Λάρκος Λάρκου ft. ο νεαρός Μιχάλης Δημητρίου - Η Κύπρος (Βασίλης Μιχαηλίδης) | Εκδήλωση 28.8.2013

Η Κύπρος προς τους λέγοντας ότι δεν είναι ελληνική
Ποίηση: Βασίλης Μιχαηλίδης
Διασκευή- επιλογές στίχων: Λάρκος Λάρκου
Ερμηνεία:Μιχάλης Δημητρίου (σε ποιητάρικη φωνή)

Μες τούτον το κυνόστομον της γης αγκαλιασμένη,
από κρατεί την θάλασσαν 'πό δώθθε σταλωμένη,
είμαι μες τούτην την γωνιάν που μ' έβαλεν η φύσις,
η πρώτη της Ανατολής τζ̌ ' η ύστερη της Δύσης. [...]
Τζ̌ ' όσοι τζˇ ' αν ήρταν πάνω μου ανέμοι τζ̌ ' αν εδώσαν,
ήτουν οι ρίζες μου βαθκιά τζ̌αι δεν μ' εξερριζώσαν.
Ερίψασιν τα φύλλα μου, ερίψαν τους αθθούς μου,
εκαταφατσελλώσαν με τζ̌ ' εκάψαν τους πολούς μου·
εσείσαν με τζ̌ ' εκλίναν με τζ̌ ' εκόψαν τα κλωνιά μου,
μ' αππέσσω στέκεται γερή η ρίζα τζ̌ ' η καρκιά μου. [...]

Είμαι μια σκλάβ' ασκλάβωτη, μια σκλάβα σκλαβωμένη,
Είμαι μια σκλάβ' απόσπαστη, μια σκλάβα 'ποσπασμένη.
Που δκιάβηκα μαύρην σκλαβκιάν σε τόσα ξένα σˇέρκα,
Που 'λάμναν την καρτούλλαν μου με δίστομα μασˇαίρκα
Τζ̌ ' αν πκιω νερόν 'πού το νερόν απού 'μουν ποτισμένη,
τζ̌ ' αν με συβράσ' ο ήλιος μου που μ' έσˇ εν μαθημένην,
έν' να πετάξω πλόκαμον, να ξαναπρασινίσω,
να βκάλω φύλλα τζ̌αι κλωνιά τζ̌ ' άθθούς να ξαναθθίσω,
να βκάλω μάλες στιβαρές, να 'ποταυρίσω κλώνους,
ν' αθθκιώ σαν άθθκιουν τζ̌ ' έλαμπα στους πρωτινούς μου χρόνους.

Ασθενής λύρα, 1882· Ποιήματα, 1911

Από την Αντικατοχική Εκδήλωση Μνήμης και Τιμής Άσσια, Πεσόντες & Αγνοούμενοι 1974
28 Αυγούστου 2013