Το Τσίρκο - Οδυσσέας (Στίχοι)

Εμμέσως πλην σαφώς ευελπιστώ σαν αετός τη λεία να πιάσω
αμέσως ανοίγει ο ουρανός πετάω τη γη να πλησιάσω
μουσική διαδρομή συνεχίζω, δεν έχω τίποτα να χάσω
ομολογώ πως με ενοχλούν πολλά, δεν πηγαίνω πάντα πάσο
πόσο μάλλον στης μουσικής το ζουμί όταν επιθυμώ να φτάσω
θυμίζει ισοπαλία του Ολυμπιακού με την Καλλιθέα
μες το «Ελ Πάσο΋, η μουσική βιομηχανία
θυμίζει πουτάνα στα καλύτερα πορνεία
με ψεύτικη άδεια απ’ του υγειονομικού τη μαφία…
καλωσορίζω τα hitάκια που θα βάλουν τέλος
στη μουσική μου ανία…
καλωσορίζω αστραφτερά μουτράκια
απ’ τη μουσική ακαδημία…
μήπως δεν πάει κάτι καλά που θέλω με τον Καντάρη συνεργασία
εδώ και την θεία Ευανθία έχει χτυπήσει επιδημία τραγουδιστική
η ιστορία θα γράψει το πως και γιατί μια συνήθεια αστική
έγινε κόλαση αυτιστική…
στέκει χαμογελαστή η ομήγυρη τρώγοντας φιστίκι
στου τραγουδιστή το νέο στέκι
προτιμώ να θυμάμαι τη γιαγιά μου να πλέκει
στα αλήθεια…
προτιμώ δυνατά της παραμύθια παρά μια ζωή ηλίθια…
για το τσίρκο δε θα μιλήσω άλλο κρατώντας απόλυτη εχεμύθεια
αναπτύσσω σχέση επιστήθια με την κραυγή, βοήθεια!!
πίνω μπύρες με φίλους και εξασκούμε την παλιά μας συνήθεια
με ήθος κι αλήθεια…

Έχω για παρέα τους φίλους μου κι όχι φουσκωτούς σκύλους
δώσανε στα όνειρα τίτλους και κάνουνε τους ίδιους κύκλους
ψάχνουνε ηλίθιους τύπους για πλατινένιους μύθους
ο πόλεμος μεταξύ του μικρού και του μεγάλου στήθους
που μειώνει την ακοή και μεγαλώνει την όραση
χώρισα με την γυναίκα μου γιατί πήδαγα την τηλεόραση
κι αποφάσισα να βάλω φούστα και να αφήσω ένα τσουλούφι
και να κάνω μια μπάντα για πάντα με τον σούπερ Γκούφυ
μ´ ένα βαμμένο νύχι, με λίγη τύχη ανεβάζω πάλι τον πήχη
δεν πιστεύω να γελάει κανείς;… να ξεροβήχει;…
γεμίσαμε καλλιτέχνες ποτίζοντας τις ίδιες γλάστρες
στις πίστες αντί για λουλούδια πρέπει να τους πετάνε πάστες
κι όλοι καλά με λίγο gala, λίγο χα χα και χαβαλές
με τον Αντρέα στην Ευρυτανία πίνουμε τσίπουρα με χοιρινές
Α! ρε Τσιτσάνη τα κομμάτια σου τα κάνανε τζακούζι
η αξιοπρέπεια μετατράπηκε σε μπουρνούζι
φαντάσου στο μέλλον ο κόσμος τι άλλο θα ακούσει
ας παίρναμε λίγο στα σοβαρά τον Τζίμη τον Πανούση
το μαγικό φίλτρο όμως τελείωσε για να διαλύσω τον στρατό σας
Αστερίξ και Οβελίξ πάρτε με στο χωριό σας!
γι’ αυτό σ’ αυτό το τσίρκο δεν παίρνω μέρος, δεν το θέλω
θα συνεχίσω να φοράω ακόμα ανάποδα το καπέλο
κι αφού κάνατε τη μουσική ένα τεράστιο μπουρδέλο
θα μπαίνω για να γαμάω όποτε θέλω…

Τα ίδια ζώα, τα ίδια νούμερα, η παράσταση συνεχίζεται…
τα θηρία να ουρλιάζουν σαν πόρνη που ξεσκίζεται
αυτό που είμαστε δεν αγγίζεται, παίρνει ανάσες, εξελίσσεται
η διαδρομή μας εισιτήριο που δε χαρίζεται… (Χ3)