Şiir - Ağlayan Çocuklar - Necip Fazıl Kısakürek

Ağlayan Çocuklar

Necip Fazıl Kısakürek

Kafesli evlerde ağlar çocuklar,
Odalarda akşam olurken henüz.
O zaman gözümün önünde parlar,
Buruşuk buruşuk, ağlayan bir yüz.

Ne vakit karanlık kaplasa yeri,
Başlar çocukların büyük kederi;
Bakınır, korkuyla dolu gözleri:
Ya artık bir daha olmazsa gündüz?

Gittikçe kesilir derken sedalar,
Gece; bir siyah el gözümü bağlar;
Duyarım, içime sığınmış, ağlar,
Bir ufacık çocuk, bir küçük öksüz...

#şiir #şiirdinle #şiirler #şiirbilgisi #şiirtürleri #engüzelşiirler #şiirfonmüziği #şiirfonmüzikleri #dinle

[Muhammed-fozb]

Buyuk ustanin mekani cennet olsun inşallah . Her sozunde guzel bi anlam var