Nickos Tsiolchas - Te Quiero (Live Recording)

**Happy Birthday**

NICKOS TSIOLCHAS | TE QUIERO

Στίχοι & μουσική: Nίκος Τσιολχάς
Ηχογράφηση/Μίξη: Joaquin Pozo Reyes
Special Thanks: Maximilian Lagunasir

Στίχοι:
Ατέρμονες νύχτες, ριζώνουνε λύπες
μεσ'της καρδιάς μου τον ανθό.
Ο αγέρας σε σέρνει , σε πάει και σε φέρνει
στο νου μου, σαν πέταλο χλωρό.

Τα φύλλα στεγνώσαν , οι λίμνες παγώσαν
το μέλλον μας μοιάζει πια θολό.
Βουνά χιονισμένα , μ 'ομίχλη ζωσμένα
αχ όνειρο μου μοιάζεις μακρινό.

Είσαι μια ομορφιά βγαλμένη από την δύση,
ένα ποτάμι που ξεσπά.
Μπήκα στο διάβα σου, για να δροσίσεις
την μαραμένη μου καρδιά.

Πόνο στα βάθη σου, είδα και νόστο
θα 'θελα να 'χα μια αγκαλιά
σαν θάλασσα απέραντη, για να σου δώσω
και μια απέραντη φωλιά.

Νερό θα σου στείλω, της ''Λήθης'' πριν φύγω
να το 'χεις κοντά σου φυλαχτό.
Στον πόνο να πίνεις , να ξεχνάς και να σβήνεις
τις πίκρες σου και τον καημό.

Lyrics:
Endless nights, sorrow roots
inside my heart's blossom.
The gust drags you, takes you and brings you
in my mind, like a tender petal.

The leafs dried , the lakes frozed
our future seems blurred.
Snowny Mountains , covered with mist.
oh my dream, you seem so far away.

You are a beauty from the west
a river that breaks out.
Ι got in your way, to refresh/cool
my withered heart.

Pain in your depths i saw and nostosh (the desire for the return to the homeland).
I wish I had an embrace,
etternal as the sea,
to give you an etternal nest.

I ll send you water , from the ''Lethe" , before i go,
to have an amulet/talisman (to keep you safe) near you.
To drink it at your pain, to forget and erase
your bitterness and your longing.

Μusic by Nickos Tsiolchas performing Te Quiero © ℗ 2020

[greekhero]

Αδερφέ μου αξίζεις μεγαλύτερη αναγνώριση!

[thomaiamoustaka]

Καλοτάξιδο !!!!Καθε βήμα σου και μια καινούρια επιτυχία σου !!!!

[MorasAntonis]

μπράβο ρε φίλε, υπέροχοι οι στίχοι κι εσύ εξελίσσεσαι προς το καλύτερο!

[melissadiazcaicedo]

"Why so much need? Why so much wholeness?
I saw you in a dream before your hands played the song of Lethe.
It is strange to think that two souls were joined by an ancient river, a definitive river? A river of death that, nevertheless, drags the souls to their final rest. This final river, however, speaks to you and me of forgetfulness and fears... of darkness and above all the questions.
What do you have that in your face I find my answers?
How can your voice resound with sovereign definition within my inner limits so that I myself can see these limits lucidly?"

You are so much a field full of flowers...
Thank you.


(Let the Lethe pass by the side of our eyes as a reminder. Lost passions are also memories of joy.)