ibrahim tenekeci, mırıldanmalar (tuğba karademir)

I

içimden dedim beraber yürüyelim olur mu
varsın gemilerimizi taşıyamasın sular
varsın yarı yolda uyuya kalsın
bize gönderilen bahar

içimden dedim beraber yürüyelim olur mu
varsın gölgemiz olsun hüzün
dilediği gibi uzatsın canevimize ayaklarını
varsın annemiz olsun tütün
hayat daha sert vursun yumruklarını

II

içimden dedim ilmeği kaçmış bir hayat bizimkisi
nedir alnımızdan öpmek için izimizi süren
kalmış mıdır kalesi düşmüş bir şehrin cazibesi
nedir yalnız bize yakışan bu serüven

bu serüven ki
bizden biri yaptı sırtımızdaki hançeri
ve terketti bizi huzur denen sevgili
kalakaldık, şaşkınlığın avuçlarında
billur bir kuş gibi

III

içimden dedim gömülü bir ırmağın yalnızlığıdır bu
beraber yürüyelim olur mu

ibrahim tenekeci

[furkan]

İlmeği kaçmış bir hayatı, ilmek ilmek dokuyacak bir seslendirme

[bosverbekizim]

bi şey diyim mi biz seninle her şeyin üstesinden geliriz. en karanlık geceyi aydınlatan sesinle. iyi ki varsın Kayısı Çiçeği..

[mervesavus]

tuğba, biz de beraber yürüyelim mi asfaltı kaygan olan bu dünya üzerinde. sesine tutunarak. misal. hiç tökezlemeyiz. 🖤✨🎈