filmov
tv
HERMANN HESSE - DAS GLASPERLENSPIEL 1933
Показать описание
Dichtung von Hermann Hesse entst. 1933 /
Rezitation: Fritz Stavenhagen /
Anmerkung: Heiterkeit ist weder Tändelei noch Selbstgefälligkeit, sie ist die höchste Erkenntnis und Liebe, ist Bejahen aller Wirklichkeit, Wachsein am Rand aller Tiefen und Abgründe. Sie ist das Geheimnis des Schönen und die eigentliche Substanz jeder Kunst. (H.Hesse aus: Das Glasperlenspiel 1943)
Musik des Weltalls und Musik der Meister
Sind wir bereit in Ehrfurcht anzuhören,
Zu reiner Feier die verehrten Geister
Begnadeter Zeiten zu beschwören.
Wir lassen vom Geheimnis uns erheben
Der magischen Formelschrift, in deren Bann
Das Uferlose, Stürmende, das Leben
Zu klaren Gleichnissen gerann.
Sternbildern gleich ertönen sie kristallen,
In ihrem Dienst ward unserm Leben Sinn,
Und keiner kann aus ihren Kreisen fallen
Als nach der heiligen Mitte hin.
***
To the music of the universe and the music of the masters
We are prepared to listen with respect,
To invoke the honoured spirits
Of blessed times to a pure celebration.
We let ourselves be elevated by the secret
Of the magical formula, into the spell of which
The boundless, the stormy, life [itself]
Solidified to translucent allegories.
Like constellations they ring with crystalline sounds,
In their service our life gained meaning,
And no one can fall from their orbits
Except into the holy centre.
***
सर्वलोकस्य सङ्गीतङ्गुरूणां सङ्गीतञ्च
वयमुद्यताः पूजायां श्रोतुं
शुद्धाय मखाय पूजितानात्मनो
गुणसम्पन्नानाङ्कालानामभिमन्त्रयितुम्॥
वयमस्मानुत्थापयामो गुह्येन
मन्त्रशास्त्रविद्यायाः। तस्याः संवनने
अपारञ्चण्डन्तज्जीवितम्
अशीयत प्रसन्नदृष्टान्ता भवत्॥
ऋक्षाणीव ते ध्वनन्ति स्फटिकवत्।
तेषां सेवायामस्माकञ्जीवनस्यार्थोऽभवत्।
न केनचित्तेषाञ्चक्रेभ्यः पतितुं शक्यते
परम्पुण्यम्मध्यम्प्रति॥
Rezitation: Fritz Stavenhagen /
Anmerkung: Heiterkeit ist weder Tändelei noch Selbstgefälligkeit, sie ist die höchste Erkenntnis und Liebe, ist Bejahen aller Wirklichkeit, Wachsein am Rand aller Tiefen und Abgründe. Sie ist das Geheimnis des Schönen und die eigentliche Substanz jeder Kunst. (H.Hesse aus: Das Glasperlenspiel 1943)
Musik des Weltalls und Musik der Meister
Sind wir bereit in Ehrfurcht anzuhören,
Zu reiner Feier die verehrten Geister
Begnadeter Zeiten zu beschwören.
Wir lassen vom Geheimnis uns erheben
Der magischen Formelschrift, in deren Bann
Das Uferlose, Stürmende, das Leben
Zu klaren Gleichnissen gerann.
Sternbildern gleich ertönen sie kristallen,
In ihrem Dienst ward unserm Leben Sinn,
Und keiner kann aus ihren Kreisen fallen
Als nach der heiligen Mitte hin.
***
To the music of the universe and the music of the masters
We are prepared to listen with respect,
To invoke the honoured spirits
Of blessed times to a pure celebration.
We let ourselves be elevated by the secret
Of the magical formula, into the spell of which
The boundless, the stormy, life [itself]
Solidified to translucent allegories.
Like constellations they ring with crystalline sounds,
In their service our life gained meaning,
And no one can fall from their orbits
Except into the holy centre.
***
सर्वलोकस्य सङ्गीतङ्गुरूणां सङ्गीतञ्च
वयमुद्यताः पूजायां श्रोतुं
शुद्धाय मखाय पूजितानात्मनो
गुणसम्पन्नानाङ्कालानामभिमन्त्रयितुम्॥
वयमस्मानुत्थापयामो गुह्येन
मन्त्रशास्त्रविद्यायाः। तस्याः संवनने
अपारञ्चण्डन्तज्जीवितम्
अशीयत प्रसन्नदृष्टान्ता भवत्॥
ऋक्षाणीव ते ध्वनन्ति स्फटिकवत्।
तेषां सेवायामस्माकञ्जीवनस्यार्थोऽभवत्।
न केनचित्तेषाञ्चक्रेभ्यः पतितुं शक्यते
परम्पुण्यम्मध्यम्प्रति॥
Комментарии