Το θέμα των κόκκινων δανείων έχει και εθνικές και κοινωνικές διαστάσεις

Συνέντευξή μου στον ραδιοφωνικό σταθμό ΑΝΤ1 Δυτικής Κρήτης 97,1 FM», στους δημοσιογράφους Γιώργο Γεωργακάκη και Μανώλης Κονσολάκη.

-Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις, όπως αυτή της κ. Ειρήνης που ανέφερα στην ομιλία μου στη Βουλή, που έχουν εγγυηθεί για δάνεια τα οποία δεν πήραν ποτέ. Στην περίπτωση της κ. Ειρήνης, η ίδια εγγυήθηκε για ένα δάνειο το οποίο δεν πήγε καλά. Της έδωσαν λάθος λογαριασμό και πλήρωνε σε λάθος λογαριασμό. Ύστερα, της ζήτησε η PQH τα χρήματα, ενώ η ίδια πλήρωνε την doValue. Βρήκε κάποια χρήματα στην doValue, τα υπόλοιπα ήταν στην Eurobank και έψαχναν μεταξύ Eurobank και doValue. Παράλληλα, η ίδια πλήρωνε δικηγόρους για να την εκπροσωπήσουν και κάθε δικηγόρος -αλλά και κάθε δικαστική εμπειρία- της κόστιζε και 5 δόσεις δανείου. Δηλαδή, αντί να τα παίρνουν οι τράπεζες για να ξεπληρωθεί το δάνειο, να γίνει από κόκκινο υγιές, εξαιτίας τής αδυναμίας διαχείρισης των servicers και τα λοιπά, η γυναίκα τα έδινε σε δικηγόρους.
Αυτό, όμως, δεν αφορά μόνο την κυρία Ειρήνη, αφορά εκατοντάδες χιλιάδες αντίστοιχες υποθέσεις στην Ελλάδα και η αναφορά στην κυρία Ειρήνη έγινε εν όψει του Νομοσχεδίου τού κ. Χατζηδάκη. Το Νομοσχέδιο το παρουσίασε ο ίδιος με τυμπανοκρουσίες και πως όλα αυτά τα θέματα, παρόμοια τής κυρίας Ειρήνης, θα λύνονταν. Ότι δηλαδή θα έβαζε τάξη στην αγορά, θα υποχρέωνε τους servicers να ανταποκρίνονται πιο άμεσα, να έχουν διαφάνεια και να μπορούν να βοηθήσουν τον κόσμο, έτσι ώστε να ανταποκρίνεται στις δόσεις του. Επίσης, με τυμπανοκρουσίες παρουσίασε, ότι θα έκανε κουρέματα των δανείων, αυτό όμως αποδείχτηκε μια φούσκα η οποία έσκασε στα χέρια του. Διότι, φάνηκε γρήγορα ότι αυτό ήταν ένα Νομοσχέδιο που αντί να φωνάξει όλους τους φορείς και τις τράπεζες, τους servicers αλλά και τους δανειολήπτες, κάλεσε μόνο τις τράπεζες και μόνο τα servicers και άρα, έβλεπε το πρόβλημα μόνο από τη δική τους οπτική γωνία. Γι’ αυτό καταψηφίσαμε το Νομοσχέδιο, διότι αντί να φέρνει λύσεις στα προβλήματα αυτών των χιλιάδων συμπολιτών μας που βιώνουν ιστορίες, σαν τής κυρίας Ειρήνης, ουσιαστικά έφεραν ένα Νομοσχέδιο που οι servicers και οι τράπεζες έκαναν όσα ήθελαν και είπαν «θα είμαστε και πιο ευγενικοί στο τηλέφωνο»! Αυτά δεν αποτελούν μεταρρύθμιση.

Ο Υπουργός για να κάνει επικοινωνιακές διορθώσεις που έπρεπε, βγαίνει και πουλάει κάτι το οποίο θα αποδειχθεί και από τους ίδιους τους δανειολήπτες ότι είναι μία φούσκα. Η περίπτωση της κυρίας Ειρήνης, για παράδειγμα θα έπρεπε να βρίσκεται κατευθείαν στην κατηγορία των ευάλωτων που έχουν κάνει τις ρυθμίσεις καλύτερες. Αλλά, επειδή η κυρία Ειρήνη δεν ήθελε να ζει με ένα εισόδημα 550 ευρώ, μέχρι πρότινος που μπορούσε τουλάχιστον, εργαζόταν. Και έτσι προσέθετε λίγο στο εισόδημά της και αυτό την έκανε μη ευάλωτη. Μία γυναίκα με αναπηρία σε μονογονεϊκή οικογένεια, το να την κοιτάζει το ελληνικό κράτος και να λέει ότι «εσύ δεν είσαι ευάλωτη και πρέπει να ακολουθείς τους κανόνες που σου δίνει η τράπεζα, χωρίς καμία διευκόλυνση» αλλοιώνει και την ουσία τού τι σημαίνει ευάλωτος.
Το θέμα των κόκκινων δανείων, έχει πάρει τεράστιες, εθνικές και κοινωνικές διαστάσεις. Όμως, υπάρχει και η οικονομική μεριά του θέματος. Διότι, όταν έχεις μία κυρία Ειρήνη η οποία προσπαθεί να παράξει -μία υπηρεσία, ένα προϊόν- και παλεύει και θέλει να δημιουργήσει πράγματα, όσο πιο πολύ την κρατάς εγκλωβισμένη, τόσο λιγότερο ανταποκρίνεται στις ανάγκες της οικονομίας. Και αντί να έχεις μια οικονομική οντότητα η οποία παράγει, έχεις μία οικονομική οντότητα σε αδράνεια. Το διατυπώνω κατά αυτόν τον τρόπο με όρους οικονομίας. Διότι, υπάρχουν πολλοί που σου λένε «ναι, αλλά για να πάει καλά η οικονομία, πρέπει να κάνουμε θυσίες κοινωνικές».