filmov
tv
GR5 van Beaufort naar Rosport
Показать описание
29 juli 2024
Het zou natuurlijk slim en verstandig zijn om niet direct met een best pittig stuk GR5 op de eerste wandeldag te starten. Ik bedoel, eerst weer wennen aan de andere rugzakken, aan de hoogtemeters en eigenlijk gewoon even rustig de vakantie in te stappen. Dat zou slim geweest zijn, toch?! Hm, hm...
Laten we zeggen dat het vandaag zeker niet de zwaarste wandeldag die op de vakantieplanning staat, was. Maar de makkelijkste was het zeker ook niet. We kregen de bijna 28 kilometer en net geen 900 hoogtemeters niet cadeau.
Maar allemachies, zeg, wat was het mooi en bijzonder. Wat een schitterend gebied is het Müllerthal. Nadeel is dat meer mensen dat vinden, want het was behoorlijk druk op de paden.
Onze start lag bij het kasteel in Beaufort. Al direct doken we de bossen in, zodat het fel schijnende zonnetje ons niet teveel deerde qua warmte. Het grote genieten begon direct. Muren van enorme boulders, een stromend watertje naast ons, lopend over paden die op en neer gaan. Nog niet al te fanatiek trouwens. Het echte klimmen begon na zo'n kilometer of 4. Poeh zeg...dat viel niet mee, maar boven kwamen we.
Het genieten bleef trouwens de hele dag, met af en toe een grom en zucht van mijn kant tijdens weer wat hoogtemeters.
Wat een bijzonderheden kwamen we onderweg tegen. Een supersmalle doorgang tussen twee enorme boulders. Een labyrint, waar we ons een weg door baanden. Overhangende keien, grotten, een, best een beetje slingerende, hangbrug over een nu droge rivierbedding. Echt, zo mooi!
In Berdorf scoorden we een raketje. Het leuke Echternach was erg rustig op deze maandag. Na een colaatje, de cafeïne was hard nodig, en een Italiaans ijsje, dat hoort bij vakantie, gingen wij op voor het laatste stuk naar Rosport. Eerst langs een gezellig stromend riviertje waarin campinggasten aan de overkant de koelte opzochten. Daarna had de route nog flink wat hoogtemeters in petto. De meeste daarvan klommen we over ongelijke rotstraptreden. Af en toe moesten we door de knieën, ja, zelfs ik, om een lage doorgang in de boulders door te komen.
En dan ligt daar Rosport aan onze voeten. Nog even flink in de ankers tijdens de afdaling, maar toen konden de GPS'en weer op stop. Wat een mooi stuk GR5.
Het zou natuurlijk slim en verstandig zijn om niet direct met een best pittig stuk GR5 op de eerste wandeldag te starten. Ik bedoel, eerst weer wennen aan de andere rugzakken, aan de hoogtemeters en eigenlijk gewoon even rustig de vakantie in te stappen. Dat zou slim geweest zijn, toch?! Hm, hm...
Laten we zeggen dat het vandaag zeker niet de zwaarste wandeldag die op de vakantieplanning staat, was. Maar de makkelijkste was het zeker ook niet. We kregen de bijna 28 kilometer en net geen 900 hoogtemeters niet cadeau.
Maar allemachies, zeg, wat was het mooi en bijzonder. Wat een schitterend gebied is het Müllerthal. Nadeel is dat meer mensen dat vinden, want het was behoorlijk druk op de paden.
Onze start lag bij het kasteel in Beaufort. Al direct doken we de bossen in, zodat het fel schijnende zonnetje ons niet teveel deerde qua warmte. Het grote genieten begon direct. Muren van enorme boulders, een stromend watertje naast ons, lopend over paden die op en neer gaan. Nog niet al te fanatiek trouwens. Het echte klimmen begon na zo'n kilometer of 4. Poeh zeg...dat viel niet mee, maar boven kwamen we.
Het genieten bleef trouwens de hele dag, met af en toe een grom en zucht van mijn kant tijdens weer wat hoogtemeters.
Wat een bijzonderheden kwamen we onderweg tegen. Een supersmalle doorgang tussen twee enorme boulders. Een labyrint, waar we ons een weg door baanden. Overhangende keien, grotten, een, best een beetje slingerende, hangbrug over een nu droge rivierbedding. Echt, zo mooi!
In Berdorf scoorden we een raketje. Het leuke Echternach was erg rustig op deze maandag. Na een colaatje, de cafeïne was hard nodig, en een Italiaans ijsje, dat hoort bij vakantie, gingen wij op voor het laatste stuk naar Rosport. Eerst langs een gezellig stromend riviertje waarin campinggasten aan de overkant de koelte opzochten. Daarna had de route nog flink wat hoogtemeters in petto. De meeste daarvan klommen we over ongelijke rotstraptreden. Af en toe moesten we door de knieën, ja, zelfs ik, om een lage doorgang in de boulders door te komen.
En dan ligt daar Rosport aan onze voeten. Nog even flink in de ankers tijdens de afdaling, maar toen konden de GPS'en weer op stop. Wat een mooi stuk GR5.
0:02:07
0:03:00
0:09:25
0:06:39
0:06:46
0:11:35
0:07:34
0:06:44
0:04:46
0:03:35
0:32:37
0:09:46
0:04:49
0:05:46
0:06:59
0:03:44
0:17:05
0:03:03
0:00:45
0:05:35
0:01:31
0:05:42
0:05:28
0:00:52