Οι Κλέφται ◘ Περικλής Γιαννόπουλος (1906)

Απόσπασμα από το βιβλίο υπό τον τίτλο "Νέον Πνεύμα" (1906) του Περικλή Γιαννόπουλου, πιο επίκαιρο ίσως σήμερα, παρά ποτέ άλλοτε. #Περικλής_Γιαννόπουλος #Επανάσταση_1821


Ο Κωστής Παλαμάς, εθνικιστής, αλλά δημοτικιστής και ορθολογιστής, υπέρμαχος της ευρωπαϊκής προοπτικής των Ελλήνων, ταραγμένος από το ριζοσπαστικό ελιτισμό του Γιαννόπουλου, του απάντησε με τα εξής λόγια: "Για να δυναμώσουμε, έχουμε ανάγκη συχνά να ρουφάμε από το Κλέφτικο ηρωικό κρασί, όσο κι αν το λέτε αναρχικό. Και πρέπει να πίνουμε κι από το φράγκικο παλιό κρασί, όχι βέβαια από το παλιόκρασο.
Ο κλέφτης είναι ο πρωταγωνιστής μέσα στους μεγάλους ηρωικούς καιρούς· όμως παύει η βασιλεία του εκεί που αρχίζει το σύνορο της καλοσυνταγμένης Πολιτείας. Αλλ’ από την ώρα που η Πόλη πάρθηκε, ώς το Εικοσιένα, κι από το Εικοσιένα ώς τις μέρες μας αυτές, τάχα έπαψε ολότελα η ανάγκη του Κλέφτη, κι η Πολιτεία μας μ’ όλα τα εξωτερικά γνωρίσματα ενός Κράτους τάχα κι ενός βασίλειου, έπρεπε να πάψη να είναι καλά καλά (και χωρίς τα καλαμπούρια των έξυπνων) ένα μεγάλο Κλέφτικο λημέρι; Κι αν κακό έκαμε το να παραδοθή το Ελληνικό βασίλειο στην κυβέρνηση του απολίτιστου και του ανήμερου Κλέφτη, δε βρίσκεται του κακού αυτού η πηγή σε άλλο μεγαλύτερο κακό, στο ότι παράκαιρα, βιαστικά κι απροετοίμαστα, δεν οργανώσαμε αλλ’ αυτοσχεδιάσαμε το Εικοσιένα, επανάσταση που πρώτος ο Καποδίστριας δεν την είδε με καλό μάτι;
Κι αν ο Κλέφτης, καθώς θέλετε να πήτε, τη σκότωσε την Ελλάδα, πιο βαρύ κακούργημα δεν είναι, μέσα σ’ αυτό το βασίλειο, ο σκοτωμός των ιδανικών του Κλεφτισμού; Εμείς τον σκοτώσαμε τον Κλέφτη, εμείς οι πατροχτόνοι!
Κι ο Φαναριώτης κι ο Διδάσκαλος, αυτό το ζευγάρι του “Πανελλήνιου Ιδανικού”, καθώς το θέλετε, δεν είναι μαζί και τα σημάδια του ραγιαδισμού και του λογιωτατισμού, λείψανα του κακού βυζαντινισμού που αν ωφέλιμα κι αυτά μας σταθήκανε και σεβαστά, μας βλάψαν τόσο, ώστε να δυσκολεύεται κανείς να τα τοποθετήση στους παραδείσους των “Πανελλήνιων Ιδανικών”.