Project Playlist P, Υπάρχω, Διασκευή Γαλανομάτη Αλεξία (Αγγελάκη,Ρουμί,Κοβαλένκο)

«Η ανορεξία της ύπαρξης» (Κατερίνας Αγγελάκη-Ρουκ)
Δεν πεινάω, δεν πονάω, δε βρωμάω
ίσως κάπου βαθιά να υποφέρω και να μην το ξέρω
κάνω πως γελάω
δεν επιθυμώ το αδύνατο
ούτε το δυνατό
τα απαγορευμένα για μένα σώματα
δε μου χορταίνουν τη ματιά.
Τον ουρανό καμιά φορά
κοιτάω με λαχτάρα
την ώρα που ο ήλιος σβήνει τη λάμψη του
κι ο γαλανός εραστής παραδίνεται
στη γοητεία της νύχτας.
Η μόνη μου συμμετοχή
στο στροβίλισμα του κόσμου
είναι η ανάσα μου που βγαίνει σταθερή.
Αλλά νιώθω και μια άλλη
παράξενη συμμετοχή∙
αγωνία με πιάνει ξαφνικά
για τον ανθρώπινο πόνο.
Απλώνεται πάνω στη γη
σαν τελετουργικό τραπεζομάντιλο
που μουσκεμένο στο αίμα
σκεπάζει μύθους και θεούς
αιώνια αναγεννιέται
και με τη ζωή ταυτίζεται.
Ναι, τώρα θέλω να κλάψω
αλλά στέρεψε ως και των δακρύων μου η πηγή

«Υπάρχω και δεν Υπάρχω» (Τζελαλαντίν Ρουμί)

Βράχηκα
σε μια καταιγίδα
που ακόμα δεν ήρθε

Δέσμιος είμαι
σε μια φυλακή
που δεν έχει υπάρξει ακόμα

Προτού παίξω
μια παρτίδα σκάκι
έχω ήδη κάνει ματ

Προτού δοκιμάσω
ένα ποτήρι από το κρασί σου
ήδη μέθυσα

Προτού δώσω
τις μάχες μου
ήδη τραυματίστηκα και σκοτώθηκα

Αγνοώ πλέον
τη διαφορά
ανάμεσα στη φαντασία και στην πραγματικότητα

Σαν τη σκιά

Υπάρχω

Και

δεν Υπάρχω

«18.820η νύχτα στη γη» (Τόνια Κοβαλένκο)
Υπάρχω απολύτως
όντως υπάρχω
δεν το αμφισβητώ
απλώς το συζητώ με τον εαυτό μου
και συμφωνούμε.
Όταν δεν θα υπάρχουμε πια
ο εαυτός μου κι εγώ
δεν θα μας νοιάζει –
έτσι λένε
κι ίσως έχουν δίκιο –
όμως αυτό το αμφισβητώ.