Το Υβρίδιο & Μαρία - Άγνωστη Χ. [Atmosphere: God Is An Astronaut]

Στίχοι | Ερμηνεία: Το Υβρίδιο
Φωνητικά: Μαρία
Μουσική Ατμόσφαιρα: God Is An Astronaut
Ηχογράφηση: Xhyon
Mix & Mastering: Dungeon Recording Room
Graphics | Animation: Xaroula Stergiadou [Thousand Springs Studios]

Για τον επερχόμενο δίσκο: Το Υβρίδιο - Έξοδος Από Την Κρύπτη, 2021

*Το κομμάτι αυτό είναι γραμμένο για έναν συγκεκριμένο άνθρωπο.
Ελπίζω να τραγουδήσουμε μαζί μια μέρα.
______________________________________________

Το Υβρίδιο:

Μαρία:

God Is An Astronaut:

Xhyon:

Dungeon Recording Room:

Xaroula Stergiadou [Thousand Springs Studios]:

[TheHybrid_Music]

[Στίχοι]

Εγώ ξέμεινα εδώ.
Με ξέβρασε ο Λεβιάθαν, νεογέννητο παιδί από κοιλιά, 22 ετών.
Σταμάτησα να τα μετρώ..
Ομφάλιο λώρο κόβω, η ζηλοφθονία μακριά.
Το σώμα μουδιασμένο νιώθω..
Κι ατενίζω ήλιο για πρώτη φορά ξανά..
Τι ημερομηνία όμως να έχουμε ?
Πού είμαι? Τι ώρα είναι ? Ποιος ο τόπος?
Πού χάθηκαν οι φίλοι μου? Τι έγινε?
Έλα πες μου όμως..
Έχω δώρο του θεού τη μουσική και μου μιλάει για ηθική και μου γελάει που και που και με κοιτάει λες και τι μπορώ να κάνω για αυτή..
Αυτή.. Αυτή..
Αυτή είναι θεός, μεγάλη μουσικός.
Εγώ? Θνητός.
Της στιχουργίας το παιδί ευλογημένο και καταραμένο να βλέπω τις νότες επί γης να μου μιλούν, να με απειλούν να μεταφέρω λόγια που μαδούν στο χρόνο.
Δες με, άκου τη χροιά μου, είμαι εξαγνισμένος τόσο, καθαρός, το νιώθεις από τη φωνή...
Είμαι εγώ, λέγομαι Σπύρος, ήρθα από Κρύπτη, βγήκα σώος κι αβλαβής..
Μα βλαβερός για μένα, η περσόνα μου ήταν δαίμονας, σιχάθηκα ό, τι έγραψε αυτή ονόματτει Κρύβων..
Ον μυστήριο υποκλίνομαι για σένα, σου προσφέρω λουλούδι, μα είναι γεμάτο αγκάθια.
Πώς να αγγίξεις?
Πώς να θέλω αυτό να γίνει?
Γεννήθηκα σε άσφαλτο της πόλης, σε χωράφια, δάση, σε λιβάδια, οροσειρές, καταρράκτες,
παράξενες οάσεις.
Εσύ πρόσφερες απλόχερα αγάπη, μα είχα παρωπίδες και δεν είδα..
Ήπια από νερό - πηγές σε χούφτα, όταν δεν είχα τα χρήματα από βρύση μέσα στη βρωμιά..
Τι άλλο από μένα να ζητήσεις?
Και έκανα την τέχνη μου στην Κρύπτη νηστικός κι όποτε την έδιωχνα εκείνη να επιστρέψει να συγχύσει θέλει πάλι..
Φυγάς, 17', Κρυφτό, Σπύρο φυλάς, μου είπε και έμεινα στο δέντρο, ενώ ο Κρύβων μ έσπασε..
Θα κυνηγήσω το όνειρο, θα σώσω είπε, μείνε εδώ, δεν το μπορείς, και πίστεψα πως δε μπορώ..
Ανίκανος..
Δε πίστευε κανείς..
Ξεγραμμένος από τους πάντες μα δημιουργός και τότε..
Φέγγω...
Ο βιοπορισμός έφερε φάκες τόσες πολλές δε τις βλέπω..
Πατάω οικειοθελώς τις νάρκες, αυτοκαταστροφικός θα λεν.
Ρομαντικός τους λέω.
Από κει που ήρθατε πάτε, κοντά μου δε σας θέλω ούτε λίγο, άντε.
Συμφώνησα και έμεινα μονάχος να αναπνέω σε καθρέφτη μέσα και να βλέπω να ελέγχει κάθε μυ, να φέρνει το κακό σε κοντινούς μου ανθρώπους..
Κι εγώ εκεί ανήμπορος να κάνω το οτιδήποτε..
Μου λείπετε να ξέρετε, γιατί είμαι σε εξορία κι ας κάνετε πως δε ξέρετε ο ίδιος είμαι, ήμουν και θα είμαι και να χαίρεστε μαμά, μπαμπά..
Τα έχουμε κάνει θάλασσα..



Έτσι όμως είναι τα συμβόλαια με πλάσματα σαν και αυτό.
Πιθανώς στοιχίζει αυτό το κομμάτι με ό, τι έγραψα σε όλη μου τη ζωή αν σε έκανε δικιά μου...
Χωρίς την κτητικότητα καρδιά μου..
Απλά στην αγκαλιά μου να κοιμάσαι θέλω..
Κι όταν θα μου λες ότι πονάς θα ψιθυρίζω το τραγούδι μας..
Θέλω να μην κλαις, να έχεις χαρά, να ζεις στιγμές, να σου λέω πάει πέρασε..
Και να σου φορώ βέλο γιατί δεν κατάφερα να σου διώξω τον πόνο κι όλα αυτά τα δάκρυα..
Ωραία μέρα βλέπω, μα φοβάμαι έρως, το κακό ιστορικό μου ό, τι να ναι, μα θα σβήσω αν το θες, θα γίνω ήλιος έλα δες..
Θα γίνω Σπύρος με σωστές επιλογές..
Σα και σένα και θα γράφω ιστορίες φωτεινές κι ίσως μπαλάντες να εκτιμάς..
Μα θα άφηνες αν έβλεπες το σκοτάδι που κρύβω μες τα μάτια και τις τόσες διαστροφές στο νου....
Μιλάω με άφρονες..
Και βρισκω ομοιότητες περίφημες..
Θύμισέ μου διαφορές..
Να έχω τη λογική μου ασπίδα δυο φορές..
Σαν έπος του Gilgamesh ψάχνω αθανασία, φεύγω από δάσος των Κέδρων, μα μέσα στην πορεία δες με να σου.. πάλι αποτυγχάνω..
Τώρα τα παιδιά διδάσκω να κάνουνε μουσική για αυτά, όχι για αριθμούς και views, αλλιώς φιάσκο..
Το χέρι μου αν κράταγες εκείνες τις στιγμές που με χτυπάω πα’ στην πλάτη, να μου έλεγες αξίζω όπως είμαι στα κακά μου, όπως με είδες, θα τα άφηνα όλα πίσω στο ορκίζομαι..
Το τι έχω ζήσει δε το ξέρεις, πως μπορεί να συγκινήσει έναν ξένο..
Να σου πω μια ιστορία για έναν άνθρωπο που πόνεσε.
Έλα κάτσε..
Η ζωή μας ταινία μικρού μήκους σαν σε anime και μοντάζ σε ένα πρόγραμμα.
Τι θα μείνει από εμάς?
Χμ..
Χαμογελάς πανέμορφα..
Χαζογελάς καλύτερα..
Τα πιθανά σενάρια θα βλάψουν και το ξέρω.
Με τρομοκρατείς στη σκέψη που και που, γιατί θυμίζεις ένα πρόσωπο αλλουνού καιρού παλιά που γάμησε το έσω μου.
Μου κάνες καλό χωρίς να ξέρεις όμως τίποτα.
Φαντάσου να ενωθούνε οι φωνές μας, κυματομορφές τη μέρα σε μικρόφωνα..
Ή ζωγραφιές τα βράδια, να ήσουν πίνακες να στόλιζες τον οίκο μου, αφού πρώτα συνοδεύεις τον ήχο μου..
Μάλλον θα απορροφήθηκες μου λεν φίλοι, μα αντίθετες οι γνώμες.
Που να ξέρουν!
Ξέρω τι σημαίνει να κρέμομαι από χείλη, να περιμένω να ξεστομίσεις κάτι για να είμαι ευτυχισμένος.
Σε παρακαλώ σε αυτό το τραγούδι είμαι αδύναμος, με ρίχνω, μην το ακούσεις.
Ξέρω, θες να δείχνω δυνατός σε κόσμο γύρω να μαι ισχυρός και να μαι άνετος..
Γιατί εσύ.. εσύ, εσύ είσαι ανεξάρτητη, σαν πνεύμα είσαι ελεύθερη, πως να σε δαμάσει κανείς.
Τι φλόγα αυτή στα μάτια σου..
Φιμώθηκα, καθώς σε είδα, δόθηκα.
Θα καταφέρεις τα πάντα, αφού έκανες εμένα που πληγώθηκα να γράψω έτσι που χα χρόνια και ήμουνα με θάνατο μπλεγμένος, από θαύμα ζω..
Εμένα μη μ ακούς όμως, έρχομαι από χάος, εσύ ακτίνα είσαι φωτός, καις τα πάντα γύρω σου..
Το γάμησα όπως πάντα με τις παύσεις, αν δε νιώθεις, θα τρομάξεις.
Λέξεις τόσες να διαλέξω, τόσες όψεις έχεις σαν και μένα, πρίσμα, πολλαπλότητα και συ γι αυτό σε θαύμασα.
Τόσες προσωπικότητες να χωρέσεις σ αυτό το όμορφο σώμα..
Είσαι άλλη και ξανά άλλη και ξανά άλλη..
Είσαι ο δεύτερος αγαπημένος μου άνθρωπος που ερωτεύτηκα στη γη αυτή και γράφω..
Χαρτογραφώ ωκεανούς σαν σόναρ.
Σε εντοπίζω από χροιά.
Δε με κάμπτουν τα χιόνια, δε μου κάνουν κάτι οι φλόγες, έχω στα φτερά το χώμα..
Για να δοκιμάσω αν πετάνε ακόμα..
Μια χαρά είναι..
Εσύ.. Εσύ.. Εσύ.. Εσύ.. Πώς να παρεξηγήσεις?
Όταν έχουμε ίδια χρώματα..
Άγνωστη Χ.
Θες να τραγουδήσουμε παρέα?

[___]

Συγχαρητήρια πραγματικά, αυτό το στυλ τραγουδιού είναι κάτι πολύ πρωτότυπο και μακάρι κι άλλοι να γραφαν έτσι... Συγκινητικοι στχοι..