filmov
tv
Όταν χαράζει - Θανάσης Παπακωνσταντίνου ( Βύρωνας 2014 )

Показать описание
Από την εμφάνιση του Θανάσης Παπακωνσταντίνου την Τετάρτη 18 Ιούνιου στο Θέατρο Βράχων Βύρωνα.
Μαζί του οι :
Ματούλα Ζαμάνη: Τραγούδι
Δημήτρης Μυστακίδης: Κιθάρα, λαούτο
Κωστής Χριστοδούλου: Πλήκτρα
Κώστας Παντέλης: Ηλεκτρική κιθάρα
Σωτήρης Ντούβας: Τύμπανα
Ανδρέας Πολυζωγόπουλος: Τρομπέτα, φλικόρνο
Χρυσόστομος Μπουκάλης: Μπάσο
Γιάννης Αντωνιάδης: Κλαρίνο
Αλέξανδρος Κτιστάκης: Τραγούδι
Ηχοληψία: Μάκης Πελοπίδας, Κλεάνθης Καραπιπέρης
Φωτισμοί: Χρήστος Λαζαρίδης, Βασίλης Πουφτής
Όταν χαράζει - 2000
Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
1. Γιάννης Αγγελάκας
Όταν χαράζει, ο πρώτος στεναγμός
βγαίνει απ' τα πιο σφιγμένα χείλη.
Σαν πεταλούδα στην κάμαρη πετά
ψάχνοντας άνοιγμα να φύγει.
Αν είσαι μόνος, αν είσαι αδύναμος
η χαραυγή θα σε ξεκάνει.
Έχει το μύρο, έχει τη σιγαλιά,
κι έχει τον ήλιο τον αλάνη.
Καινούρια μέρα, καινούριος ποταμός
στις εκβολές του θα προσφέρει
όσα χαθήκαν, όσα ξεχάστηκαν
κι όσα γι' αυτά κανείς δεν ξέρει.
Πίσω απ' τους λόφους, πίσω απ' τα βλέφαρα
υπάρχει τόπος και για σένα.
Χωρίς Βαστίλη, χωρίς ανάθεμα,
χωρίς τα χείλη τα σφιγμένα.
Μαζί του οι :
Ματούλα Ζαμάνη: Τραγούδι
Δημήτρης Μυστακίδης: Κιθάρα, λαούτο
Κωστής Χριστοδούλου: Πλήκτρα
Κώστας Παντέλης: Ηλεκτρική κιθάρα
Σωτήρης Ντούβας: Τύμπανα
Ανδρέας Πολυζωγόπουλος: Τρομπέτα, φλικόρνο
Χρυσόστομος Μπουκάλης: Μπάσο
Γιάννης Αντωνιάδης: Κλαρίνο
Αλέξανδρος Κτιστάκης: Τραγούδι
Ηχοληψία: Μάκης Πελοπίδας, Κλεάνθης Καραπιπέρης
Φωτισμοί: Χρήστος Λαζαρίδης, Βασίλης Πουφτής
Όταν χαράζει - 2000
Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
1. Γιάννης Αγγελάκας
Όταν χαράζει, ο πρώτος στεναγμός
βγαίνει απ' τα πιο σφιγμένα χείλη.
Σαν πεταλούδα στην κάμαρη πετά
ψάχνοντας άνοιγμα να φύγει.
Αν είσαι μόνος, αν είσαι αδύναμος
η χαραυγή θα σε ξεκάνει.
Έχει το μύρο, έχει τη σιγαλιά,
κι έχει τον ήλιο τον αλάνη.
Καινούρια μέρα, καινούριος ποταμός
στις εκβολές του θα προσφέρει
όσα χαθήκαν, όσα ξεχάστηκαν
κι όσα γι' αυτά κανείς δεν ξέρει.
Πίσω απ' τους λόφους, πίσω απ' τα βλέφαρα
υπάρχει τόπος και για σένα.
Χωρίς Βαστίλη, χωρίς ανάθεμα,
χωρίς τα χείλη τα σφιγμένα.