Mυκονιάτης Αντώνης ~ Ίχνος

Το Ίχνος σου..

Σαν μικρό παιδί

πηρα απ'το χέρι

και περπατούσαμε μαζί στο σούρουπο

δίπλα στη θάλασσα

που τόσο αγαπάς

χαμογελούσαμε

κόντρα στη νύχτα που ερχόταν

θα'ναι μεγάλη;
με ρώτησες

δάκρυσα
νομίζω

όχι

όχι μεγαλύτερη
απ'τον ήλιο της αυγής

που μας περιμένει....

στην Ε

Αντωνης Μυκονιάτης

[harisego]

Αφέθηκα... με συνεπήρε... μαγευτική δημιουργία...
Ευτυχία σου εύχομαι φίλη μου Μαρία! :-)))

[mavrothalassa]

Ίχνη σαν αυτά μένουν για πάντα ανεξίτηλα χαραγμένα στην καρδιά, στην ψυχή, στο νου..
Λέξεις που συγκινούν πολύ!
Υπέροχη η παρουσίασή σου Μαρία, συνεργασία καρδιάς...μπράβο και στους δύο!

Βαθειά συναισθηματικό ποίημα συνοδευόμενο από υπέροχη μουσική και πανέμορφες εικόνες !!!! Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον ποιητή και ένα μεγαλύτερο σε σένα Μαρία για την είσαι

Βαθειά συναισθηματικό ποίημα συνοδευόμενο από υπέροχη μουσική και πανέμορφες εικόνες..

[rula]

Καλημερα Μαρακι μου Τι να πω για αυτη την υπεροχη δημιουργια....♥❤❇• Εμεινα εδω να το βλεπω και να το ξαναβλεπω αυτο το Χιλια

[Lithoxoos]

...
σε πήρα απ'το χέρι, έλα μαζί μου
πού με πας, ρώτησες
...
έλα, στη φωτιά σε πάω
...
μια ζωή περίμενα τη στιγμή μας
...
έλα, στης φωτιάς το λαμπάδιασμα
να μετρήσουμε τη ζωή μας