και νανουρίζεται η
ψυχή μας στο κύμα αιθέρια και γλυκά.