Κραυγή...Πάνος Μπούσαλης...

Μουσική: Λίνος Κόκοτος
Στίχοι: Βέρα Βασιλείου-Πέτσα
Ερμηνεία : Πάνος Μπούσαλης
Ενορχήστρωση: Μανόλης Ανδρουλιδάκης
Βιβλίο – CD: «Βορεινό παράθυρο» (Μετρονόμος 2015)

Το CD περιλαμβάνει συνθέσεις των Λίνου Κόκοτου, Μιχάλη Τερζή, Νεοκλή Νεοφυτίδη και Πάνου Μπούσαλη, με ερμηνευτές τους Νένα Βενετσάνου, Παντελή Θαλασσινό, Λιζέτα Καλημέρη, Πάνο Μπούσαλη και Νεοκλή Νεοφυτίδη.

Ακροβατώ στην άκρη της σιωπής
και αγροικώ μες τη βουή αυτού του κόσμου
ήχους να ταξιδεύεις ο έρωτας να φτάνει ως το θάνατο
κι ο θάνατος από αγάπη να ανασαίνει

Πουλί τρομαγμένο τούτη η σιωπή που έφραξε το στόμα
Και πώς να ψιθυρίσω λέξεις που υμνούν τον έρωτα
Και άλλες που φλερτάρουν με το θάνατο

Μετέωρη στους ήχους σου στέκεται η σιωπή μου
Φωνή γυρεύει ν ακουστεί κραυγή

Μα εσύ έρχεσαι από άρνηση
Και καταργείς επιθυμίες
Γίνεσαι έρμα κι άβυσσος και σκοτεινή αχερουσία
Άμπωτη και παλίρροια
Περάσματα αμφίρροπα
Σιωπή με δίχως χρώμα

[SebastianVestae]

Wonderful video ! many thanks for this moment....have a nice day

[Lodud]

Fantastic video. Congrats. Thumb up!!
Kind regards!

[ArtsKris]

Thank you for your magic creations, thank you for these great moments which you offer us. The beautiful afternoon for you. Kind regards.
Christian

[ConsueloLarralde]

Excelente video! y la canción me ha gustado mucho.  Mil gracias por el buen rato.  Saludos y buen domingo.

[sifouniospottery]

Hello my friend. Nice video Liked Sifoutv Pottery

[zeedottv]

Nice work!! great music and video.thumbs up

[harisego]

«Βρέθηκα σ' αυτό τον κόσμο κάποια μέρα κι από τότε που γεννήθηκα έζησα χωρίς να νιώθω. Όταν ρωτούσα που βρισκόμουν, όλοι με κορόιδευαν και μου έδιναν αντιφατικές πληροφορίες. Όταν ρώτησα να μου πουν τι να κάνω, όλοι με εξαπάτησαν, λέγοντάς μου ο καθένας άλλο πράγμα. Όταν μη γνωρίζοντας προς τα πού να προχωρήσω σταμάτησα στο δρόμο, όλοι παραξενεύτηκαν γιατί δε συνέχιζα ένα δρόμο που κανείς δεν ήξερε προς τα πού οδηγούσε ή γιατί δεν γύριζα πίσω.
Είδα πως βρισκόμουν πάνω σε μια σκηνή χωρίς να γνωρίζω το ρόλο που οι άλλοι απήγγελαν. Είδα πως φορούσα τη στολή του πάγη, όμως κανείς δε μου έδωσε τη βασίλισσά μου και με κατηγόρησαν που ήμουν χωρίς αυτήν. Είδα πως κρατούσα στα χέρια μου το μήνυμα που έπρεπε να μεταβιβάσω, μα όταν τους είπα πως το χαρτί ήταν λευκό, γέλασαν μαζί μου. Κι ακόμη δεν έχω καταλάβει αν γέλασαν επειδή όλα τα χαρτιά ήταν λευκά ή επειδή όλα τα μηνύματα μαντεύονται.
Τελικά κάθισα πάνω στο σταυροδρόμι, όπως θα καθόμουν δίπλα στο τζάκι που ποτέ δεν είχα κι άρχισα, μόλις έμεινα μόνος, να φτιάχνω καραβάκια από χαρτί από τα ψέματα που μου 'χαν δώσει...»
Φερνάντο Πεσσόα

[takis]

Υπέροχη και αυτή η δημιουργία σου Κατερίνα καλό σου βράδυ !!!!

Πολύ όμορφο τραγούδι..!! Εξαιρετική παρουσίαση..!!

[Aenaon]

Συγκλονιστικό Καιτούλα Στ΄αγαπημένα μου! Φιλιά!

[ERIMIA]

Ακροβατώ στην άκρη της σιωπής και αγροικώ μες τη βουή αυτού του κόσμου...
Υπέροχο Καίτη μου ..εξαιρετική ερμηνεία ..πανέμορφη παρουσίαση ...!!

[elleni]

Πουλί τρομαγμένο τούτη η σιωπή που έφραξε το στόμα
Και πώς να ψιθυρίσω λέξεις που υμνούν τον έρωτα
Και άλλες που φλερτάρουν με το τραγούδι....εκπληκτική για άλλη μια φορά η δουλειά σου...συγχαρητήρια Κατερινάκι!!

[KaterinaVasilakou]

"Πουλί τρομαγμένο τούτη η σιωπή που έφραξε το στόμα
Και πώς να ψιθυρίσω  λέξεις που υμνούν τον έρωτα
Και άλλες που φλερτάρουν με το θάνατο"